អង្គរក្សបេះដូង

ភាគបញ្ចប់ (សេចក្ដីសុខ)

ភាគបញ្ចប់ (សេចក្ដីសុខ)
ឆេយ៉ុង{១ខែមកនេះខ្ញុំមិនបានទៅណាទេគឺខ្ញុំនៅផ្ទះតែសុខភាពរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមខ្សោយទៅៗតែអរគុណហើយដែលមានអ្នកជួយមើលថែខ្ញុំរហូតដល់ខ្ញុំប្រសើរ}និយាយហើយសម្លឹងមកកាន់ជីមីន។
👥{ប្រសើរណាស់ដែលអ្នកនាងត្រឡប់មកវិញ ស្វាគមន៍នាយិកាត្រឡប់មកវិញ}គេនិយាយហើយអ្នកដទៃក៏និយាយតាមពីក្រោយ។
ឆេយ៉ុង{អរគុណអ្នកទាំងអស់គ្នាណាស់}
~~~~
+ផ្ទះឆេយ៉ុង
(មីនជេជីមីននិងឆេយ៉ុងក៏បានត្រឡប់មកផ្ទះវិញប៉ុន្តែអ្វីដែលចម្លែកគឺមានឡានមួយគ្រឿងមកចតនៅក្នុងផ្ទះ)
ឆេយ៉ុង{ឡានអ្នកណានឹង?}នាងក៏ដើរមើលជុំវិញឡាននោះទាំងឆ្ងល់។
សេន{នេះឯងមិនរាក់ទាក់ប៉ានិងម៉ាក់ទេយ៉ាងម៉េច?}ស្របពេលឆេយ៉ុងកំពុងសម្លឹងមើលឡាននោះលោកសេននិងអ្នកស្រីរ៉ូឡាក៏បានចេញមក។
ឆេយ៉ុង{ប៉ាម៉ាក់!}នាងសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំងក៏បានរត់ទៅឱវអ្នកទាំងពីរ។
មីនជេ{សួស្ដីលោកប្រុសនិងអ្នកស្រី}មីនជេឃើញបែបនេះក៏ដើរមកគោរព
ជីមីន{សួស្ដីអ្នកស្រីនិងលោកប្រុស}គេក៏មកគោរពដែរតែគេមានអារម្មណ៍ថាភ័យយ៉ាងខ្លាំង។
រ៉ូឡា{លោក..}អ្នកស្រីរ៉ូឡានិយាយមិនទាន់ចប់ផងឆេយ៉ុងក៏និយាយកាត់។
ឆេយ៉ុង{ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំស្រឡាញ់គេ}យីកូន!😑
សេន{ប៉ាដឹងតើ}និយាយហើយគាត់ក៏លួចសើចជាមួយប្រពន្ធ។
ឆេយ៉ុង{ដឹង?}នាងក៏បង្ហាញទឹកមុខឆ្ងល់ទៅកាន់ប៉ានិងម៉ាក់របស់នាងតែម្ដង។
រ៉ូឡា{មីនជេប្រាប់ប៉ានិងម៉ាក់អស់ហើយ}
ឆេយ៉ុង{មីនជេ!}និយាយឈ្មោះមីនជេខ្លាំងហើយក៏ញឹងស្លឹកតហរចៀករបស់គេតតែម្ដង។
មីនជេ{អូយ!!អ្នកនាង!ខ្ញុំឈឺ}គេក៏ចាប់ផ្ដើមរំអួយ។
ជីសុង{លោកអ៊ំ!}ជីសុងដែលនៅខាងក្នុងក៏បានចេញមកក្រៅ។
ជីមីន{?}ជីមីនក៏បន្តក់សញ្ញាសួរពេញក្បាលតែម្ដង នេះមានរឿងអ្វីនឹង?
រ៉ូឡា{ជីមីន!ប្អូនប្រុសរបស់កូនគួរឱ្យស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់}
ជីមីន{កូន?}
សេន{ក្រែងកូនជាកូនប្រសារបស់ប៉ានិងម៉ាក់មិនចឹង?}
ជីមីន{អរ...អរបាទ លោកប្រុស}គេក៏សប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដែរ ដែលប៉ាម៉ាក់របស់ឆេយ៉ុងព្រមទទួលគេជាកូនប្រសារ។
សេន{ហៅថាប៉ានិងម៉ាក់}
ជីមីន{អរបាទ ប៉ាម៉ាក់}
រ៉ូឡា{កូនប្រសារម៉ាកច្បាស់ជាអៀនហើយមើលទៅ}
ឆេយ៉ុង{ម៉ាក់កុំថាឡើយជីមីនសូម្បីតែខ្ញុំក៏អៀនដែរ}
សេន{បានហើយចូលក្នុងមកញុាំបាយជុំគ្នាម្ដងមីនជេក៏ចឹងដែរ}
*យប់ឡើង
+សួនច្បារក្នុងផ្ទះ
(ឆេយ៉ុងកំពុងឈរគយគន់ផ្កានៅក្នុងសួនយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ស្រាប់តែមានដៃមួយគូរមកឱបនាងពីក្រោយ)
ឆេយ៉ុង{ហ៉ើយ!}
ជីមីន{បងទេ}
ឆេយ៉ុង{បងធ្វើស្អីនិងចង់ឱ្យខ្ញុំភ័យស្លាប់មែនទេ?}
ជីមីន{មិនមែនទេ បងមានរបស់ឱ្យអូន}គេក៏ទាញរបស់មួយឱ្យឆេយ៉ុង។
ឆេយ៉ុង{របស់នេះ}នាងហាក់បង្ហាញអារម្មណ៍ភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិច។
ជីមីន{យ៉ាងម៉េចអូនភ្លេចហើយមែនទេអូនជាអ្នកឱ្យបង}
ឆេយ៉ុង{នេះបងដឹងថាខ្ញុំឱ្យបងដែរមែនទេ}នាងនិយាយហើយក៏យកដៃអង្អែលរបស់នោះដែលវាគឺជាកន្លាស់អាវផ្កាកូលាបនោះឯង។
ជីមីន{បងដឹងគ្រប់យ៉ាង}
ឆេយ៉ុង{អរគុណបងគ្រប់យ៉ាងជាពិសេស១ខែកន្លងមកនេះ}
*១ខែមុន
(ជីមីនបានបីឆេយ៉ុងដែលគ្មានកម្លាំងក្នុងខ្លួនដើរដើម្បីរកផហលូវចេញពីក្នុងព្រៃនេះរហូតដល់ផ្លូវធំតែវាយប់ហើយចំណែកជើងរបស់ជីមីនក៏មានឈាមហូរមកផងដែរ ដោយមិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េចជីមីនក៏បានទុកឆេយ៉ុងនៅក្បែរដើមឈើមួយហលយគេក៏ព្យាយាមរកឡានដែលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវនេះដើម្បីសុំជំនួយពីគេ
តែផ្លូវនេះស្ងាត់ណាស់ពេលនោះក៏មានឡានមួយបើកមកជីមីនក៏ព្យាយាមធ្វើសញ្ញាសុំជំនួយតែឡាននោះមិនបានឈប់នោះទេ ហើយក៏មានឡានមួយគ្រឿងទៀតបើកមកជីមីនក៏នៅតែព្យាយាមធ្វើសញ្ញាសុំជំនួយដដែលហើយឡាននោះក៏បានឈប់ហើយអ្វីដែលល្អនោះអ្នកដែលនៅក្នុងឡាននោះគឺជាសេហូ មីនជេ និងជីសុង)
ជីសុង{បងប្រុស! ហ្ហឹក}ជីសុងក៏បានរត់មកឱបជីមីនហើយក៏យំតែម្ដង។
ជីមីន{បងមិនអីទេជីសុង}គេក៏លួងលោមជីសុងដើម្បីកុំឱ្យគេយំ។
មីនជេ{ជីមីន!ឯណាអ្នកនាងឆេយ៉ុង}
សេហូ{មែនហើយឆេយ៉ុងនៅឯងណា}គេសួរចប់ជីមីនក៏បសនទៅលើកបីឆេយ៉ុងមក។
ជីមីន{ពេលនេះនាងខ្សោយខ្លាំងណាស់ឆាប់នាំនាងទៅផ្ទះទៅ}និយាយរួចគេក៏បីនាងដាក់ឱ្យអង្គុយក្នុងឡានតែម្ដង។
(ពេលកំពុងបើកឡានសម្ដៅទៅផ្ទះរបស់ឆេយ៉ុងសេហូក៏បានក្រឡេកមើលតាមកញ្ចក់ក៏បានឃើញជីមីនកំពុងតែឱបឆេយ៉ុងដែលសន្លប់នោះធ្វើឱ្យគេខូចចិត្តយ៉ាងខ្លាំង)
+ផ្ទះឆេយ៉ុង
(មកដល់ភ្លាមជីមីនក៏បានបីឆេយ៉ុងទៅសម្រាកភ្លាមអ្នកគ្រប់គ្នាក៏តាមទៅដែរ)
ជីមីន{ខ្ញុំនឹងនៅមើលនាងនៅទីនេះ}គេក៏និយាយទៅកាន់មីនជេ។
មីនជេ{មិនអីទេខ្ញុំគិតថាអ្នកក៏ចង់ឱ្យឯងនៅទីនេះដែរ ជីសុងក៏ចឹងដែរ}
សេហូ{ឥឡូវខ្ញុំអស់កិច្ចការហើយខ្ញុំសូមលាទៅសិនហើយណា លោកជីមីនលោកជួយមើលថែនាងជំនួសខ្ញុំផងកុំធ្វើឱ្យនាងខូចចិត្តដូចជាខ្ញុំអី}និយាយផ្ដែផ្ដាំជីមីនហើយក៏ដើរចេញទៅទាំងខូចចិត្ត។
ជីមីន{មីនជេគេចង់បានន័យថាយ៉ាងម៉េច?}
មីនជេ{គេជាសង្សារចាស់របស់អ្នកនាងឆេយ៉ុងហើយគេបានក្បត់អ្នកនាងឆេយ៉ុងទៅធ្វើរឿងមិនល្អជាមួយមិត្តរបស់អ្នកនាងឆេយ៉ុងគឺអ្នកនាងឆុនសា}
ជីមីន{ឆុនសា?}ឮហើយជីមីនស្វាងដូចគេទះខំគិតថាឆុនសាជាមនុស្សល្អតាមពិតជាមនុស្សចូលចិត្តដណ្ដើមរបស់គេដែរសោះ។
ជីមីន{មិនអីទេខ្ញុំនឹងមើលថែឆេយ៉ុង}ចាប់ពីពេលនោះមកជីមីនក៏បាននៅមើលថែឆេយ៉ុងរាល់ថ្ងៃហើយថែមទាំងមើលថែបានដុតដល់ទៀតផង មីនជេបានឃើញសកម្មភាពនេះហើយគេក៏បានថតរូបភាពអ្នកទាំងពីរទៅឱ្យលោកសេននិងអ្នកស្រីរ៉ូឡាមើលផងដែរ។
~~~~
ជីមីន{បងក៏ត្រូវអរគុណអូនដែរដែលបង្រៀនឱ្យបងស្គាល់អ្វីដែលហៅថាការស្រឡាញ់និងគ្រប់រសជាតិនៃជីវិត}និយាយហើយគេក៏បានបីឆេយ៉ុង។
ឆេយ៉ុង{បងចង់ធ្វើស្អី?}ឃើញទង្វើគេបែបនេះនាងក៏សួរ។
ជីមីន{ចង់បានឆេយ៉ុងទី២}
ឆេយ៉ុង{ឆេយ៉ុងទី២ស្អី?នែ៎}ពួកគេទាំងពីរក៏បានដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះវិញទៅហើយជីវិតពួកគេក៏គ្មានបញ្ហាឱ្យឈឺក្បាលទៀតដែរ។
ចប់ដោយបរិបូរណ៍🙏🏻
😸សូមអរគុណសម្រាប់អ្នកដែលបានចូលហើយលើកទឹកចិត្តខ្ញុំដោយការvoteអរគុណខ្លាំងណាស់ចំណែកអ្នកដែលបានចូលមើលដែរតែមិនបានជួយvoteគឺខ្ញុំមិនអរគុណនោះទេ ការងារអ្វីក៏ដោយបើគ្មានការលើកទឹកចិត្តនោះគឺវាមិនងាយទៅមុខនោះទេមិនថាតិចឬច្រើន សម្រាប់រឿងថ្មីខ្ញុំនៅតែសរសេរទេតេខ្ញុំរង់ចាំរឿងមួយនេះទទួលបានvoteសរុប១០០សិន
អរគុណសម្រាប់ការគាំទ្រ🙏🏻