Jan’s POV
After my morning classes bumalik ako agad sa garden kung saan tumatambay yun, pagbalik ko, nakita kong tumatakbo ng pabalik-balik tong si Inna, ano kaya ang problema, lumapit ako then saw that cute germas shepherd puppy was chasing after her. As soon as nasa garden na, nakita ako ni Inna, at nagtago bigla sa likod ko.
“Jan!... Ilayo mo sa kin yan! Ilayo mo sakin!” sabi niya hababang parang aakyat na siya sakin, yung arms niya, parang hinuhug ako. >/////< ah.. bumibilis na naman ang tibok ng puso ko.
“jan!.. paalisin mo yan!”
“ha?” di ko narinig ang sinabi dahil, nag-dadaydreaming pa ako.
“Iyan! Ilayo mo sakin… paalisin mo.”
“ito?” itinuro ko ang puppy.
“oo.. ilayo mo sakin ang aswang na yan.!!”
“ano ba? Sa cute nito aswang agad!? Grabe ha. HARSH KA!.” I picked it up with my unfractured hand and held it. Biglang lumayo sa kin si Inna.
“Jan, itapon mo yan.. wag na wag kang lalapit sa kin.. Ilayo mo yan.”
Pero of course, alam mo yung mental state ng tao kung saan sinabihan kang hinding hindi mo gagawin tapos in the end ginagawa mo pa rin? Kaya ayun.. hinabol ko siya hawak yung cute na puppy.
Okay, masyadong funny yung setting namin ngayon, naghahabulan kaming dalawa, sa DAMUHAN. Okay, parang, Walang hanggan lang kami, ako si Daniel, syempre! Tapos siya naman si Katerina. Oh diba!?
“Inna! Wag ka na ngang tatakbo, hindi ka naman kakainin ng asong toh no. Tingnan mo, ang cute kaya.^^” sabi ko sa kanya, patuloy na hinahabol siya. Sa totoo lang, napapagod na ako, pero masyado kasing nakakatawa..
“AH! BASTAH! Ilayo mo yan! Ayoko niyan!..” she said na para bang iiyak na..
“sige na nga..” sabi ko habang umupo na uli sa damuhan. Umupo na rin si Inna, but she sat down 2 meters away from me. Takot nga talaga sa aso. “ba’t ang layo mo?”
“hawak mo kasi yan.. kaya, malayo ako.”
“takot ka sa aso?”
“hindi ba obvious?”
“haha…” natawa na lang ako sa sabi niya. Bigla kong naisip, “teka, eh kung wala dito ang puppy, tatabi ka ba sakin?”
Bigla na lang siyang namula, SO, nagblu-blush din pala ito. “oh, may lagnat ka? Namula ka yata..” Dumb. I don’t even know why I’m saying such stupid words. Biglang tumunog ang school bell. Tapos na ang classes. She hurriedly checked her watch.
“Late na naman ako!.. papatayin ako ni Timmy..”
“susunduin mo?”
“oo.. alis na ako. Teka, wag na wag mong dadalhin yan sa bahay..WAG NA WAG!” and she dashed to get her bike. Di ko dadalhin? Eh, iiwan ko lang dito? Kawawa naman siya, isa pa.. ang cute2 niya kaya.. Ah, bahala na.. dadalhin ko tong cute na puppy sa bahay ^^..
