Inna’s POV
It was morning and I did my usual chores, Cook and Prepare. But this time it was different. This time, “he” was helping me.
“Good morning Inna. ^^”
Nabigla ako when I suddenly looked back and he was already right behind me. Muntik na akong matumba pero nahawakan niya ang kamay ko.
“Shet, ano ka ba!? Ki aga-aga… sigaw ka ng sigaw.” Sabi ko sa kanya, habang unti-unting tumatayo. Di niya pa rin ako binibitawan. “oh, ano? Di mo ba bibitawan tong kamay ko? Pano pa ako magluluto?”
“ah..” bigla niyang binitawan ang kamay ko. Bumalik ulit ako sa pagluluto ng breakfast… perong isang toh, ANG KULIT. Ning hindi man lang ako makapagconcentrate. Sa sobrang galit ko, bigla kong nahampas ang braso niya, nakalimutan ko kasing may fracture..
“ARAY!...”
“oh, sorry, sorry talaga, ang ingay mo kasi.”
“ano ka ba Inna!? Gusto mo bang dagdagan ang fracture ko?”
“oh, kung dadagdagan ko ba, eh, tatahimik ka?”
Itsura niya naging ganito. -----à >.<
Nang nakita ko, bigla akong napatawa.
“aba, tumatawa ka rin pala? HIMALA ATA TOH!.. teka2x kukunin ko cp ko.”
Bigla kong hinatak ang damit niya at di na siya maka-alis. I checked the clock again and noticed na late na pala ako. Dali dali kong tinapos ang niluluto ko at umalis agad. Nagtaka rin ang mokong, pero patuloy paring kumakain.
Dali-dali akong pumunta sa teacher at pinasa ang assignments ko for today. It was already 9:30 ng narealize kong di pa pala ako kumakain. I was on my way to the garden when I saw him standing by the entrance.
“oh” may inabot siya saking lunch box.
“ano yan?” tanong ko sa kanya, parang di obvious… LUNCH BOX YAN INNA!
“Breakfast. Alam ko kasing di ka pa kumakain.”
“I don’t need that, di ako gutom.” Pagkasabi na pagkasabi ko, biglang tumunog ang tiyan ko. Ano ba yan! Nakakahiya!. Lintik na tiyan ning hindi man lang naghintay na nakaalis na ako. Dahil masyado nang obvious na gutom ako, kinuha ko na lang ang lunch box at pumunta sa garden. Di ko inakalang sinusundan pala niya ako. As soon as I sat down, umupo sa tabi ko ang mokong na stalker na toh.
“oh bakit andito ka?” tanong ko sa kanya.
“wala lang, masama ba?” eh gago pala toh eh.
“OO ! Bawal ang mga asungot dito.”
“hoy, di ako asugnot noh.”
“umalis ka na.” sabi ko sa kanya habang tinutulak siya.
“AYOKO NGA!. Dito lang muna ako.”
“umalis kana, baka kung ano pa ang sabihin ng tao. MASISIRA pa ang reputasyon ko. Layas!”
“oh sige na nga, aalis na ho ako, “BAD GIRL”..”
Bad girl? Pati siya alam yun? How can people be so dumb to even give me such a boring nickname. Hai.. tao nga naman ngayon. Umalis na siya at naiwan akong mag-isang kumakain sa garden. Grabe, masarap ang laman ng lunch box, sino kaya nagluto? Teka, siya ba? Pano niya ginawa yun gamit ang isang kamay? Grabe, masyadong talented ang stalker na yun.
After eating I lay down on the grass once again. I didn’t even realize that I already fell asleep. Na gising na lang ako nung biglang parang may bumabasa sa mukha ko, akala ko insecto lang kaya nga I changed directions. Pero, andyan pa rin, na paupo na lang ako bigla with my eyes still closed, when I opened it, bigla akong napatayo at napatakbo.
