Chapter 20

4K 63 13
                                    

Chapter 20

Ara's POV

   Nakaramdam ako ng yakap mula sa likod ko. Sobrang familiar nitong yakap na to sa akin. Ayokong gumising baka kasi panaginip ng lahat ng ito. Pero gumaalaw na ako ng konti at nagpatuloy paring matulog. Pero a few moments after. May naramdaman akong humahalik sa may shoulder ko papunta sa leeg at papunta sa batok. Kaya naman napaupo ako ng wala sa oras. Ng bigla nalang may bumulong sa tenga ko. 

"I missed you baby. I'm sorry for everything. I love you baba." Bigla akong napatingin sa likod ko. At siya nga... Si Mika.. nandito sa harap ko at nakangiti. Hindi ko alam kung anong nangyare basta alam kong masaya ako. Natulala lang ako at napaiyak. 

"Baby, don't cry. I'm so sorry. :(( I'm sorry for everything." Sabi niya sa akin at pinunasan ang luha ko. Hinalikan niya yung forehead ko. 

"M-mika..." Yan nalang ang nasabi ko. 

"Hey, I'm here. I'm really really sorry." Sabi niya sa akin. 

"I-ikaw ba t-talaga yan? Am I n-not dreaming?" Tanong ko sa kanya na parang hindi makapaniwala. Tinawanan naman niya ako. 

"Of course I'm here! Haha. Hindi nananaginip baby. Nandito talaga ako. I'm not going anywhere. I promise you." Sabi niya sa akin. She kissed the tip of my nose. 

"Don't cry na ha. Sobrang sorry talaga baby. I didn't mean to leave you. I was just, confused? about everything. Sorry baba. :((" Sabi niya ulit sa akin. Pero hindi parin ako makapagsalita. Hindi ko alam kung anong nangyayare ngayon. Basta ang alam ko lang nasa harap ko ngayon si Mika. Sobrang tuwa ko. Hindi ko maexplain yung nararamdaman ko. 

"Huy, bat hindi ka nagsasalita? I missed your voice pa naman tapos ganyan ka. :((" Sabi niya at nagpacute pa. Haha. Hay nako Mika. Why do you have to be likke that? So cute and charming. You always have that effect on me. That makes me fall in love with you more. :') 

"Babyyy. Why aren't you talking?? Huhu." Sabi niya sa akin. Kaya napangiti nalang ako. Nilapit ko yung mukha ko sa kanya. 

"I love you baby." Bulong ko sa kanya. Nakita ko namang nguimiti siya. 

"I love you too baba." Sabi niya at tuluyan ko na siyang hinalikan. We gave each other a sweet, longing, and passionate kiss. Yung ramdam niyo sa isa't isa yung pagkamiss at yung pagmamahal niyo sa isa't isa. After that, I pulled away from the kiss. Dinikit ko yung noo namin sa isa't isa. Ad I looked straight into her eyes. 

"Thank you baba. Thank you so much." Sabi ko sa kanya. 

"No baba, Thank you. For waiting.. thank you for never giving up.. for never letting go." Sabi niya. Napangiti naman ako kaya naman hinalikan ko na siya sa noo. 

"Kumain ka na ba baby?" Tanong ko sa kanya. She nodded naman. 

"Ah ganun ba, osige. Ililigpit ko na lang saglit itong nakahain na plate." Sabi ko at akmang tatayo na pero hinila niya ako pabalik sa upuan at nagcling siya sa akin. 

"Babyyy. Dito ka lang po pleasee. Don't leave me. :( Later nalang po." Sabi niya at nagpapacute. Nakapout pa si damulag. Haha. Cutieee. :') 

"Baba. Haha. You're clingyness ha. Nako. Saglit lang naman ako eh. I'll just put the plates back in the cabinet oh. Sayang naman kasi eh. You're not gonna use it naman." Explain ko sa kanya. 

"Hmmph. Sige na nga." Pagmamaktok niya at nagpout. Kaya naman natawa nalang ako and gave her a samck on lthe lips. 

"Baby, wag kang magpacute ng ganyan. Baka hindi ako makapagpigil. Nako." Sabi ko naman sa kanya. Nakita ko namang namula siya. 

Almost Is Never EnoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon