Blank Charge (Myanmar Translation)

14

#Unicode
အခန်း(၁၄)
မင်းက ဂေးလား?
<<<<<

"မလန့်နဲ့..."
ချင်ကျိုး သူ့လက်ဖဝါးကို ဖြေးဖြေးချင်း မြှောက်လိုက်သည်။
"ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ ငါ့ကိုပြောပြ.... မင်းကို ကူပြီးဖြေရှင်းပေးမယ်..."

"မဟုတ်ပါဘူး... ရပါတယ်..."
ရှောင်ဝူက ခပ်မြန်မြန်လက်ခါပြလိုက်သည်။
"မိန်းမတွေက ယောက်ျားတွေနဲ့ ကွာခြားတယ်လေ ချင်ကောရဲ့... ချင်ကောရဲ့ သီအိုရီတွေက ယောက်ျားတွေပေါ်မှာပိုပြီး အလုပ်ဖြစ်တာ ထင်တယ်..."

ညနေခင်းတွင် ဆိုင်အစောပိတ်၍ ချင်ကျိုးက ရှောင်ဝူကို လမ်းဘေးဆိုင်လေးသို့ခေါ်ကာ သွားသောက်လေသည်။ ထိုကလေးက ခံစားချက်များ အမှန်တကယ် ငြိတွယ်နေပြီဖြစ်၍ ချင်ကျိုးကို အပြစ်မကင်းစိတ်တို့ ဖြစ်ပေါ်လာစေသည်။

"ချင်ကော... ကျွန်တော့်ကို ရိုးရိုးသားသားပြောပြဗျာ..."
ရှောင်ဝူက ဘီယာပုလင်းများစွာ သောက်ပြီးနောက်တွင် ကြို့ထိုးနေပြီဖြစ်ပြီး စကားများကလုံး ပလုံးပထွေးဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
"ချင်ကောက ခံစားချက်ထက် ရမ္မက်ကိုပဲ အမြဲတမ်းရှေ့တန်းတင်တာမလား?"

"အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ...."
ချင်ကျိုး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် အဝေးကို ငေးကြည့်နေရင်း ဆေးလိပ်ပြာအချို့ကို တောက်ချလိုက်သည်။
"ငါက ရမ္မက်ကို ရှေ့တန်းမတင်ပါဘူး... ခံစားချက်ကိုပဲ ရှေ့တန်းတင်တာပါ..."

"ဒါဆို ပြောပါဦး...."
ရှောင်ဝူ ဆက်ပြောလာသည်။
"ကောရဲ့ နှလုံးသားကို ဘယ်သူက ဖမ်းစားထားတာလဲ?"

ချင်ကျိုး၏စိတ်ထဲတွင် ချောမောခန့်ညားသော လူတစ်ယောက်၏ပုံရိပ် ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူ နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး လက်ထဲတွင်ရှိနေသော တစ်ဝက်သောက်ပြီးသား ဆေးလိပ်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။

"ကောမပြောဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သိသားပဲ..."
ရှောင်ဝူ ပြောသည်။
"ညီအစ်ကိုတွေအကုန်လုံးက ကောက ရည်းစားပွေတယ်ဆိုတာ သိပြီးသား... လာဟန်ဆောင်မနေနဲ့..."

ချင်ကျိုး ပဟေဠိမဖြစ်ဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။ သူက ပုံမှန်လူပါပဲ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရည်းစားပွေတဲ့သူဖြစ်သွားရတာလဲ?