Unicodeဦးဂုဏ်ဆေးရုံကဆင်းတဲ့နေ့မှာဦးဂုဏ်ကသူမအတွက်အမွှေးပွယုန်ရုပ်လေးလက်ဆောင်ပေးခဲ့သည်။
''ကလေးအတွက်လက်ဆောင်''
''ချစ်တေးကကလေးမှမဟုတ်တာကို''
''ကလေးကမလိုချင်လို့လား''
''မဟုတ်ပါဘူး ဦးဂုဏ်ပေးတာဆိုအကုန်ကြိုက်တယ် အကုန်လိုချင်တယ်''
အရုပ်လေးကိုကြည့်ကာပြုံးနေသောသူမမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးဂုဏ်ရှိန်ပါလိုက်ပြုံးမိရင်းမှသူမပါးအားနမ်းမလို့ကပ်အသွား ဆုထက်ကအိမ်ထဲဝင်လာတာကြောင့်သူကိုယ်ကိုနောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်သည်။
''ဦးဂုဏ်ချုပ်ရိုးသွားဖြည်ရင်ချစ်တေးကိုခေါ်နော်''
''အင်းပါ''
ဆုထက်က
''နေ့လည်စာချက်ဖို့ကမမီတော့ဘူး အိမ်မှာလည်းဘာမှမရှိဘူးဆိုတော့ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကပဲမှာစားကြတာပေါ့နော်လေးလေး''
''အင်း ဆုထက်အဆင်ပြေသလိုလုပ်လိုက်''
တူမဖြစ်သူအိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ဂုဏ်ရှိန် ချစ်တေးပါးကိုအမိအရနမ်းဖြစ်အောင်နမ်းလိုက်သည်။
''ဦးဂုဏ်ကလည်း ဆုထက်မြင်သွားပြန်ဦးမယ်''
''မမြင်ပါဘူး''
ပြောပြီးသူချစ်တေးမျက်နှာအနှံ့အကြင်နာအနမ်းမိုးတွေရွာချပေးလိုက်၏။
ချစ်တေးကလည်းသူ့ပါးအားပြန်နမ်းပြီးသူ့ကိုယ်အားသိုင်းဖက်၍လာလေသည်။
ဂုဏ်ရှိန်လည်းသူမပုခုံးလေးအားပြန်လည်ဖက်ထားလိုက်တော့၏။☃☃☃
ဦးဂုဏ်ကိုဆေးရုံသွားစောင့်ပေးနေရတာတွေရော ဦးဂုဏ်ရဲ့ခွဲစိတ်ဒဏ်ရာအရှင်းမပျောက်သေး၍ချစ်တေးစိတ်ပူကာသွားဂရုစိုက်ပေးနေရ၍ရောကြောင့်ချစ်တေးအိမ်မကပ်တာရက်ကြာသွား၏။
''သမီး ဒီရက်ပိုင်းသမီးကိုအိမ်မှာမတွေ့ရဘူးနော်''
မနက်စာစားနေရင်းပြောလာတဲ့ဖေဖေ့စကားကြောင့်သူမဖြေစရာစကားမရှိဖြစ်သွားရသည်။