Bir kız...
Bir de ses...
Hayalet bir ses...
Ama gerçek. Biraz da doğa üstü...
《Korku kitabı değildir.》
Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu.
Biraz zaman korktu. Bira...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Yaz tatiline nasıl girdiğimizi çok da hatırlamıyordun.
Berkay, Beste ve annem sürekli bana bir şeyler anlatıyordu. Ama ben çoğu anlattıkları şeyi hatırlamıyordum.
Son günlerde neler yaptığımı, nasıl bu yazlığa geldiğimizi bile hatırlamıyordum.
Annem bunun sabah yaşadığım şey yüzünden olduğunu söylüyordu. Sabah ne yaşadığımı bile bilmiyordum!
Banyoda elimi kesmişim ve düşmüşüm o yüzdenmiş.
Bir de az önce ruh çağırıp garip olaylar yaşamışız... Hiçbirini hatırlamıyorum.
Timur garip bakıyordu bana. Çok garip...
Uyumak istiyordum. "Saat erken ama yatmak istiyorum."
Annem nihayet beni rahat bıraktığında yatağıma gittim.
Yattığımda ise ışığı söndürmediğimi fark etiim. Halbuki ben ışığı söndürmeden yatmazdım hiçbir zaman.
Büyük bir hissizlik oluştu içimde. O sırada Timur girdi içeri.
"Işığı söndürmeden mi uyuyacaksın?" diye sordu.
Olumsuz anlamda başımı salladım. "Sadece unuttum." dedim.
"Yarın uyandığında konuşalım mı biraz?" diye sordu.
"Tamam olur." dedim dalgınlıkla.
Tam kapıdan çıkacakken, .B"Hesim ışığı söndürür müsün?" diye sordum.
Hesim mi?
Sorum kaşlarımın çatılmasına sebep oldu. "Tamam." dedi Timur.
Işığı söndürdü. Tam kapıyı kapatacaktı ki,
"Ben az önce sana ne dedim?" diye sordum şaşkına.
"Timur ışığı söndürür müsün diye sordun." diye açıkladı.
Başımı salladım. Kapıyı kapatıp çıktığında, "Hesim ne ya niye öyle dediğimi sandım?" diye söylendim kendi kendime. Yatağa yattım ve gözlerimi kapattım.
Zihnim yorulmuştu.
Kolum sızlayınca koluma baktım.
Karanlıkta bir şey göremeyince kaşıdım. İçimdeki tuhaflığı boşvererek uyumaya çalıştım.
Aldığım nefesler bana yetmiyor gibiydi.
Derin derin nefes aldım. Gözlerimden yaşlar akmaya başlayınca doğruldum.
Neden ağlıyorum. Hıçkırdım. Kolum sızladı.
Hızla yataktan kalktım ve ışığı açtım Kolumda bir iz vardı.
H harfine benziyordu. Rengarenkti şu an.
"Çok acıyor." diye fısıldadım.
Kolumu ovdum ama bana acıdan başka bir şey vermedi.
"Bu ne!" diye bağırdım. Sonra sanki susturuluyormuş gibi oldum. Bağıramadım.
Yatağıma gittim. Hiçbir şey olmamış gibi... Düşüncelerim ile yaptıklarım çelişti.
Yatağa yattığım an o karmaşanın yorgunluğu ile uykuya daldım.
Sabah kalktığımda ise her şey tüm garipliği ile ilerledi.
Büyük bir eksiklik hissediyordum. İçimde bir şeyler yokmuş gibi. Ya da bir şey...
Kahvaltı yaptık. Hep beraber denize inmeye karar verdik. Timur bana o kadar garipti ki onu tanımasam benden çekiniyor soğuyor sanardım.
Sahile indiğimizde Timur yanımdan yürümye başladı.
"Konuşalım mı?" diye sordu.
"Konuşalım." diye cevap verdim.
"Derin sana neler oluyor?"
Yutkundum.
"Bazı şeyleri unuttum. Ve unutmaya devam ediyorum." dedim dalgınca etrafa bakarak.
"Nasıl hissediyorsun peki?"
Omuz silkip, "Bomboş eksik gibi... Bazen şey oluyor. Düşündüğüm şeyleri gerçekleştirmiyorum. Düşüncelerim ve yaptıklarım çelişiyor."
Birden kolumdan tutup kendime çekti beni. Sımsıkı sarıldı bana. Şaşırdım. Tepki veremezken gözlerim kapalıydı.
Zihnimde bir çift gri göz belirdi. İrkildim.
Timur benden ayrıldığıda ona baktım.
"Gerçek hayatta böyle şeyler olur mu bilmiyorum ama zihnimiz biri tarafından etkiye alındı. Ya da psikolojimiz bozuldu."
Güldü son dediğine. Bende gülümsedim.
Dalgaya vurduk bundan sonrasını. Sahilde hep beraberdik. Annem bana hassas davranıyor sanki küçük bir çocukmuşum gibi gözlerini benden ayırmıyordu.
Denize Beste ile beraber girdik. Çok açılmadık ama. Kendi başıma yüzmeye başladığımda derine daldım.
Su yüzeyine çıktığım an sol tarafım sızladı. Nefes almakta güçlük çektim.
"Şimdi herkes bizi görebiliyor istediğin gibi yüzebilirsin."
Zihnimde dalgalanan bu sahnenin baş rolü bendim. Karşımda bulanık bir yüz...
Boğazıma kaçan su ile öksürdüm.
Kollarım tutamaz oldu. Sonra Timur'u bana koşarken gördüm. Denize atlayıp bana doğru yüzdü ve tuttu.
"Derin iyi misin?"
Gözlerimden istemsizce birkaç yaş dökülürken, "Eksik." diye fısıldadım.
"Bir şeyler eksik."
~~~
Yorumlarınızı tüm içtenliğiniz ile yapın.
Ama Hesim'i bana bırakın olur mu? Onunla ilgili 1. Bölümden beri aklımda planlar var çünkü. ♥
Sizi seviyorum. ♥
BU BÖLÜM DÜZENLENMEDİ VE ESKİ HALİYLE KALDI. BU VE BUNDAN SONRAKİ BÖLÜMLERİ ESKİ HALİYLE OKUYACAKSINIZ. BU VE BUNDAN ÖNCEKİ, SONRAKİ TÜM BÖLÜMLERİN DÜZENLENMİŞ HALİ KİTAPTA OLACAK.
