KATHRYN and DANIEL
DJ was driving too fast. Kath was trembling on the passenger side. Walang gustong bumasag sa nakakabinging katahimikan.
Sinulyapan ni Kath ang asawa na tutok na tutok ang tingin sa daan. He was driving like a maniac. Daig pa nito ang nakikipagkarera at ninenerbiyos siya hindi sa bilis ng takbo nila, kung di sa pananahimik nito. Anong iniisip nito tungkol sa nakita at narinig kanina?
Inulit niya sa isip ang eksena kanina sa workroom. Walang salitang tumalikod kanina ito nang makita niyang nakatayo sa may pinto. Hinabol niya ito sa labas ng shop. Inabutan niyang pasakay na sa sports car at hindi tumutol ito nang sumakay siya sa passenger side.
“Buckle up,” Iyon ang huling salitang binigkas sa kanya nito kanina at hindi na nasundan iyon.
She inhaled deeply. Pilit pinakalma ang sarili, bago, “Say something…” Her voice came out like a whisper.
“Anong gusto mong sabihin ko?” Hindi tumitingin na tanong-sagot sa kanya nito.
“Anything… Ask me kung anong ibig sabihin ng nakita mo kanina.” Parang ang hirap magsalita. Parang ang hirap huminga.
“Bakit hindi ikaw ang magsabi sa akin…” Nanghahamon ang tinig nito. Bahagya na siyang sinulyapan.
She bit her lip. Saan siya magsisimula? Pinagsalikop niya ang mga kamay na nanginginig sa kandungan. Uulitin ba niyang lahat dito ang sinabi niya kay Kiko kanina? Hanggang saan ba ang narinig nito?
BINABASA MO ANG
Until You... SWEETHEART 2 -- [KathNiel]
Fanfiction"Love is patient and kind. It does not envy. It does not boast. It is not proud. It does not behave indecently. It does not look for its own interest... Does not keep account of the injury, but bears all things... Hopes all things... Endures all thi...
![Until You... SWEETHEART 2 -- [KathNiel]](https://img.wattpad.com/cover/4888237-64-k942350.jpg)