ထို့နောက်
"အင်းပါ ကလေးသဘော"
ပြုံးပြပြီးပါးတစ်ဖက်ကိုနမ်းကာကျောင်းထဲဝင်သွားတော့တယ်
ကုမ္ပဏီကိုရောက်တော့
"အတွင်းရေးမှူး ခဏလောက်"
"ဟုတ် CEO"
"ပရောဂျက် အတွက် မြေနေရာကအဆင်ပြေလားရောင်းမယ့်ဘက်န့ဲ"
"ဟုတ် အဆင်ပြေပါတယ် တစ်ခုပဲ"
"ကျွန်တော်တို့ပြိုင်ဘက် ကုမ္ပဏီ တစ်ခုက စျေး2ဆပေးပြီးဝယ်နေပါတယ်"
"ဘယ်သူလဲ"
"Golden ပါ"
Goldelဆိုတာ ကျောင်းတုန်းကပြိုင်ဘက်လီဘင်းရ့ဲ ကုမ္ပဏီ ပဲ
"မြေကွက်ဘက်ကဘာပြောလဲ"
"မြေဘက်က ကျွန်တော်တို့ကလွဲပြီးမရောင်းဘူးလို့ပြောပါတယ်"
"ရပြီ အစည်းဝေးဝင်ခါနီးလာပြောပါ"
"ဟုတ်က့ဲ"
ဂျောင်ဂုကျောင်းတုန်းကအကြောင်းကိုပြန်စဥ်းစားမိတယ်
"ဟျောင့်ဂျောင်ဂု အခုကျောင်းကိုပြောင်းလာတ့ဲကျောင်းသူအသစ် အန်နာကိုမင်းန့ဲငါပြိုင်လိုက်မလား"
"ငါစာကလဲဲပြီးစိတ်မဝင်စားဘူး"
"ဘာလဲ မင်းကအခုကတည်းကအရှူံးပေးတာလား"
"ငါ့ဘဝမှာအရှူံးဆိုတာမရှိဘူး"
"အ့ဲဆိုလက်ခံလားငါပြောတာကို"
"နိုင်ရင်ဘာကြေးလဲ"
"ရှူံးသူက ကျောင်းပြောင်းကြေးဆိုရင်ရော"
"OK လေ"
ထိုနေ့ကစပြီးအန်နာကိုအပြိုင်လိုက်ကြတယ်
ဂျောင်ဂုလိုအဖက်ဘက်ကပြည့်စုံတ့ဲသူကိုအန်နာကမငြင်းပဲလက်ခံခ့ဲတယ်
"ဂျွန် အန်နာကိုတကယ်ချစ်လား"
"အန်နာ ကိုယ်မင်းကိုဝန်ခံစရာရှိတယ်"
"ဘာများလဲ ဂျွန်"
"ကိုယ်လေသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်န့ဲအလောင်းစားလုပ်ပြီး အန်နာ ကိုလိုက်ခ့ဲတာကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်"
ထိုအခါအန်နာမျက်ရည်များကျလာပြီး
"ဂျွန်ကအန်နာကိုနည်းလေးတောင်မချစ်ခ့ဲဘူးလား"
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရ့ဲအလင်းတန်းလေး
Romanceအပြုံးအရယ်မရှိတ့ဲကိုယ့်ဘဝလေးထဲမထင်မှတ်ပဲဝင်လာခ့ဲတ့ဲကလေးငယ်။
