Waves of Life (BXB 2023)

Chapter XIX

—-

Tinupad ni Tephen lahat ng mga sinabi niya. He began pursuing me at pansin iyon ng mga kaklase ko.

"Gian, nood ka ng laban ko. Kapag nanood ka, mas gagalingan ko," sabi ni Tephen after ng una naming klase. Bukas na kasi ang laban nila.

"Go na agad!" Sabi ng mga kaklase ko na kinikilig.

"I'll try," iyon ang sagot ko.

"Manood ka na," sabi ni Melanie.

"Asahan kita," aniya.

Umani ng samu't saring reaction mula sa mga kaklase ko ang paanyayang iyon ni Tephen sa'kin. Some assumed na kami pa rin and some assumed na nanliligaw uli ang ginoo sa'kin pero wala akong kinumpirmang kahit ano sa kanila. I do not want to give them the benefit of their doubts.

Together with my Ivan, Melanie, Maricar and Diana, pinili naming panoorin si ang swimming team ng aming school.

Tephen looked at me before wearing his swimming goggles.

"Ang sarap ni Tephen, gago!" Kumento ni Maricar na pinagsabihan naman ni Melanie.

"Bunganga mo, gaga!" Puna ni Melanie.

Totoo namang ang hot tingnan ni Tephen. Naka-swimming trunks kasi ang ginoo at kitang-kita ang hubog ng kaniyang magandang katawan at lalo na ang kaniyang abs. I secretly gulped. Napalunok ako ng laway sa ganda ng scenery.

Two-hundred meter medley race ang nilahukan ni Tephen and I prayed to God na sana ay manalo siya.

Sa mga hindi nakakalam, ang 200-metre individual medley is a race in competitive swimming in which swimmers compete in all 4 strokes (butterfly, backstroke, breaststroke, and freestyle) in one race, with each leg being 50 metres in length.

Naghanda na ang walong kalahok. Nakaramdam ako ng kaba kahit hindi naman ako kasali.

For the last time, Tephen looked at my direction and I gave him a smile and wave a him before I mouthed "laban!".

Dikit na dikit ang laban. Parang ako ang kasali kahit na hindi naman ako ang lumalaban. I rise from where I was seated and I shouted Tephen's name.

"Go, Tephen!" Sigaw ko at ganoon din ang ginawa ng mga kasama ko. I know he'll make it kahit ako ang nahihirapan sa paglalangoy nila. From backstroke, butterfly, breaststroke, and freestyle ay kita ko ang grace sa bawat paglalangoy ni Tephen. Nakatutok lang ang mga mata ko sa kaniya. In the end, Tephen won with a record of 1:59:66.

I am more proud than any other person that's around.

Everyone applauded.

After the awarding ceremony, Tephen, Felix and Peter walked to my direction.

"Congrats!" Sabi ko.

"Thank you!" And he hung his medal on my neck.

"The medal is for you. Salamat sa panonood," sabi niya and I saw big smiles from the people around me.

I ended up giving him a hug which made him  really happy.

"Ang aarte niyong dalawa. Magbalikan na kayo!" Sigaw ni Maricar kaya napakamot ako sa ulo kahit hindi naman makati.

"Ikaw ang naghirap dito. Wear it and be proud," sabi ko bago ko ibalik ang gold medal niya.

"Peter, Felix, congrats din sa inyo!" Sabi ko dahil tatlo silang lalaban sa nationals.

"Thank you, Gian!" Sagot ni Felix.

"Mine ka!" Pagsingit ni Maricar. Napakunot tuloy ang noo ni Peter.