Almost Is Never Enough

Chapter 17

Chapter 17

Mika's POV

Agad agad akong umalis sa office ko at nagdrive palayo sa lugar na yun. Hindi ko kayang makita si Ara ng ganun. I just left her there... miserable. Sht Mika. What did you do? Anong ginawa mo? Anong sinabi mo sa taong mahal na mahal mo? Bobo mo Mika! Ang bobo mo!! Huhu. Shit. Tanginaaa. Ang gago. Nagdrive ako kina Cienne at kumatok agad sa pinto. Pinagbuksan naman ako agad ng pinto ni Cienne. Agad ko siyang niyakap at humagulgol sa kanya. 

"Mika.. What happened? Anong nangyare? Shhh." Sabi niya sa akin. Comforting me. 

"C-cienne... Ang sakit... Tangina.. Hindi ko siya kayang makitang ganun..." Sabi ko in between sobs. 

"Ano bang nangyare? Nagkausap na ba kayo ni Ara?" Tanong niya sa akin. Tumango nalang ako. 

"S-sabi ko h-hindi ko siya mahal... Pero Cienne. Mahal na mahal ko siya. Huhu. Sht Cienne." Sabi ko sa kanya at patuloy lang sa paghagulgol. 

"So.. You chose to go to the right path..?" Sabi niya sa akin. 

"Yes.. I did. And i hurts Cienne. Ang sakit. Puta. The moment na sinabi ko yun sa kanya. Gusto kong bawiin agad at yakapin siya. Sht Cienne. Nsaktan din ako nung sinabi ko yun. Fuck. Hindi niya alam kung bakit ako hindi nagpaparamdam sa kanya.. bkit ako lumalayo.. umiiwas.. Sht. Alam ko ang unfair nun para sa kanya pero puta. Pinagsisisihan ko na lahat. Shit naman. Ang gago ko. Nakakainis. Tangina gusto ko ng mamatay. Huhu." Sabi ko sa kanya at patuloy paring umiiyak. 

"Then why did you choose to go to the right path?" Tanong naman niya sa akin. 

"Because it's the right thing to do."

"But did it bring you happiness?" Tanong niya sa akin. Napatahimik nalang ako habang umiiyak. 

FLASHBACK<<<<<<<

Nagkayayaang magshopping sina Mika at Cienne sa may The Fort. Inikot nila yung places doon. Sa Market Market, sa Boni High at kung saan saan ba. Basta arpund global lang. After nun, kumain silang dalawa sa isang resto to have dinner.

Mika's POV

"Miks.. May itatanong ako ah." Sabi niya sa akin. 

"Sure. Go ahead." Sagot ko naman sa kanya. 

"Anong nangyare sa inyo? Nung sa Subic? You know.. Yung nung naglunch tayo." Tanong niya sa akin. I sighed. 

"Yun ba.. well.." Panimula ko. 

"It's about Shaun. Tinanong niya ako kung mahal ko pa daw ba siya. Ang tagal ko bago sumagot kasi hindi pa naman ako sure se feelings ko eh. Nagbago.. Nagiba because I met Ara again. Pero nasabi ko na mahal ko siya. Which is partly true. Mahal ko naman talaga siya eh. Pero alam mo yun, nahati.. Kasi I think Mahal ko na si Ara.. Pero hindi ko rin alam. Kaya nga before pako matuluyang mahulog sa kanya lumalayo na ako sa kanya as much as possible. Umiiwas ako. Gusto ko man siyang makita, makausap, marinig lang yung boses niya. Hindi pwede eh.. kasi maffeel ko na bibigay na talaga ako sa kanya. Which is wrong because I am engaged to the man who loves me so much. But I can't give him all my heart because part of it belongs to someone else. Sobrang hati yung nararamdaman ko. Ang hirap Cienne. Bat ganun. 

"Ano pa bang sinabi ni Shaun?" Tanong niya ulit sa akin. 

"Tinanong niya pa sa akin kung sure daw ba ako sa feelings ko. Na siya talaga ang mahal ko. Well at that time alam ko siya. Kasi yung nararamdaman ko kay Ara special palang eh. Not love like. Pero I don't know. I can't control my feelings kasi eh. Hindi ko alam. Seryoso."

"Miks, hindi pwedeng ganyan nalang lagi and you know that. Ang unfair sa kanilang dalawa yan. Sinabi mo si Shaun ang mahal mo then now si Ara na? Masasaktan mo sila pareho. Which will leave you to NOTHING. Wag mong pagsabayin. Mahirap yan. Maiipit ka."