Part.4

2K 42 0
                                    


Unicode

ဆုထက်ကသာစာတွေကျက်နေပေမယ့်ချစ်တေးကတော့ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေဆဲပါ။

သူမfacebookသုံးရင်းလူတစ်ယောက်ကfriလာaddတာမို့ထိုလူ့accထဲဝင်ကြည့်ရင်း

''ဟန်လင်းမြတ် ကြားဖူးသလိုပဲ ဘယ်သူပါလိမ့် ရင်းရင်းနှီးနှီးပဲ''

ချစ်တေးအချိန်ခဏကြာစဥ်းစားပြီးမှ

''အာ ဟိုအစ်ကို ငါ့accကိုဘယ်လိုတွေ့တာလဲ mutual friလည်းမရှိပါဘူး ဒါမှမဟုတ်တမင်ရှာပြီးလာaddတာလား''

ဆုထက်စာကျက်နေရင်းမှဖုန်းကိုကြည့်ပြီးတီးတိုးရွတ်နေသောသူမကိုလှမ်းကြည့်ကာ

''ဟဲ့ တစ်ယောက်တည်းဘာတွေတိုးတိုးပြောနေတာလဲ''

''ဒီမှာလေ ငါတို့လမ်းထဲကအဆင်ကငါ့ကိုfriလာaddနေလို့''

''ဘာလဲ ငါ့လေးလေးကနေအဲ့အဆင်ကိုမြှားဦးလှည့်သွားပြီလား''

''ဘယ်ကသာ ငါကတစ်ယောက်ဆိုတစ်ယောက်ပဲ''

ပြောရင်းချစ်တေးသူ့accထဲလိုက်ကြည့်ရင်းမှ

''သူကUFLကဟဲ့ korea majorကတဲ့''

''ဟုတ်လား ပြစမ်းပါ''

ဆုထက် ချစ်တေးဆီကဖုန်းကိုလှမ်းယူလိုက်၏။
ဖုန်းscreenပေါ်မှာမြင်နေရတဲ့လူကို​တွေ့လိုက်တဲ့အချိန်မှာသူမရင်ထဲတစ်မျိုးလေးဖြစ်သွားတာကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတိထားမိသည်။

''သူကအပြင်မှာလည်းဒီရုပ်ပဲလား''

''အပြင်မှာပိုချောတယ် ဘာလို့မေးတာလဲ မဟုတ်မှနင်''

ဆုထက်မလုံမလဲနဲ့ဖုန်းကိုချစ်တေးရှေ့ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး

''အာ ဘာတွေပြောနေတာလဲ မဟုတ်တာပြောဖို့ဆိုနင်ထိပ်ဆုံးက နင်ထင်သလိုမဟုတ်ဘူး''

''​အေးပါဟဲ့ ဘာလို့အတင်းငြင်းနေတာလဲ ဒုက္ခပဲ''

ချစ်တေးဖုန်းကိုပြန်ယူပြီးဆိုဖာပေါ်လှဲအိပ်ကာ

''ရုပ်ချောတယ်ဆိုတော့လက်ခံပေးလိုက်မယ်နော်အစ်ကိုကြီး အဟွန်း ပျင်းနေတာနဲ့အတော်ပဲ စကားသွား''

သူမစကားမဆုံးခင်cbမှာတစ်စုံတစ်ယောက်က

''Hi''

Always You[completed]Where stories live. Discover now