Chapter 18

181 7 0
                                    

Inna’s POV

I saw him on the floor, not moving at all. I rushed down and tried to wake him up. My hands won’t stop shaking.. what will I do? I started to cry, ano bang nangyayari.. is this the end? Anong gagawin ko? Suddenly I felt my phone in my pocket. I called Kuya Ian.

“ku-kuya..” my voice still shaking.

“INNA!? Anong problema!?”

“ku-kuya.. si Jan, he’s not waking up. He’s not waking up!.. I … I can’t wake him up…” I cried and cried.

“ASAN KA!? Nasa bahay ka? Okay, Inna, don’t panic, Stay calm.. papunta na ako.”

“o-okay..” I sat there, looking at him, holding his hand.. crying.. until kuya came.

We rushed him to the hospital, di parin ako makakibo. The doctor told me to stay at the waiting room, but, something with in me didn’t want me to. I felt like I had to be by his side.. kuya grabbed me in his arms, and I just cried.

A few minutes later, he was in one of the rooms, we both came in. I saw him, still unconscious on the bed.

“he’s okay now, tulog na lng yan..” the doctor said, with made me feel a little better than before. I sat down by his side.

“what’s wrong with him?” kuya asked the doctor, I looked at their direction.

“It’s his arm. The fracture didn’t heal at all. I still don’t know what is wrong, but I’m going to find out. But their might be a possibility that, he can’t use that arm anymore.” I suddenly looked down and wasn’t able to move. Hindi na niya magagamit ang kamay niya. Papano na ang career niya. His a freaking singer that plays the guitar!What is he going to do?

“I’ll go and check his x-rays for now.”

“thank you, doctor.” Kuya thanked him and face me. “Inna, you have to rest, it’d be best if you..”

“no,” I stopped him before he finished. I know he’s going to say that I’ll just have to back to the house. Anong akala niya sakin!? “dito lang ako. Hindi ako aalis.”

“pero, Inna.”

“kuya, okay lang ako. Just, pabayaan mo na lang muna ako.”

“okay.. I’ll just go out for now. I’ll be back.” He said as he went out and closed the door.

I was just there, alone with him. Thinking of what might happen to him. I don’t know why I’m acting this way. Bakit ba nagkakaganito ako!?  Ano ba siya sa buhay ko?  I few minutes later.. di ko namalayang, nakatulog na ako. I can feel something cold on my face, na para bang my ice na nakapatong. Suddenly, nagising ako sa tunog ng pintuan.

“oh! Gising kana!?” si kuya Ian pumasok dala ang tray na may pagkain.

“kuya?” tapos tiningnan ko ang higaan to check if nagising na si Jan. Tulog pa rin, bakit di pa rin gumigising?

“gumising na yan, nakatulog lang siguro. Anyways, he told me to bring your guitar here, kailangan niyo daw magpraktis. Since the show will be next week.”

Oo nga pala. Ako ang accomapanist niya for his show. I can’t say no anymore, since he might not be able to move his arm. I can only do it myself. Suddenly bigla siyang bumangon at kinamot ang mata niya.

“anong oras na ba?”

I checked my wrist watch and told him what time it was. Kuya handed him his lunch. “oh yan, subuan mo paggumising na ha.^^ lalabas lang ako.” Napayuko na lang ako, I remembered what the doctor said, him not being able to use his arm. Pano na ang pinaghirapan niyang career? Nang dahil sa wala ako noong kinailangan ako ng kapatid ko, siya ang nadisgrasya. It should have been me. I should be the one lying on the hospital bed. Bigla akong tumayo para abutin ang guitar na nasa likod ko, naramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko.

“Jan? Gising ka na ba?” I looked down on me, pero his still asleep. I took his hand off at kinuha ang guitara. Then I played a song I made a long time ago.

Suddenly I saw him trying to sit up. Bigla akong napatigil sa pagguitara at tinulungan siya.

“teka, ingat. Wag ka masyadong gumalaw, baka sumakit na naman yang kamay mo.” Tumingala siya sakin at biglang yumuko. “anong problema?”

“wala lang, masaya lang ako.”

“bakit ka masaya?”

“dahil nagaalala ka rin pala sakin. Masaya ako na, makita kang nandito, sa tabi ko.”

Bigla akong napatalikod. Naramdaman kong uminit ang mukha ko. THE HECK, why am I blushing!? I can’t face him right now.

“Inna, may aaminin ako sayo.”

Bigla akong napatigil sa paghinga.

“Inna, alam mo ba na..”

“STOP! Wag kang magsalita. Sa ngayon, can we just focus on you getting better? I don’t really want to know what your about to say, because nagaalala pa ako. So pwede bang..”

“okay. walang problema. Pero Inna, paggaling na galing ko. Sasabihin ko na talaga ha. Di ko na kasi mapigilan.”

“oo na! lalabas lang ako sandali.” Sabi ko sa kanya without making eye contact at all. mas uminit pa ang mukha ko. Napaupo ako sa bench sa labas. Biglang dumating si Timmy.

“Ate, kamusta na siya?”

“anong ginagawa mo dito!? Sino kasama mo?”

“mag-isa lang ako. Papasok muna ako.”

“teka Timmy..” patakbo siyang pumasok sa loob. Naiwan ako sa labas na namumula sa hiya. 

WHEN Bad Girl becomes Good GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon