BÖLÜM 17 Çift

696 38 12
                                    

MULTIMEDIA: SUN HEE VE MAVİ KAZAĞI :)

-Ama...- dedi Minhyun kısık bir sesle.

Durmadım ve odadan çıktım.

-Gittikçe ilgimi çekiyorsun ufaklık.-

***

-Sun Hee kendine gel!-

-Ben kendimdeyim zaten Hana!-

-Hayır değilsin!-

-Nedenmiş?-

-Şu haline bakar mısın?-

Kendime bakıyorum.. Şu an ne yaptığımı sorguluyorum..

Şu an Candy Cake'de gizlice mutfağa girmiş pasta yapımına yardım ediyordum. 

Aslında etrafı una bulayıp 2 tabak kırmamı saymazsak.

Ama ne yapabilirdim ki? O alçağın evinde çok sıkılıyordum. Son 4 gündür eve gelmiyordu. Evet, bu iyi bir şeydi. Ama eve gelmeyince yapacak bir şey de olmuyordu. Koskoca evde bir başıma kalıyordum. Sonra iyice bunalıp kendi evime gidiyordum. Ama o alçak beni mesajla denetleyip duruyordu. Hana'ya da bununla ilgili bir şey diyemiyordum. Kısacası kafayı yemek üzereydim. 

Tırın tırın.

Ve yine gözetleniyorum..

Cebimden telefonumu çıkartıp ekranına baktım:

Kimden:  Alçak Sapık 

Üzeri vişne soslu kremalı Cherries

Yok artık!!!

Burada olduğumu nereden biliyordu?

Elimdeki tabağı tezgaha bırakıp mutfaktan çıktım. 

Buraya mı gelmişti bir de? Hana ve diğerleri görse ne yapardı? Henüz görmemişler miydi? Minhyun'u bir daha görmediğim ile ilgili Hana'ya onlarca kez yalan söylemiştim ve eğer şimdi onu görürse her şey kötü sonla biterdi.

Titreyen bacaklarıma engel olamadan masalara doğru ileriedim.

Oradaydı. Ah, kafayı yiyeceğim!

Cam kenarında, bir masada oturuyordu. Tek başına. 

Üzerine mavi örgü bir kazak giymişti. Oturduğu için ne tür bir pantolon giydiğini göremiyordum.

Zaten ne giydiği seni ilgilendirmez.

Sen karışma! Ama ilk defa haklısın... Doğru, beni ilgilendiren biri değil o. Hayır, bir dakika... Ne giydiği beni ilgilendirir!

İki katı açılmış gözlerle bir Minhyun'un kazağına bir kendi kazağıma bakıyordum.

Yok artık!

Tıpkı...Çift gibi...

Unlu ellerimi üzerime sildim ve onun olduğu masaya ilerledim. 

Camdan dışarıya bakıyordu. Oturduğu masanın önünde durdum. Henüz beni fark etmemişti. Yapmacık bir şekilde öksürmeli miydim?

-Otur ufaklık.-

Bir an affalladım..

Oturmadım.

Oturamıyordum.

Gözlerini camdan ayırıp bana döndü.

Neden bana öyle bakıyordu?  Üstelik kıyafetlerimiz de böylesine...çiftmişiz gibi görünürken..

♥Seni Sevebilir miyim?♥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin