Almost Is Never Enough

Chapter 23

Chapter 23

 Mika's POV

   Kakarating lang namin ng Manila. Dumiretcho kami agad sa bar and grill nina Kim para kumain ng lunch. Ughh. I'm so hungry na. Karating namin doon. Sinalubong na kami ni Cienne at ni Kim. 

"Oh, kamusta ang Cebu?" Tanong sa amin ni Cienne. Nakaupo na kami sa may table namin. Alam na naman nila kung anong usual na order namin so it's okay na. 

"Ayun. Wala akong ginawa. Huhu. I just slept all day matapo NIYO akong babaan ng telepono. Ts. Rude people." Sabi ko sa kanilang dalawa ni Kim. Tinawanan naman niala ako. 

"Eh. we were busy kaya kahapon. Pasensya na madam. Haha. Ikaw naman Vic?" Tanong ni Cienne. 

"Ayun. Conference. Kung ano anong pinagusapan and everything." Sabi naman ni Ara. 

"Ganun lang  ginawa niyong dalawa sa Cebu?!" Pasigaw na tanong ni Kim. 

"Ang ingay mo!" Sabi naman ni Ara sa kanya. Kaya naman natawa ako. 

"Oo. Anong magagawa namin. Busy siya eh. Tsk. Pero we had dinner naman and everything." Sabi ko nalang para manahimik na siya. 

"Ang hina mo pala pare eh. Ayun na yun oh. Cebu pare. Kayong dalawa lang. Beng!" Sabi ni Kim. Hinagisan ko siya ng fries na kinakain ko. Lagi kasing may fries dito eh. Hehe. Pag kami yung pumupunta dito. Laging fries muna. 

"Hoy! Wag ka ngang magsayang ng pagkain. Alam mong maraming batang hindi kumakain." Sabi ni Kim sa akin. 

"Bakit? Pag ba hindi ko kinain to, makakakain ba sila?" Sabi ko naman. Natahimik naman siya. 

"BOOM BASAG. HAHA." Sabi naman ni Cienne sa kanya. 

"Haha. Dat kasi pare nanahimik ka nalang. Para namang hindi mo kilala si Mika. Hahaha." Sabi ni Ara. Dumating na yung pagkain namin at sinerve na. 

"Oo na. Jusko, Pasensya na. Haha." Sabi naman ni Kim. Nagsimula na kaming kumain. 

"Oh, kelan luwas niyo papunta ng LA?" Tanong naman ni Cienne. 

"Actually, mamayang madaling araw na. 4 am flight. Ugh. No sleep nanaman nyan." Sabi ni Ara sa kanila. 

"Ganon kaaga baba?" Tanong ko sa kanya. 

"Yep. Uuwi ka pa ba sa house mo? Or sa condo ko na?" Tanong niya sa akin. 

"Wait. Hindi pa ba tapos yung house mo?" Sabi ko sa kanya. 

"Oh sht. Oo nga pala. Oo. Tapos na yun. Oh my gawd. I totally forgot about my house. Ughh." Sabi niya. I took her hand and caressed it.