Almost Is Never Enough

Chapter 10

Chapter 10 

Mika's POV

  Napatayo ako agad sa kinauupan ko at dumiretcho agad palabas ng office ko. Kalabas ko, agad agad kong tinawag sa Isabelle. 

"Isabelle, nandyan na ba yung sasakyan ko? I need it now!" Sabi ko sakanya. Fuck Ara. Tangina ka. Wag mokong lolokohin ng ganyan. Shit. Naiiyak nako. Anong nangyare sa kanya. 

"Yes Miss, nasa lobby na po." Sabi naman niya.

"Okay. I'll go na. Fvck," Sabi ko nalang at agad agad na bumaba. Pagkalabas ko ng building, agad agad akong sumakay sa car ko at nagdrive na. Fvck. Hindi ko pa naman alam kung nasaan si Ara. Shit. Tangina naiiyak na talaga ako dito. Ughh. Don't panick Mika. Kailangan mong makit agad si Ara. I drove around dito sa fort pero shit. Asaan ka ba Ara. Tinawagan ko ulit siya. Her phone is ringing pero hindi siya sumasagot. Fvck. Kingina talaga. Asaan ka ba Ara??? Pinunasan ko yung luha ko ng may makita akong sasakyan sa may gilid. And I'm right. Sasakyan ni Ara yun. Agad agad naman akong bumaba at tumakbo papalapit sa kanya. Nakita kong nakasandal yung head niya sa upuan niya at may sugat ito sa ulo. 

"Fvck. Shit." Binuksan ko agad yung pintuan ng sasakyan niya at agad siyang inalalayan. 

"Vic, Vic?" Sabi ko sa kanya. Nakahug nako sa kanya. Inaalalayan siya. Shinishake ko yung pisngi niya. Putcha. Gumising ka Victonara. Huhu. Naiiyak nanaman ako dito. 

"Araaa. Utang na loob. Huhu. Gumising ka." Sabi ko naman sa kanya. Wala pa naman dumadaan dito ngayon na mga sasakyan. Ano ba naman to. bakit kasi dito pa sa shortcut dumaan, Bigla siyang gumalaw at tintry buksan yung mata. 

"M--mika?" Sabin niya kaya naman agad ko siyan tinignan at niyakap. 

"Oh, Thank God gising ka na. Huhu. Ara wag mokong tatakutin ng ganon. Hindi ko kaya. Huhu." Mangiyak ngiyak kong sabi sa kanya. Inalis ko na yung pagkakayakap ko sa kanya. Tinignan naman niya ako t nginitian. Pinunasan niya yung luha ko. 

"Wag ka ngang umiyak. Okay lang ako. Hindi ako namatay. Walag nangyare sa akin. Don't cry over me. I hate it when your crying." Sabi niya habang pinupunasan mga luha ko. 

"Ara naman eh. :'( I told you to be careful. Ayokong maaksidente ka. Pinakaba mo pako kanina." Sabi ko sa kanya. May mga luha paring tumutulo sa mata ko kaya naman agad niyang pinunasan yun. 

"I'm careful naman eh. Hindi ko lang agad napansin yung aso sa gitna ng daan kaya pumreno ako agad tapos napalakas tumama yung ulo ko sa steering wheel." Pageexplain niyang ganyan. 

"Bakit may aso na kalat kalat dito. Ano ba naman yan. Irereport ko yun." Inis kong sabi sa kanya. Tinawanan niya naman ako. Ano ba naman tong babaeng to. Naaksidente na nga siya pang may ganang tumawa. 

"Ara naman eh. Why are you laughing?? May sugat ka na nga dyan/ Nasaktan ka na. Tapos tumatawa ka pa?!" Naiinis na talaga ako. Halata na sa mukha ko. Pero siya tawa parin ng tawa. Nahalata niya sigurong inis na inis nako kaya naman hinawakan niya yung mukha ko.