Left.

Pangdalawampu't-tatlo.

Pangdalawampu't-tatlo.

I open my eyes when I felt a cold thing rested on my forehead.

I saw Logan sitting on my side while looking at me intently.

"Hi. Kamusta ang pakiramdam mo?" Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Wala na ang sakit ng ulo ko at hindi na ako nahihilo pero medyo mabigat ang pakiramdam ko at makirot ang palad ko.

"I'm okay." He sigh. May kinuha itong mangkok. He help me to sit up. Susubuan niya sana ako pero umilag ako ng tumatawa. "Hey I'm not invalid I can feed myself."

He shook his head.

"I'm going to feed you. Para mabilis tyaka para makainom ka na ng gamot." Susubuan niya sana ulit ako pero umilag ulit ako.

"I can do it Logan. Tyaka," I remember he's kinda mad at me and he's avoiding me for I don't know reason. Kaya nahihiya ako.

"Tyaka?"

"Di ba galit ka sa akin?"

"What?" He laughs. "Hindi."

"Then why are you kinda avoiding me or not talking to me."

"I'm trying myself not to be jealous okay." What?

"Don't tell me its still about your cousin?" And he shyly nods at me.

"Logan, inaasar ka lang ng pinsan mo. Nagpapaasar ka naman. And besides what we feel towards each other is already clear." Nakayuko kong sabi bigla kasi akong nahiya.

"Hey," Nagulat ako ng hawakan nito ang baba ko at iangat. "I know that. But Blake is much more  than me. He's more handsome, he got muscles on the right places, he almost knew everything about life. I'm afraid what you felt for me is just temporary na pagnapansin mo si Blake malilipat ang pagkagusto mo sa kanya." He insecurely said. Hindi ko alam na ganun siya ka insecure sa pinsan niya. Yes he's right mas gwapo si Blake sa kanya, pero gwapo rin siya. Mas malaki ang katawan abs kung abs, biceps kung biceps pero may maipagmamayabang din naman si Logan he got those too pero mas maliit kumpara kay Blake na parang gym na ang bumubuhay sa kanya. And about sa pagiging maalam nito sa buhay advantage na siguro nito iyon since mas matanda siya kay Logan. Blake is already 25 while Logan is just 21. Mas matanda lang sa amin nila Louie at Rona ng isang taon. All of us are both 20.

"Logan, you're offending me." I said. Mukhang nagulat naman ito. Nagtatanong ang mga mata nito. "Do you think I'll fall for those just because nakakalamang siya sayo? Yes maybe he's on the top but what I felt for you can top those physical attributes that he have. Logan, what I felt for you is not just temporary as what you think. Dapat maasar na ako sa sinasabi mo dahil parang pinapalabas mo na madali lang mawala ang nararamdaman ko pero naiintindihan ko. Sorry for this pero your insecure." Sabi ko. Natahimik na ito habang nakatitig sa akin. Parang iniisip ng mabuti ang mga sinasabi ko.

"I'm sorry for being insecure." He finally said. "I like you and just thinking of you liking my cousin is enough to make me jealous. Sorry for avoiding you sorry for everything."

Tumango ako. At least now naiintindihan ko na yung mga kilos niya.

Magsasalita pa sana ito ng may pumasok sa kwarto. Si Louie. Doon ko lang rin napansin na nasa kwarto na pala ako ng bahay nila Mang Makoy. Nakauwi na pala kami.

"Hi Kat! Musta pakiramdam mo?" Tanong ni Louie. Umupo ito sa kamang kinauupuan ko.

"Okay na kumpara kanina."

"Oh bat di mo pa siya pinapakain Logan?" Tanong ni Louie ng makitang wala pang bawas ang mangkok na hawak ni Logan. Paano nagusap muna kami.

"Ayaw magpasubo eh." Sagot ni Logan.