(ÖZEL) BÖLÜM 14 İlk Kez

732 42 12
                                    

Bu özel bölüm çook tatlı bir kıza! Yani 'kitapkurduaysenurcom' a :D <333 

Bu özel bir bölümdür. Ayrıca özel olduğundan diğerlerine göre daha kısa... 

Özel bölüm derken normal bölüm fakat diğerlerine göre kısa olduğu için özel diyorum :) <333

herkese iyi okumalar ;) beğenmediğiniz veya eklemek istediğiniz bir şey varsa yorumlarda belirtmeyi unutmayın :)

Vote larınızı bekliyorum <3333

Sonunda yanına geldiğimde beni kolumdan tutup soğuk duvara itti.

Sırtımın duvara çarpmasıyla duyduğum acıyı şu an düşünemeyecek kadar korkuyordum.

Son sözleri ise kalbimin göğüs kafesimden çıkacak kadar hızlı atmasına neden oldu:

-Ya   da   o  anı   sana   yaşatabilirim.-

Korkuyordum hem de çok....

***

Nefes alamıyordum.

Bana olan yakınlığından mı yoksa şu anki çaresizliğimden mi emin değilim.

Seslice ya da sessizce yutkundum. Sadece buradan gitmek istiyordum. Sadece şu durumdan kurtulmak...

-Küçük bir kedi yavrusu gibi titriyorsun.- dedi Minhyun sakin bir ses tonuyla. Ama kelimeleri yayarak ve belki de diğer kızlar için tahrik edici bir şekilde söylemişti.

Ona bakmadım, bakamadım. Derinlerde beni korkutan, her seferinde kalbimi ürperten bir şeyler vardı, gözlerinin içine bakamıyordum.

Kokusu içime işlemişti sanki... Lavanta ve nane... Belki de adını bilmediğim bir şey daha vardı. Ama bana yabancı gelen bir kokuydu. İlginç ama tuhaf bir biçimde insanı içine çeken bir kokuydu...

Neyim vardı benim...?

Ve gerçekten küçük bir kedi yavrusu gibi titriyor muydum?

-Neyin var ufaklık?- diyerek yüzünü benimkine yakınlaştırdı.

-Git...mek istiyorum.- Neden titriyorum? Neden?

Kısık bir kahkaha attı. Komik olan neydi?

-Hayır, gidemezsin. Seninle konuşmamız gereken bir konu var.-

O olaydan sonra ne konuşacaktık? Daha doğrusu benim onunla konuşmamı mı bekliyordu? 

Ona bakmadan arkasındaki duvara diktim gözlerimi. 

-Bana bak.-

Bakmak istemiyorum. Gitmek istiyorum.

Duvardan uzaklaşıp Minhyun'un sağındaki boşluktan yararlanarak bu dar yerden çıktım. Haifçe omzuna çarpmıştım. 

O soğuk duvardan uzaktım ama o arkamdaydı. Yinede bana oldukça yakındı.

Korkuyordum. 

O hala yerinde dururken ben ondan yaklaşık 1 metre uzaktaydım.

Daha da uzaklaşıcaktım ki...

***

Minhyun'un buz gibi ses tonuyla durdum:

-Nereye gittiğini sanıyorsun?- 

-Beni rahat bırak.- Sesim fazlasıyla asi çıkmıştı. Sesimdeki tonlamayı nasıl böylesine asi çıkartabilmiştim?

♥Seni Sevebilir miyim?♥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin