ယွန်ဂီတစ်ယောက်ဂျီမင်န့ဲတွေ့ပြီးနောက်ပိုင်းကောင်လေးကိုအမြဲသတိရနေခ့ဲတယ်
စာမေးပွဲတွေပြီးတော့တွေ့ချင်လို့လိုက်ရှာခ့ဲပေမယ့်ဘယ်လိုမှရှာမတွေ့ခ့ဲ
နောက်ဆုံးသိလိုက်ရတာက American ကိုကျောင်းသွားတတ်တယ်ဆိုတာပဲ
ပြန်လာမလားစောင့်နေပေမယ့်ပြန်မလာခ့ဲ
ယွန်ဂီလည်းအဖေ့ ကုမ္ပဏီ ကိုအလုပ်ဝင်ရင်း
နောက်တိုးချဲ့မယ့် အလုပ်က American မှာဆိုတာ
သိရတော့အရမ်းပျော်သွားခ့ဲတယ်
"နောက်ဆုံးတော့ တွေ့ရတော့မှာပေါ့ကောင်လေးရယ်"
ဂျီမင်တစ်ယောက်သူ့မျက်လုံးသူမယုံနိုင်ပါ
အခုသူ့ရှေ့ရပ်နေတ့ဲလူကိုကြည့်ပြီးမယုံနိုင်အောင်ဖြစ်နေရတယ်
"ဒီကိုဘယ်လ်ုရောက်လာတာလဲအစ်ကိုယွန်ဂီ"
"ကိုယ်အလုပ် ကိစ္စန့ဲလာတာပါ"
"ဟုတ်က့ဲ"
ထယ်ယောင်းလည်းအနားရောက်လာတော့
"အဂျီ "
"ထယ်ထယ်ပြန်တော့မှာလား"
"အင်းပြန်မယ်လေ"
"ပြန်တော့မယ်နော်အစ်ကိုယွန်ဂီ"
"အင်း ဒါအစ်ကို ကုမ္ပဏီ ကတ် အကူညီရှိရင်ပြောနော်"
"ဟုတ်က့ဲ သွားလိုက်အုံးမယ်နော်"
ထယ်ယောင်းတို့လည်းအိမ်ပဲပြန်ခ့ဲလိုက်တော့တယ်
အချိန်တွေကုန်လာတာရွေ့ရွေ့န့ဲစာမေးပွဲတွေပြီးခဲဲ့ပြီ
ဂျီမင် Korea ကိုပြန်ရန် အထုပ်တွေပြင်ပြီးအိမ်အောက်ဆင်းလာတော့
"ထယ်ထယ် တကယ်ပြန်မလိုက်ဘူးလား"
"အင်း ပြန်မလိုက်ဘူးအဂျီ ဦးကိုသေချာဂရုစိုက်ပေးပါအုံးကွာ"
"စိတ်မချရင်လည်းပြန်လိုက်ခ့ဲပါလားမင်းကလည်း"
"ငါ့ရည်ရွယ်ချက်ကိုမင်းသိပါတယ်အဂျီ ငါ့ လိုအပ်ချက်တွေ ပြည့်မှပြန်ခ့ဲမယ်"
"အင်းပါအစ်ကိုယွန်ဂီကတ်ကို ယူထားလိုက်မင်းလိုအပ်ရင်အကူညီရအောင်"
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရ့ဲအလင်းတန်းလေး
Romanceအပြုံးအရယ်မရှိတ့ဲကိုယ့်ဘဝလေးထဲမထင်မှတ်ပဲဝင်လာခ့ဲတ့ဲကလေးငယ်။
