ဂျောင်ဂု ကုမ္ပဏီ အစည်းအဝေးကြောင့်အိမ်ကထွက်လာလိုက်တယ်
အစည်းဝေးပြီးတော့အတွင်းရေးမှူးက
"CEO ကို Golden ကုမ္ပဏီ က CEOကတေွ့ခွင့်တောင်းနေပါတယ်"
"ဝင်ခိုင်းလိုက်"
လီဘင်းအထဲရောက်တော့
"ဘာကိစ္စ လဲ"
" ကုမ္ပဏီ က Barnd အသစ်ထုတ်တာ အ့ဲဒါကြော်ငြာ အပ်ချင်လို့ Model V ကိုအလုပ် ကိစ္စ ပြောတာ အ့ဲဒါလက်မခံလို့ မင်းကိုလာပြောခိုင်းတာ"
"ငါန့ဲမဆိုင်ဘူးအ့ဲဒါက သူ့မန်နေဂျာကိုပြောလေ"
"မရဘူး အ့ဲကြောင့်မင်းကိုလာပြောခိုင်းတာ
မင်းလည်းအလုပ်န့ဲကိုယ်ရေးကိုယ်တာခွဲတတ်မှာပါဂျောင်ဂု"
"ပြောကြည့်တာပေါ့"
ဂျောင်ဂုလည်း ထယ်ယောင်းကိုဖုန်းဆက်ပြီး
"ကလေး Golden Group က ကြော်ငြာ ကိစ္စ
ကလေးကိုပြောထားတယ်ဆို"
"ဟုတ်က့ဲဦး"
"ကလေးအဆင်ပြေရင်လက်ခံလိုက်ပါ"
"ဒါပေမယ့် ဦးက"
"ကလေး ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်"
"ဟုတ်"
ဂျောင်ဂုလည်းဖုန်းချပြီး
"ကျေးဇူးဂျောင်ဂု"
"မလိုဘူး တစ်ခုပဲ
ငါ့အပိုင်ကိုလိုတာထက်မပိုန့ဲ
အ့ဲကျရင်တော့ မင်းအတွက် မနက်ဖြန်ဆိုတာမရှိဘူး"
"အင်း ငါနားလည်တယ် အရင်ကလိုငါလည်းမဟုတ်တော့ပါဘူး မင်းကတော့ ထယ်ယောင်းကိုဂရုစိုက်ပေးပါ"
"မင်းစိုးရိမ်စရာတောင်မလိုဘူးလီဘင်း"
"အင်း မင်းန့ဲငါ အရင်လိုသူငယ်ချင်းပြန်လုပ်လို့ရတယ်မဟုတ်လား"
"သူငယ်ချင်းဆိုရင်တော့ Welcome ပဲ ရန်သူဆိုရင်တော့ မင်းအတွက်စိတ်မကောင်းဘူး"
"ဟားဟား အေးပါဂျောင်ဂုရာ"
လီဘင်းဂျောင်ဂုန့ဲပြန်အဆင်ပြေအောင်နေမယ်လို့စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်
ဘာလို့ဆို ထယ်ယောင်းကိုသူမပိုင်ရရင်တောင် အဝေးကနေပဲဂရုစိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရ့ဲအလင်းတန်းလေး
Romanceအပြုံးအရယ်မရှိတ့ဲကိုယ့်ဘဝလေးထဲမထင်မှတ်ပဲဝင်လာခ့ဲတ့ဲကလေးငယ်။
