A 200-175 Love Story

19th 💗

19th 💗 

"Sama ka sa amin," sabi ni Michael habang kumakain kami ng icecream.

"Saan?" tanong ko.

"I'm not sure where. Road trip? The boys want to hang out."

"Kayo nalang," sabi ko sa kanya. Tsaka, hello? Good luck naman na maging feeling belong ako dun kasama ang iba pa nilang tropa na half-half.

"Why?"

"May lakad din kasi kami ngayong hapon," sabi ko sa kanya.

"Sino kasama mo?" tanong ni Michael. Inabutan niya ako ng tissue. "Sa may chin mo merong icecream."

Pinunasan ko kaagad. "Ang kalat kong kumain."

Ngumiti siya. "Hindi naman. Where are you going pala?"

"Um, dyan lang. Pasyal. Family... friends," sabi ko. Bakit ba kasi sinabi pa sa akin ni Dylan na nagseselos daw si Michael sa kanya? Hindi ko tuloy maamin kay Michael na si Dylan ang kasama ko. Well, hindi naman talaga as in kaming dalawa lang. Lakad tropa naman.

Wait. Kahit na din. Ang tagal na kaya naming magkaibigan ni Dylan. Bakit naman lalagyan ng malisya ni Michael 'yun?

Teka nga, haka-haka lang din pala ni Dylan 'yun. Mukhang okay naman sila kanina.

"Who? Your cousins?" tanong ni Michael.

"And cousins' friends?" palusot ko naman. Partially true kaya eto. Malakas ang kutob ko na kasama namin ang secret lovers kuno na sila Lisa at Andy.

Naghugas kami ng kamay dun sa may lababo sa labas ng gym. Inabutan ako ni Michael ng towel niya. "Here, use this to dry your hands."

"Thank you," sabi ko, sobrang pademure. Hindi ako sanay na tinatrato ng ganito. Feeling ko, kapag kasama ko si Michael, prinsesang prinsesa ako. Tipong lahat ng galaw ko, nakaalalay siya.

Pinagtitinginan tuloy kaming dalawa. I mean, given na tinitignan nila lagi si Michael. Pero ngayon, naka-glare din sila sa akin. Huwag silang mag-alalala, iniisip palang nila, natanggap ko na.

"Labhan ko 'yung towel mo bago ibalik. Nakakahiya naman at puro icecream," sabi ko kay Michael habang naglalakad kami.

Tumango lang siya. "Saan kayo magkikita-kita?"

"Dyan lang sa may kabilang pathway," sabi ko sa kanya. "Kayo?"

"Dito kami nakapark sa may malapit sa gym." Tinuro ni Michael 'yung parking lot malapit sa oval. Tapos naglakad na ulit kami. "Hatid na kita."

"Dun lang naman 'yun sa kabila. 'Wag na, carry ko na 'yun," sabi ko kay Michael. Ngumiti lang siya at sinasamahan pa din ako maglakad.

Pagdating namin sa may canteen, sabi ko sa kanya, "Okay na dito."

"Hindi pa naman kami aalis. I can walk you all the way there. May sasakyan ba kayo or commute?"

"May sasakyan," sabi ko, pahina ng pahina ang boses ko.

"Are they going to pick you up?"

"Actually, andito na sila. Inaantay nalang nila ako," sabi ko sa kanya.

"Si Dylan ba kasama?" tanong niya bigla.

So ayun, wala na akong malulusutan pa. Cornered na cornered na. "Oo?"

"And it's just the two of you?"

"Hindi," sabi ko. "Kasama namin si Andy na family friend."

"Right, family friend," sabi ni Michael, tumawa ng konti.