Chapter 5

5.2K 46 9
                                    

Chapter 5

Mika's POV

Lumusong nako sa pool, nakabukas na naman yung heater so hindi siya ganun kalamig. Ang sarap sa pakiramdam. Nakakamiss talagang mag ganito. I never really had the time to have a vacation like this in US. Super busy talaga. And now, I'm here. Tampitampisaw lang sa tubig. Finifeel yung water sa katawan ko. Float float. Nakapikit lang ako. Ang sarap talaga sa pakiramdam.  Naka ganito lang ako ng matagal. 

"CANON BALL!!!!!" Yun ang huling narinig ko ng bigla akong lumubog sa pool. Agag agad naman akong umahon at nakita kung sinong gumawa nun. Sino pa nga ba?

"ARA!!!!" Sigaw ko sa kanya at hinabol siya sa pool. Ugh. Tumatawa siya, at lumalayo sa akin. Lech talaga tong babaeng to. 

"Wag kang umalis dyan. Lagot ka sakin! Ughhh." Sabi ko sa kanya. Hindi nga siya umalis doon kaya pagkalapit ko sa kanya pinagkukukurot at pinagpapapalo ko siya. 

"Bwisit ka Victonara. Humanda ka sa akin. Leche ka. Nakalulon ako ng tubig. Kadiri. Yuck yuck yuck. Ughh" Sabi ko sa kanya. Sinasabunutan ko na siya ngayon. 

"Aray aray. Hahahaha. Aray Mika tama na. Hahaha. Sorry sorry. Hahaha." Sabi naman niya. Ts. Tinigilan ko na pero kinurot ko ulit. 

"Aray. Haha. Sorry na. Nagmomoment ka eh. Bigla kasing nanahimik nakita kita." Explain niya sakin. 

"Ts. Leche ka talaga. Wala ka na talagang ginawa kung hindi asarin ako no. Peste ka. Para kang bata." Sabi ko naman. Nagstay na kami sa may gilid ng pool. 

"Haha. Ito naman, hindi mo ba namimiss tong ganito?" Sabi naman niya. Grabe to. Mangaano pa. 

"Namimiss pero para ka naman kasing bata eh. Tanda tanda na for this oh." Sabi ko naman. 

"You know what, hindi naman kasi ibig sabihin na matanda na tayo we can't have fun. Nasa late 20's palang tayo. We can still enjoy every single time. Kaya wag kang praning Mika. Bahala ka, pag tumanda ka na and you didn't have fun right now pagsisisihan mo rin." Tignan mo to. Tinakot pako. Bruha talaga. 

"Bruhilda ka talagaaa" Sabi ko at yinugyog yung ulo niya. 

"Hahaha. Awww. Miks naman eh. Nahihilo ako" Sabi niya. Kaya binitawan ko na yung ulo niya. Nakangiti lang ako sa kanya. 

"Nginingiti ngiti mo dyan." Bigla niyang sabi. 

"Wala naman. I'm just happy na ganito tayo. Alam mo yun? No awkwardness around. Kasi look, yung iba pag nagkasomething nung past super awkward or whatever. Pero tayo hindi? Ang saya lang. Nag retain yung friendship natin." Sabi ko sa kanya. Oo. Sobrang tuwang tuwa ko kasi ganito kami. Nakakamiss na kasi yung dati eh. 

"Overthinking ka ah. Buti hindi ka umiyak? Haha. Joke lang. Of course naman no. Hindi ko yata kakayanin mawala ka sa kin kahit mas lang as my BESTEST BESTFRIEND. Forever na yun. No one/ NOthing can tear us apart. Forever tayong ganito. I promise." Sabi niya sakin. Awww. Nakakatouch talaga tong bruhang to. Nakaka awww. Yun nalang yung masasabi ko. 

Almost Is Never EnoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon