JAY'S POV
Nag empake na ako ng mga gamit ko. Makikitira ako sa bahay nila. Ang kapal ko naman pag sinabi kong bahay namin gayung wala naman akong contribution dun. Panigurado, magugulat sila sa gagawin ko ngayon. Okay!! Now I finally realize that I needed their help. Hindi na ako magiging indepent. Ayoko na! Aasa na ako sa kanila, pagpeperahan ko si mama. Sige nga??? Kaya moh???
"Psshhh!! " napabuntong-hininga ako. Hirap naman palang maging anak mayaman, buti na lang kung di ko nalaman ang totoong nanganak sa akin, baka mas tahimik ang buhay ko ngayon.
"Paalam na po Aling Bebang. Maraming salamat sa lahat.! Sana may mahanap na kayong kapalit ko." pasasalamat ko sa landlady ko.
Nag eempake pa lang ako kaya huwag kayong atat. May natitira pa naman sa binigay ni mama. Tinawagan ko muna si mama.
"Lo po, pwede pong humingi ng permisyo sa inyo.?" nag-aalangang tanong ko.
("Of course iha!! What ever it is, I won't disappoint you darling!" masiglang wika niya. Psshh!! Natutuwa ba talaga siya na makilala niya ako bilang anak.??)
"Pwede pong tumira sa inyo, kung okay lang po.!?"
("YES YES YES!! By all means anak!! Oh my gosh, I've been waiting for this to happen.!!") bulalas niya.
"Ahm-- maraming salamat po!!" sabi ko na lang. Hindi ko siya tinatawag na mama, naiilang pa kasi ako.
("Wait for Mang Janus, I'll tell him to fetch you!!")
"Naku, hindi na po. Kaya ko po ito!!" tangi ko.
("But Arian, madami kang gamit at-----")
"Hindi na po talaga kailangan, mamaya pa po ako pupunta sa inyo. Madami pa kasi akong gagawin eh."
("Okay, sige. Just call me when your home! Okay?? I need to hung up!! My client is waiting.. Bye, see you tonight.!!")
Haysss!! Tama ba tong gagawin ko. ? Paano kung may mangyari sa akin na masama?? Kaya ko bang makipagsabayan sa buhay nila??
After 800 years ay natapos ko na rin ang pag eempake. Hmmm. Wala akong nakalimutan. Binigay ko na lang kay Aling Bebang yung mga ibang gamit ko na hindi ko na madala sa bahay. Hindi ko naman na gagamitin ang mga yun. Tulad ng single burner stove, cabinet na malapit ng masira, ilang years na kasing gamit yun at iba pang bagay-bagay na hindi ko na magamit sa paglipat ko sa malaking bahay. Mayaman naman sila kaya meron lahat ng yun. Isinama ko yung gift ni tatay sa akin na lumang skate board, ala-ala ko yun sa kanya kaya hindi ko pwedeng ibigay sa anak ni aling Bebang.
"Paalam Jay!!" sila.
"Paalam din sa lahat. Salamat din!! Siyanga pala, libre ko sa inyo!!" sabi ko at binigyan sila ng tig 500. malaking halaga na yun para sa aming mahihirap.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
BINABASA MO ANG
Living in Different World ( COMPLETED )
HumorNamulat ang mata sa kahirapan at nabuhay sa isang kasinungalingan. namuhay na astang lalaki at parang lalaki pero sa kabila non ay isa siyang babae na pwede rin palang umibig. Paano kapag nalaman ng mga taong naging malapit sa kanya ang kayang lihim...
