ភរិយាលោកប្រធានាធិបតី (part4)
« ឯងកុំមើលមកកូន បែបនេះបានទេ ឯងធ្វើឪ្យគេខ្លាចហើយ » រាងតូចដែលមើលទៅនាងតូច ហើយគិតក្នុងចិត្ត តែបែរជាត្រូវរាងក្រាស់សម្លុតដាក់ ស្ទើរតែចង់ស៉ីសាច់ហុតឈាម ព្រោះនាងតូចខ្លាចមែន
« កូន ? » ថេយ៉ុងលាន់មាត់ ដែលឮពាក្យថាកូនចេញពីមាត់របស់បុរសទឹកមុខរាបស្មើនោះ
« មិនមែនសប្បាយនឹងលុយពេក ដល់ថ្នាក់ភ្លេចកូន ភ្លេចប្តីខ្លួនឯង ហើយមែនទេ ? »
« លោកថាម៉េច » កំលោះសង្ហារវាចាធ្ងន់ៗដាក់អ្នកជាប្រពន្ធហើយក៏ដើរហួសបាត់ ទុកឪ្យគេឈរអេះក្បាល វិលវល់ មិនយល់នឹង សំដីដែលនាយនិយាយ
( កូន !!! ប្តី !!! ? ពិតជាឈឺក្បាលណាស់ ) ភ្លាមៗស្រាប់តែលេចរឿងអតីតកាលរបស់ថេយ៉ុង គេនឹកឃើញរឿងមួយចំនួនដែលមានទាំងរៀបការ បង្កើតកូនវាបានផុសឡើងក្នុងខួរក្បាល
មានរឿងជាច្រើនទៀតដែលបានកើតឡើង នៅក្នុងការចងចាំរបស់ថេយ៉ុង
« ខ្ញុំ មាន ប្តី មាន កូន ហើយ … » លាន់មាត់តិចៗ
« ឆាប់ឡើង មកញាំបបរទៅ ខ្ញុំគ្មានពេលជាមួយឯងទេ »
( គេនឹងហ្អេ ជាប្តីរបស់ខ្ញុំ មិចក៏សំដីសោះអង្គើយម្ល៉េះ )
« បាទ » រាងតូចក៏តបទាំងទន់ភ្លន់ទៅវិញ ព្រោះគិតថាជាប្តីទៅហើយ តែបែរជា …
« មិនបាច់មកសំដីផ្អែមដាក់ទេ ខ្ញុំមកនេះគឺដើម្បីកូនទេ មិនមែនស្រឡាញ់ឯងឡើយ បើសិនមិនដើម្បីកូន ដែលមកទារឪ្យមកមើលឯងទេនោះ គឺខ្ញុំមិនមកទេ » ជុងហ្គុកបញ្ចេញសំឡេងធម្មតា ហាក់ដូចគ្មាន អារម្មណ៍ ដោយនាយនិយាយបណ្តើរ ហើយរៀបចំបបរបណ្តើរ
« … » ចំណែករាងតូចមិនតបមិនឆ្លើយ ចាំមើលតែអាកប្បកិរិយា របស់កំលោះជាប្តីតែប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មកថេយ៉ុងក៏មើលបបរដែលរៀបជាស្រេចនៅលើតុ
( អូហូ !!! បបរបង្កង ខុំ្ញមិនដែលញពីមុនមកទេលោកអើយ)គេស្រាប់តែសប្បាយចិត្តភ្លាមៗ គេអង្គុយលើគ្រែហើយញុំាតាមសម្រួលធម្មតា កុំឪ្យនាយសង្ស័យ ថាអត់ឃ្លានពីមុនមក ព្រោះពេលនេះ គេជាគីម ថេយ៉ុង
