The Miserable Wife

Chapter 14

Chapter 14:

"Babe?" I suddenly realize na kanina pa pala ako ako kinakausap ni Jed. "Are you ok?" he sounds so worried about me.

Huminga ako ng malalim at ngumiti sa kanya. "Yeah, ok lang ako. A-ano nga palang sinasabi mo?"

Napailing si Jed habang nakangiti. "Ang sabi ko we should went out for grocery paubos na yung supply natin dito sa bahay."

"Ah ok." Mahina kong sabi.

I can't still erase it on my mind. That phone call.

Naramdaman ko na lang na hinawakan ni Jed ang kamay ko. "Are you really ok?" kunot noong tanong niya. Tumango na lang ako at ipinagpatuloy ang pagkain.

Kinakabahan ako... alam kong hindi ko dapat iniisip ang mga ganitong bagay. May tiwala ako kay Jed dahil mahal ko siya.

Kanina, nang marinig ko ang boses ni Amanda mula sa kabilang line ng phone ni Jed... bumalik lahat ng sakit sa akin.

Bigla akong nakaramdam ng takot... yung takot na baka iwanan na ako ni Jed at bumalik kami sa dati.

We're at the dining table and we're having breakfast.

Kanina, nang sinagot ko yung tawag... that phone call from Amanda. Hindi ko alam kung tama ba yung ginawa kong 'yon. Sa sobrang takot ko... hindi na ako nakapag isip pa nang maayos.

That so much fear in me... I ended the call nung ma-confirm ko ngang si Amanda 'yon.

Sa sobrang takot ko kanina, I deleted the call. Kaya tuliro parin ako ngayon dahil natatakot akong baka tumawag muli sa Amanda. Natatakot akong sagutin ito ni Jed... yung totoo, natatakot ako na baka bumalik si Jed kay Amanda at iwanan na niya ako ng tuluyan.

Ang dami kong doubts at thoughts na hindi ko dapat iniisip ngayon.

What if matagal na pala silang nagkakausap?

What if they we're fooling me all this time?

Mahal pa ba ni Jed si Amanda?

Babalika niya kaya 'to kung magkikita man sila ngayon?

Magagalit kaya si Jed kung sabihin kong binura ko yung record ng tawag ni Amanda?

Is this the end of my happiness?

"Leila?" I realize na tinatawag pala ako ni Jed. He was holding my hand at kita ko sa mga mata niya ang pagaalala. "Why are you crying? Okay ka lang ba talaga?"

Hindi ko sinabi kay Jed na tumawag si Amanda. Natatakot kasi ako.

Hindi ko napansin na umiiyak na pala ako. Ngumiti ako sa kanya at pinunasan ko ang luha ko. Tumango lang ako. I placed my other hand on top of Jed's hand which was on my other hand. Hinigpitan ko ang pagkakahawak rito.

"I love you Jed."

He smiles at me. Tumayo siya sa kinauupuan niya and he kissed me on my forehead.

"I love you more..." our eyes have met. He was smiling at me. "Always remember that okay?"

I smile as I nod. He kiss me on my lips.

Hindi ko kayang sabihin kay Jed... natatakot ako na baka magkatotoo yung mga iniisip ko. Ayokong mangyari 'yon. Hindi ko kayang mawala si Jed.