Chapter 11: Nangiti mag-isa?

9.1K 139 29
                                    

 Ang tagal ko palang hindi nakapag-update. HAHAHA. Ngayon ko lang napansin. Jk.

Hinintay ko pa kasi mag 3K ang reads :)) Totoo yun. ^^


Thank you! <3

Updated.


--ChoMoisel



Chapter 11

Jhit’s Point of view

~~Day before the exam

“Ano ba Iris! Ayusin mo nga” – Zeiron

“Pagod na utak ko Zeiron” – me

“Mas pagod na ko” – Zeiron

>___________<**

Nasa library kami ngayon, break time kasi namin, hindi dapat nag-aaksaya ng oras pero ang sakit na ng ulo ko.

“Break muna?” – me

“Kung nagbabasa ka nalang dyan, imbes na salita ka ng salita” – Zei

“Hindi ko rin naman kasi maintindihan kasi hindi mo ko tinuturuan, pinapabasa mo lang ako ng pinapabasa, nakakawalang gana kaya ang tumitig lang sa libro. Bakit ba kasi naka-ub-ob ka dyan, kung tinuturuan mo ko diba? Edi sana ayos na” – me

“Whatever”

Ayt. Wala nang pag-asa kundi magbasa lang. okay. Cheverluh, cheverluh, eclavuh, alert, alert!

Ayoko na talaga!

“Zeiron!”

Sinipa ko siya sa paa

“Aray! Sht!” – Zei

0__________0

“Nagba-blush ka Zeiron! Kinikilig ka sakin?” – me

Kasi ampula niya talaga >.<

“Tumahimik ka dyan at mag-aral” – Zeiron

Tapos umubob na ulit siya >.<

“ZEIRON NAMAN!”

Sinipa ko ulit siya.

“Ano ba? Bakit ba ang kulit mo?!” – Zeiron

“S-Sorry” – me

“Magbasa ka dyan. Wag mo kong pakialaman” – Zeiron

Nagbasa na lang ako, kelan ba babait si Zeiron?

“Zeiron, may idadagdag ako sa list natin” – me

Exclusively YoursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon