BUSAW 4: ABRAHAM, Anak ng Busaw

Kabanata- 20.

Savannah's pov.

 

"Wag! "Wag mo'kong iwan dito..." nanginginig pa din akong pinipigilan siya sa kamay pero nilingon lang niya ako at marahang kinalas ang mga kamay ko.

 

"Wag kang matakot, ang kamatayan ay hindi mo matatakbuhan kung sisingilin ka na niya." sabi niya habang walang karea-reaksiyon. "Magtago ka na lang diyan at hintayin mo'ko." at umalis na nga siya.

 

Wala akong nagawa kundi' ang isiksik ang katawan ko sa butas ng mga naglalakihang ugat. Halos 'di na ako humihinga dahil pakiramdam ko'y ano mang oras ay matatagpuan nila ako rito.

 

Nanginginig ang mga kamay kong niyakap ang sarili ko at muli na namang umagos ang mga luha ko. 'Di ko aakalain na maging ganito ang lahat pero sa isang banda ay nalaman ko na rin kung ano talaga sila. Kung ano si Martina sa buhay namin ng daddy ko.

 

Napailing lamang ako habang tahimik na umiiyak.

 

Hindi! Hindi ganun' si daddy, alam ko at malakas ang kutob ko. Itinatag lamang niya ang Cinco Dios pero 'di siya ganun'. 'Di siya aswang o halimaw na kumakain ng tao!

 

Nasa ganun' akong pag-iisip nang mapatili ako.

 

"Ahhh! Ehhh!" halos mapaos ako sa pagsigaw dahil sa malamig na kamay na humila sa kaliwa kong paa. "Althea! Althea!" hingi ko nang tulong sa kanya pero wala akong marinig kundi' ungol lamang nang humihila sa akin. "Bitiwan mo'ko, bitiwan mo'ko!" kahit kumakapa man ang paningin ko sa dilim ay patuloy ko pa rin siyang sinisipa habang ang mga kamay ko'y nakakapit nang mabuti sa mga ugat.

 

"Haaaa... greeee...." ungol pa rin nito at parang dumiin na ang mga kuko niya sa paa ko.

 

Muli na namang nanginig ang katawan ko sa takot at nang maramdaman kong nahihila na niya ako palabas at may humawak na naman sa mga hita ko'y 'di ko na napigilan ang 'di mapasigaw ulit.

 

"Ahhhhhh!" sigaw ko habang pinipilit ko pa ring 'di mapabitaw sa mga ugat. Nang makaramdam na naman ako ng panibagong kamay ay pumikit na ako at sumigaw na naman. "Ahhhhhh tulongggggg!"

 

 

"Tulong!" sigaw ko at napabalikwas ako nang bangon pero agad rin akong napausog sa sulok ng kinahihigaan ko nang mabungaran ko ang ilang mukhang nakatingin lamang sa akin. "Sino kayo?!" nanlalaki pa rin ang mga mata kong tinignan ko ang paligid.

 

Nasaan ako?

 

Lord... saan ang lugar na'to, tulungan niyo po ako!