My Enchanted Tale

Chapter 47* Will Cry No More

My Enchanted Tale [47]

====

Everything is about to happen.

====

(100 votes + 70 comments = New Update)

*CHAPTER 47~ WILL CRY NO MORE*

[Ayisha's POV]

2 weeks later.

Dalwang linggo na lumipas. Ang sakit pa din. Sobra. Habang nakikita ko si Fiona at Louie na magkasama parang binibiak pa din yung puso ko.

Lalong lalo na tuwing makikita ko Syang tumatawa at masaya. Ganun din naman kami dati eh. Ang sakit Lang isipin na dati yun.

Dati masaya sya habang kasama ako. Ngayon masaya sya kasama ang iba.
Dati ako Lang buo na Araw Nya. Ngayon Iba na ang bumunuo ng Araw Nya.
Dati Hatid-sundo Nya ko. Ngayon si Fiona na.
Dati ako sinasabihan Nya ng 'I Love You'. Ngayon kahit tingnan man Lang ako Hindi Nya magawa.
Dati ako ang mundo Nya, sya ang mundo ko. Ngayon wala na gumuho na yung mundong yun.

Hanggang Ngayon nasasaktan pa din ako. Parang Hindi ko kaya. Sobrang sakit eh. Sobra. Kala ko kami na talaga, kaso kalokohan Lang pala yun.

Gusto ko Syang Kalimutan pero ang hirap. Gusto kong maghiganti pero parang di ko kaya Kasi mahal ko pa din sya. Gusto kong mag-move on kaso, peste. Ang hirap.

"First things first. Akin ng cellphone mo." Nabalik ako sa realidad noong umimik si Bella. Hiningi ko tulong Nya. Gusto ko kasing ipakita Kay Louie na kaya kong mabuhay ng wala sya. Kahit mahirap.

Na sya ang nawalan at Hindi ako.

"Bakit?" Tanong ko. Ano naman kinalaman ng cellphone?

"Akin na. Dami mong tanong," natatawang sabi Nya, Medyo okay okay na ko. Salamat na Lang Kay Bella, Charlene, Vien, Kyle at Ash.

Ibinigay ko sa kanya yung cellphone ko. Pagka bigay ko. "Tsk. Hindi ka nga makakalimot. Jusko po. Grabe talaga." Eh? Ano bang pinagsasabi nitong si Bella?

Maya maya pa. "Hmp! Sayang pogi ka pa naman! Pero mapapatay talaga Kita!" Halatang naiinis sya. Tapos maya maya ibinalik Nya saakin yung cellphone ko.

Pagka Balik Nya. Kinuha ko. Tapos binuksan ko. Kaso...

"Bella! What the heck?!" Galit na sigaw ko. Nakakainis naman eh. Naiiyak tuloy ako. Imbis Kasi na si Woo Wee yung nakita ko sa wallpaper, sarili ko na.

Tapos nagkalikot pa ko. At waaaa! Pati sa images, videos, text message, voice mail, picture apps, at Iba pa. Wala na! Nakakainis naman eh. Hindi ko tuloy mapigilan na Hindi mapaiyak.

Yun na nga Lang ala-ala ko sa kanya eh. Yun na Lang tapos binura Nya pa. Nakakainis naman eh! Hindi Nya ba alam Kung gaano ko iniingatan yung mga yun?

"Come on! Ayisha! Pano ka makaka move on Kung ganan ka?!" Inis na sabi saakin ni Bella.

"Pero, Bella naman eh! Alam mo bang iniingatan ko yan?! Kasalanan ko bang mahal ko pa din sya?! Kasalanan ko bang kahit mahal ko sya nasasaktan ako ng Dahil sa kanya?" Sabay ang pag-iyak ko.

"Ayisha. Look. Sabi mo gusto mo syang kalimutan 'di ba? Sabi mo din gusto mo ipakita saka Nya na sya yung nawalan." Mahinahong sabi ni Bella.

"Oo nga Bella. Kaso masakit pa din Bella eh. Masakit." Mahinang bulong ko.

"Kung ganyan ka parin sa kanya. Hindi ka nga makakalimot Ayisha. Lagi kang naiwas sa kanya. Pag kaklase mo sya Hindi ka naattend. Pag nakikita mo sya natago ka. Pero palihim naman nasasaktan ka. Pano ka makaka move on?" Nakikita ko yung point ni Bella. Kaso masakit eh.