ကလေးမှာချစ်ရတ့ဲသူရှိနှင့်ပြီးသားဖြစ်နေပြီလား
"ကလေး နားတော့နော်"
"ဟုတ် "
ဂျောင်ဂုအခန်းထဲထွက်သွားတော့ ထယ်ယောင်းပျော်မိတယ်
"ဦးငါ့ကိုချစ်တယ်တ့ဲလား"
ထိုနေ့ညအတွက်အိမ်မက်လေးထဲမှာပျော်နေတ့ဲကလေးလေးရယ် တစ်ဖက်ခန်းမှာငိုနေမိတ့ဲလူတစ်ယောက်ရယ်
ဂျီမင်အိမ်မှာနေတာပျင်းလို့ ထယ်ယောင်းအိမ်ကိုလာတော့လမ်းတစ်နေရာအကွေ့လူတစ်ယောက်န့ဲတိုက်မိပြီးလဲကျသွားတယ်
"ဘုတ်"
"ေအာင်မလေးနာလိုက်တာ"
နာသွားတာကြောင့်မော့မကြည့်ပဲရန်တွေ့တော့တယ်
"လူတစ်ယောက်လုံးလာတာမမြင်ဘူးလား မျက်စိကမပါလာလို့လားသေချာကြည့်မလျှောက်တာက"
ယွန်ဂီရှေ့ကကောင်လေးကိုပဲအသဲယားပြီးကြည့်နေတော့တယ်
ကြက်ပေါက်ကလေးရန်လိုနေတ့ဲအတိုင်းပဲ
"ဟက် မင်းလည်းမမြင်တာပဲလေ"
အသံကြားလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့
"သေစမ်းပတ်ဂျီမင် ရယ်"
"ဟေ့ ထနိုင်လား"
"ရ ရပါတယ်"
"အ့ဲဆိုထတော့လေ ထိုင်မနေန့ဲတော့"
ဂျီမင်လည်းထလိုက်ပြီး
"ကိုယ့်နာမည်ကမင်ယွန်ဂီ"
"အာ ပတ်ဂျီမင်ပါ"
"အ့ဲဆိုနောက်မှတွေ့ကြတာပေါ့"
"ဟုတ်က့ဲ"
ဂျီမင်းလည်းထယ်ယောင်းအိမ်ကိုလာခ့ဲလိုက်တယ်
ဂျောင်ဂုဒီနေ့အလုပ်ပိတ်လို့အိမ်မှာပဲနေလိုက်တယ်
"ထယ်ထယ်ရေ"
"aww ဂျီမင် ကလေးကအပေါ်မှာရှိတယ်"
"ဟုတ်"
"ဂျီမင် ကိုယ်ပြောထားတာလေးစဥ်းစားပြီးပြီလား"
"ဟုတ် ကျွန်တော် ထယ်ထယ်န့ဲအတူတူလိုက်သွားပါ့မယ်"
"ကလေးကိုဂရုစိုက်ပေးပါ ဂျီမင် နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်ပြီးအကြောင်ကုန်ပြောပြပေးပါ
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရ့ဲအလင်းတန်းလေး
Romanceအပြုံးအရယ်မရှိတ့ဲကိုယ့်ဘဝလေးထဲမထင်မှတ်ပဲဝင်လာခ့ဲတ့ဲကလေးငယ်။
