Öfke çok saftı.
Aşkın ise iki gözü kördü.
İhtiras boynuna darağacındaki ipek urganı geçirdi ve şehvetin erotizm kokulu nefesinde can verdi. Çakmak çakmak bakan mavi gözlerimi orman yeşili gözlerine diktim. Buz tutan kalbim, onun taş kalbiyle yarış...
"Onu böylesine sarsan her şeyi, Böyle feryat ettiren bütün elemi, Sonsuz pişmanlıklarını, döktüğü onca teri, Kimse bilemez benim bildiğim gibi: çünkü, Birden fazla hayat yaşayanı Birden fazla ölüm bekler."
*Oscar Wilde*
Desteklerinizi esirgemeyiniz lütfen.
Keyifli Okumalar Dilerim.
Bölüm şarkısı -Cem Adrian-Yemin.
HEVES ALACA.
Uzun bir zaman endeksinde yarattığım fırtınanın etkisi dinmezken çoktan kapılıp gitmiştim. Ellerimi başımın kenarından çekmeden gözlerimi üzerimdeki sima da gezdirdim. Bu çok gizemliydi. Her attığı bakış gizem dolu, sırlarla dolu çukurdan ibaretti. O çukurda boğulmamak için adeta çırpınan kanatlara sahiptim.
Elini belimin oyuntusuna koymuş, nefesimi kesen dokunuşu değildi elinin o hizamda ki huyumdan kaynaklanıyordu. Şahlanan sırtım kavislendi. Timuçin yüzüme doğru eğildi. Nefesini dudaklarıma bıraktığında iyice ona doğru uçtum. Bedenim yerindeydi halbuki. Ruhum onun ruhunda ying yang olmak için debeleniyordu. Zamanı bölündü bende bedenen yerimde sayıyordum sanki.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Talya dışa vurmak istiyordu. O masum elleri, buzdan kaleleri teker teker kırmaya meylediyordu. Ayyuka da dem vurmuş ayın güzelliği kuyunun suyuna düşmüştü. Sanırsan o güzellik ışıl ışıl değil de veyl çukurunda ki ızdırabın vücut bulmuş sığlık silsilesiydi.
Dudaklarım aralandı. Timuçin elini sağ yanağıma koydu. Eli yanağımdan koltuğa yayılmış olan saçlarıma doğru ilişti. Öpecekti beni. Bunun için sabırsızlanıyorum desem yalan olmazdı. Saçlarım da duran eliyle saçlarımı kavradı. Dizini iki bacağımın arasına yasladı. Yutkundum. Nefeslerim dargınlık oluşturuyordu sabırsızlık dolu hevesimle...
Saçlarımı iyice sıktı ve kafamı geriye doğru atınca canhıraş bir inleme boğazlarımdan firar etti. "Seni becereceğimi sana düşündüren nedir?"
"Sen düşündürdün" diye ağlamaklı sesimle konuştum. Belimin oyuntusuna yaptığı acı verici baskıyla nefesim kesildi acıdan. Benimle oynamıştı. Timuçin alay dolu gülüşü yarım sunduğu gülüşüne sığdırdı. Vurucu lafını tam on ikiden attı. "Sen kendini değil aynı zamanda ruhunu da fahişeliğe satmışsın!" Demesiyle saçlarımı öyle bir bıraktı ki, sanki kafam kopacaktı. Üzerimden kalktı ve ağırlığından dolayı nefessiz kaldığımı hissederken öksürdüm.
"Ben bir fahişeyim ve sen de bunu bilerek beni, sana fahişelik yapayım diye getirdin"
Ellerini cebine sokup uzun camın önüne doğru ilerledi. Kafasını salladı, beni anladığını umdum. Lakin söylediği şeyler tam ironiydi. "Haklısın Heves..." Dediğinde Talya içimdeki kaleleri zorlayan ellerini birden indirdi. "Bir fahişe her zaman fahişedir. Bunu unutmuşum" Talya kale duvarının önünden çekildi. Yüzündeki his, kalbinin taşlamasına yemin etmişti.
