Zack's POV:
Nagising ako sa pagkakatulog ko mula kagabi, ngunit ng magising ako'y parang kakaiba na ang paligid, para bang ako'y nasa isang makalumang lugar, makikita sa isang gilid ang mga aklat na di ko alam kung anong klaseng aklat ang mga ito. Naglibot-libot ako ng aking paningin, nang mabaling ang tingin ko sa katabi ko'y nagulat ako sa aking nakita...
Isa itong babaeng parang walang malay, at parang namumukhaan ko ito.
Nag-isip-isip ako saglit at naalala ko na kung sino ang babaeng kasama ko dito sa lugar na sinauna, ito yung babaeng sinusundan ko kahapon, ngunit paanong magkasama kami ngayon?
Akmang tatayo ako ng maramdaman kong parang nabali ang aking paa.
"Araaaaayyyyyy"
sigaw ko.
Dahil sa biglaan kong pagsigaw ay nagising ang babaeng kasama ko. Nagulat siya ng makita ako.
"Oh gising kana pala, nauna kapa sakin".
ang sabi nito.
Base sa sinabi niya'y kalmado sya, siguro siya ang nagdala sakin sa lugar na ito.
"Teka nga muna, nasaan ba tayo ngayon, at sino ka?"
ang nagtatakang tanong ko.
"Ako nga pala si Zoe, taga dyan lang ako sa kabilang lalawigan, at siya nga pala di ko din alam kung nasaan tayo hehe"
ang sabi nito.
"G#g* ka eh bat tayo nandito? Kalmadong-kalmado ka tapos di mo alam kung nasaan tayo? Bakit mo ba kasi ako dinala dito?!"
medyo galit kong tugon.
Zoe: "Kumalma ka kasi, kalmado lang ako
kasi kapag nag panic tayo mas lalo
tayong mahihirapan. Ganito kasi
yon, nandito ako sa gubat na ito
dahil sa kadahilanang nais kong
hanapin ang agimat na pinamana
saakin ng aking lola. Subalit habang
naghahanap ako'y napadaan ako
sainyong tatlong magkakasama kaya
lumiko ako ng daan, di nagtagal ay
napansin kong sinusundan mo ako
kaya naman tinaguan kita. Malapit
ng dumilim at nakatago parin ako,
naisipan kong silipin ka. Napansin
kong nag-aalala kana, tapos parang
di alam ang daan pauwi. Naupo ka sa
may lilim ng puno hanggang sumapit
ang dilim. Hindi nagtagal ay nahiga
ka't nakatulog. Nilapitan kita na
malalim na ang tulog mo, ngunit di
nagtagal ay may umiilaw sa di
kalayuan kaya naman binuhat kita't
naghanap ng matataguan dahil
baka yun na ang mga dayuhang
mananakop na nasabi sa balita,
at habang naghahanap ng taguan
ay nahulog tayo sa isang hukay,
ito na siguro yung hukay nayon."
"Ahh so ikaw nga yung sinusundan ko kahapon. At saka matanong ko lang, ano ba yang nasabi mong agimat na galing sa lola mo?"
ang sabi ko sakanya.
Zoe: "Ahhh yun ba? Napanood mo na din
naman na siguro yung balita tungkol
sa mga mananakop diba? Yung agimat
kasi ang makakatulong saakin upang
protektahan ang aking sarili. Kapag
nasakin ang agimat ay hindi ako
tatablan ng bala. Yon kasi ay gawa pa
ng mga kanunu-nunuan natin na
pinapamana sa bawat henerasyon,
ngunit habang tumatagal ay unti-unti
ding nawawala ang mga agimat dahil
sa pagkakaroon ng kapayapaan at dahil
na din sa paglaganap ng teknolohiya,
yung agimat kasi na yon ay nandito sa
pusod ng gubat, yan ang sabi ng aking
lola bago ito bawian ng buhay. Ang sabi
rin ng lola ay kailangan ko lang itong
kunin sa panahon ng digmaan kung
saan malalagay sa panganib ang ating
bansa"
ang mahabang kwento niya saakin.
