My Enchanted Tale

Epilogue

Epilogue

***

In every fantasy, there's a close reality if you know how to see things differently.

***

[Ayisha's POV]

Huminga ako ng malalim saka nagpatuloy sa paglalakad. Kasi naman, bakit Ngayon ko nga Lang ba naisipan na pumasok ulit sa school?

Ewan.

Inayos ko ang sarili ko at baka may makahalata dito na Hindi ako normal, which is totoo Kasi may kapangyarihan ko. Oo. Nasa mortal world ako. Matagal na ko dito. Simula noon, dito na ko namalagi.

May Bahay na din ako dito. Saka may kaya na ko, o sabihin na nating mayaman na ko. Hehehe. May naipundar na ko e.

Napatingin ako, nandito na ko sa gate ng school. Ang laki. Ang laki din nung school. Saka ang laki din ng pinagbago, eto sobrang high tech na tingnan mukang company o parang high class school na nga e.

Woooo! Kaya ko 'to. Pumasok na ko sa school dito sa mortal world.

Lahat ng nakikita ko Hindi pamilyar ang muka. Mga Hindi ko kilala. Nakakatuwang isipin na ganto pa din ako. Matapos ang two years? No.

Nakakita ako ng iba't ibang klase ng estudyante, merong geek, Meron ding sosyal, mga rich kid at Meron ding normal Lang kaso halos Lahat ng makikita mo dito puro rich kid. Nagdecide na ko na pumasok sa loob ng school.

Dumiretso Muna ako sa office para kunin ang schedule ko. Dahil newly transferred Lang naman ako dito. Hindi ko pa ganun alam ang pasikot sikot.

Pag kakuha ko ng schedule ko, naglakad na ko. Makalibot na nga Muna! Hehe. Mamaya maya pa naman ang klase ko e.

Hayyy. Ewan ko ba Kung matutuwa akong may immortality power ako o wala e. Pero, magpapasalamat pa din ako. Simula ng mangyari Lahat noon, dito na ko na malagi sa mortal world, ang mga dark sorcerers naman Hindi na sila ganun ka active Ngayon sa mga masasamang Gawain ewan ko ba lie low ata sila Ngayon. Hayaan na.

Habang naglalakad lakad naisip ko ang mga nangyari noon. Nakakamiss din pala. Ang Tagal Tagal ko na dito. Pero eto ako. Walang pinagbago.

It's been how many years ago?

"Miss!" napalingon ako sa tawag saakin? Aba! Ewan ko Kung saakin. Transferee naman ako dito e. Nung nakita ko yung tumawag. Ngeks. Wow Mali pala ako. Hindi pala ako. Feeler mo Ayisha! Naman haha!

Yung nasa katapat ko pala yung tinawag nung lalaki. "Ano Tagal mo ah?! Napaka bipolar mo talaga!" Napatawa ako ng marahan, parang kami Lang.

"Saka miss miss ka pa jan! Napaka mo talaga!" Rinig ko pang sabi nung babae. Nagsimula na Lang ako maglakad ulit. Parang kami Lang ni Woo Wee noon.

Sariwang sariwa pa din sa ala-ala ko ang Lahat. Ni minsan Hindi ko ata ito nalimutan. Habang naglalakad. May natanaw akong restroom. Maka pag-cr nga Muna.

Pagkapasok ko sa cr. Napatingin agad ako sa salamin. Napangiti na lang ako. Wala pa ding nagbabago saakin.

Nakakatuwa Lang. Hihihi.

Maya maya pa, may pumasok sa cr. Napatingin ako sa kanya. Naiyak sya. Tapos parang takot na takot, tapos biglang may pumasok mukang yung kinakatakutan nung babae.

"Woah." mahinang bigkas ko. Napatulala ako sa nakita ko. It's was woah.

"Ano?! Tapos tatago tago ka dito?! Ang duwag mo talaga?! Sino ka para Ipagkalat yun ha?!" sabi ng magandang babaeng 'to. Napangiti na Lang ako. Walang pinagbago.