Chapter 9

4.6K 41 3
                                    

Chapter 9

Ara's POV

   Karating namin sa bahay, dumiretcho na kami ni Mika sa kwarto namin at sabay humiga sa kama. Nakatingin lang kami pareho sa taas. Matagal tagal din kaming hindi nagsalita. Lumingon ako at nakita kong naka pikit si Mika. Kaya naman niyakap ko agad ito. 

"Ye naman. Wag mokong tulugan." Bulong ko sa kanya. Gumalaw siyang konti. 

"Vic naman eh. Pagod na pagod akooo." Sabi niya. Niyakap din naman niya ako kaya napangiti ako ng konti. Sana kami nalang.. <//3

"Aww. Ligo ka muna then tulog na tayo." Sabi ko sa kanya. Pero hindi siya umimik. 

"Huy. Ang dumi mo kaya. Ligo na daliii." Sabi ko sa kanya. Binangon ko na siya pero nakapikit parin siya and she's whining. 

"Viiic. Later nalang please. Gusto ko na talagang matulog." Sabi niya nakalean na siya sa neck ko ngayon. Puta yung hininga niya nararamdaman ko Fvck. Natuturn on ako dito lintek. 

"Huy. Ligo ka na para tuloy tuloy na yung pagtulog mo later. Dali na Yeee." Sabi ko sa kanya. Inalis ko na yung pagkahug sa kanya pero binabalik niya yung kamay ko sa kanya para ihug ko. Haha. Shet lang Mika. 

"Mamaya na pleasee." Sabi niya at bigla bigla nalang niya akong hiniga. Naramdaman kong niyakap na niya ako talaga. Nakapatong yung huta niya sa may lap ko. Pusang gala Mika. Fvck ang init lang. Promise. 

"Ye, ligo na. Dali na. Para tuloy tuloy na talaga sleep mo later." Bulong ko sa kanya. Pinaglalaruan ko yung kamay niya. 

"Laterrr. Mawawala antok ko pag natulog nako eh. :((" Bulong niya sa akin. Hay nako Mika. 

"Bahala ka. Pag hindi ka pa bumangon dyan, hindi ka kakain later." Sabi ko sa kanya. Gumalaw na siya ng konti. Ayan na. Gigising na yan. Haha. Sabi ko na nga ba eh, pagkain lang talaga kaptapat nitong babaeng to. 

"Tinatamad ako mamaya nalang." Sabi niya ulit at bumalik sa pag tulog. Aba, hindi pinatos yung pagkain. Wow. Haha. 

"Aba, himala. Haha. Sige ah. Hindi ka kakain. Sabi mo yan." Sabi ko sa kanya. 

"Vic naman eh. :((( Inaantok na talaga ako. :(" Sabi niya. Nakita ko mukha niya, nakasimangot na. Haha. Ang cute talaga nitong babaeng tooo. Kaya hindi mo maiwasan mahulog eh. Hay Mika. I love you. 

"Kaya nga maligo ka na para makapagpahinga na tayo ulit. Tara samahan na kita. Gusto mo paliguan pa kita eh." Biro ko sa kanya. 

"Oo na. Sige na. Pag nawala antok ko humanda ka sakin Victonara." Sabi niya. Minulat na niya yung mga mata niya at umupo. 

"Payag kang paliguan kita???" Nagulat kong tanong. Hala tong babaeng to. 

"Hoy! Hindi ah. Asa ka." Sabi niya. Tumayo na siya at dumiretcho na sa cr. Shet ah. Akala ko papayag na siya. Haha. 

Kinuha ko yung phone ko sa bulsa at nagbasa ng mga messages. Hindi ko pa pala nabubuksan phone ko. Puro lahat galing sa assistant ko. Ano ba yan. Sabi ko no work muna for today. Hanggang sa nabasa ko yung kay Mama. 

Ma: Nak, kelan ka uuwi dito?

Ako: Good Evening ma. Sorry ngayon ko lang po nabasa yung message niyo. Baka po next week kasi po may gagawin pa po ako sa office eh. Nasa tagytay po ako ngayon kasama po sina Mika.

Ma: Okay lang. Ah, ganon ba? Osige. Basta mag text ka ah. Oh? Bute? Anong ginagawa niyo dyan?

Ako: Nagbakasyon lang po ma. Nagkayayaan nung isang araw eh. Opo eh. 

Ma: Osige. .Enjoy nalang kayo dyan. Ikamusta mo nalang ako kay Mika. Namiss ko na yang batang yan. Tagal ko ng hindi nakikita. 

Ako: Haha. Sige po ma. 

Almost Is Never EnoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon