That Twisted Love Story

50 // Ordinary Romance

"When one is in love, one always begins by deceiving one's self, and one always ends by deceiving others. That is what the world calls a romance."
— Oscar Wilde

~ ~ ~

Wala. Wala talaga ito. Sana.

Hindi umuwi si Lyric. That made Manager Lily furious. Naiinis siya dahil bigla-bigla na lang nawawala ang mga alaga niya. Naiirita siya dahil pagkapasok ng isa, may isa namang lalabas ulit. Syempre, may dahilan iyon. . . pero ano na namang dahilan? Ano na naman ba ang nangyari? Magiging clueless na naman siya sa lahat.

MyuSick is out of her hands. Unti-unting nawawala ang hawak niya sa buhay ng mga ito. Dati naman ay masasaya pa sila. Nagkakaproblema, yes, pero hindi tulad ng ganito. Hindi tulad ng mga pangyayaring ito. Hindi tulad ng ganitong klaseng gusot at gulo. Lumalaki. . . tumatagal. . . nakakatakot.

Nang makauwi sila Note ay may sinabi pa ang binata kay Ces na nagpagulo sa utak ng dalaga. Before the goodnight, may palaisipan pang ibinigay si Note sa kaibigan. Everything's like a maze. A riddle. A lot of questions were still unanswered. Hindi nga rin sigurado ang dalaga kung masasagot pa rin ba ang mga tanong na iyon. Everything's a mystery. But are mysteries need to be solved?

"Huwag mo siya hayaan."

Hayaan saan? Bakit? Anong mayroon? Ito ang mga tanong ni Ces ngunit hindi rin sinagot ni Note. Hinalikan ng binata ang noo ni Ces at nagpunta na sa kwarto. Naiwan siya sa sala na walang kaalam-alam kung anong nangyari, nangyayari at mangyayari.

Nahiga si Ces sa sofa at doon nakatulog. Pagkagising, sumikat na ang araw at bumungad sa kanya ang mga mata ni Melo na nakatingin sa kanyang mata.

"Tara?"

Nagtataka man ay hinila kaagad ni Melo ang dalaga. Umakyat sila sa roof top. Napapikit si Ces. Roof top. Dito sila nag-usap ni Lyric noon. Kahit saan siya magpunta, si Lyric ang kanyang naaalala. Wow.

Naupo ang dalawa sa dalawang upuan na nandoon. Tumingin si Melo sa langit. Nakangiti lamang ang binata habang pinagmamasdan ang mga ulap sa alapaap. Huminga ito ng malalim at nanahimik. Ganoon din ang ginawa ni Ces, tumingin sa kalangitan. 

“Ang hirap, ano?” panimula ni Melo. Hindi tumingin si Ces sa kaibigan. “Minsan talaga hindi natin mapigilan ang epekto nito.”

Nakakaramdam ng bigat ng damdamin ang dalaga. Ipinikit niya ang kanyang mga mata para mawala sa kanyang isip ang nangyari ngunit hindi niya magawang alisin sa utak ang lalaking iyon.

“Ang hirap magpanggap na okay lang kahit hindi.” Natatawa si Melo sa sinabi. Minulat ng dalaga ang kanyang mga mata at tumingin kay Melo. Nakangiti ito sa kanya. "Wala lang, padeep.”

Ngumiti si Ces ngunit kita niya sa mata ni Melo ang sakit. Kung si Note ay tagong tago, si Melo ay may mga matang nagsusumamo. May mga mata itong nagbibigay linaw sa kung ano man ang nararamdaman niya. But then, baka padeep nga lang si Melo.

“S-Sorry.”

Ngumiti ng nakakaloko si Melo. “Sorry para saan?”