BUSAW 4: ABRAHAM, Anak ng Busaw

Kabanata- 12.

KABIT and Busaw Book 1- BUSAW, UNANG PAGSIBOL... available now in bookstores "nationwide under VIVA-PSICOM! You can follow them to their website @PSICOM Publishing Inc. and to our group kung saan ako "kasali" raw lol! VIVA-PSICOM Dark Writers, lahat ng writers ng horror books na pinublished nila ay ang bumubuo sa group na 'yan. Anyway, Book 2 ng Busaw Series: LORENZO, Ang Pagdayo soon to be published "yata" ('di pa official eh).

       

      

 Nakatanaw na lamang ako sa mga bahay na kasing laki na lamang ng langgam sa mga mata ko. Ang layo ko na kung tutuusin sa pinanggalingan ko pero ang kanilang enerhiya ay parang nasa paligid ko pa rin. Nakakaramdam lang ako ng lungkot dahil hindi man lang ako nakapagpaalam kay ina. Napabuntong hininga ako at pumikit. Sa kapangyarihang tinataglay ko'y inisip ko si ina at bumulong.

 

Gabayan niyo po ako, mahal kong ina...

 

Dinama ko muna ang malamyos na ihip ng hangin bago ako dumilat at tinignan ang papalubog ng araw. Ilang sandali na lang ay sisimulan ko na ang aking kakaibang paglalakbay at sana... Sana, magtagumpay ako. Mula sa deritso kong pagtingin sa nakakasilaw na araw ay napatingin ako sa palasingsingan kong bigla na lang kumirot. Naalala ko ang bilin ng mulenluwa sa akin.

Ang singsing ding ito ang gagabay kung saan ako tutungo, alaala ko habang nakatitig dito.

Natigilan ako at dinama ang puso ko, parang may nag-utos sa akin na pumikit at nang sulyapan ko nga ang araw ay kunting-kunti na lang ay hihimlay na ito sa mga nagtatayugang bundok.

Nagdesisyon ako.

Huminga ako nang malalim at agad nang pumikit at sa pagdilat ko'y 'di ko inaasahan ang mabubungaran ko...

Shhhooo.... Shhooo...

Pagaspas ng mga dahon na nakikipagsayaw sa ihip ng hangin. Kaysarap langhapin ang sariwa nitong dantay sa mukha at nang kumirot ang palasingsingan ko'y doon ko pa naalala ang misyon ko.

Tumingin ako sa paligid, wala akong nakikitang kakaiba kundi'y isang magandang tanawin. Muli akong tumingin sa harapan ko at 'di na nga nakaligtas sa akin ang isang porma ng mortal na biglang nagtago sa katawan ng isang malaking puno.

Hindi na ako nag-isip pa, tinakbo ko ang deriksyong 'yun pero nang marating ko at silipin ang likuran ng puno ay wala akong nakita. Naglumikot na ang mga mata ko. Alam kong may mga nilalang dito at sa mga sandaling ito'y pinagmamasdan lamang nila ako.

"Huh!" napasinghap ako nang parang may bigla na namang dumaan sa tagiliran ko. Sinundan ko ito at sinilip ang likuran ng isang puno hanggang sa, "Ahhhh!" pasigaw kong bulalas nang biglang may nagsulputang mga ugat sa paligid at sa isang iglap lamang ay mabilis na itong kumapit sa mga paa ko.