Ben jij nu papa?

4. Mama?

Raoul

De klok slaat half zes. Alle acht zitten we aan de mac, met het idee dat de kinderen over een half uur opgehaald worden. Het verhaal van Lauren hebben we even achter ons gelaten. Daar gaan we vanavond meer mee doen. Nu even lol hebben.

'Poeh, ik zit wel vol.' Zegt Lucas zuchtend, terwijl hij tevreden over zijn buik wrijft. Ik grinnik om dit beeld. 'Over een half uurtje komt mama jullie weer ophalen, dus zullen we zo jullie spulletjes bij elkaar gaan zoeken?' Lauren zucht diep, arm meisje. Ik zie hoe Koen even zijn hand op haar been legt, en haar vertelt dat het goed komt, en dat wij haar gaan helpen. En gelijk heeft hij.

Matthy

Ik scroll door insta, terwijl ik door de haartjes van Belle ga, die met haar hoofd op mijn schoot ligt te slapen. Snel schiet mijn blik naar de tijd, rechtsboven in het scherm. 18:03. Ze kan hier elk moment zijn. Ik gooi mijn telefoon op de bank, en kijk glimlachend naar buiten, waar de andere vier jongens met Lucas en Lauren aan het voetballen zijn. Ik zie nog net hoe Milo expres een bal van Lucas door het goal laat, die juichend in de armen van Raoul springt. Ook zie ik hoe Lauren schaterlachend in het gras ligt, door Robbie die haar de kieteldood geeft. Het ziet er vredig uit. Je zou het bijna een familie kunnen noemen. Maar dat is het niet, want elk moment kan hun moeder voor de deur staan. Hun moeder die ze trauma's heeft bezorgd. Hun moeder die de schuld is dat hun jeugd totaal afwijkt van een jeugd die je "normaal" kan noemen. Hun moeder.

Ik zucht diep, en voel de tranen achter mijn ogen prikken. Gewoon, het idee dat er tegen deze kinderen vanavond weer geschreeuwd wordt, dat doet me zoveel pijn. En ook al gaan we naar de politie, toch voel ik me totaal machteloos. Terwijl er toch een verwaarloosde traan over mijn wang rolt, wend ik me weer tot het meisje op mijn schoot. Glimlachend om het schattige beeld, begraaf ik mijn vingers opnieuw in haar blonde haar. Het haar waar Roel een uur geleden nog een vlecht in heeft proberen te maken, maar waar nu geen spoor meer van te bekennen is, aangezien Belle de vlecht bestempelde als "prachtig, maar lijkt niet op die van Elsa." Weer pak ik mijn telefoon. 18:12. Ze mag wel opschieten.

Buiten adem komt Lucas binnen rennen. 'Hey maatje, gewonnen?' Fluister ik, zodat Belle niet wakker wordt. 'JA!' Ik lach zacht. 'Ssshhh, je zusje slaapt.' Maar zijn zusje zit al rechtop, en wrijft gapend de slaap uit haar ogen. 'Hee prinsesje, lekker geslapen?' Ze knikt zacht, en laat haar hoofd weer tegen mijn borst vallen. 'Echt gewonnen? Lekker bezig vriend! Met wie zat je in het team?' Zet ik het gesprek met Lucas voort. 'Raoul en Koen!' Zegt hij enthousiast, nog steeds nahijgend. Hij ploft naast me op de bank, en drinkt in één teug zijn glas water op.

Ik kijk weer naar buiten, en zie hoe Lauren uitgeput in het gras valt, en hoe Milo haar oppakt, haar over zijn schouder legt, en rondjes begint te joggen. Zelfs door het glas van het raam hoor ik Lauren lachend gillen. Uiteindelijk lopen ze naar binnen, en gooit Milo Lauren op de bank, waar ze buitenadem op blijft liggen. Ook Roel, Koen en Rob komen naar binnen. 'Matt hoe laat is het?' Vraagt Koen met een gefronst voorhoofd. Voor de derde keer kijk ik op mijn mobiel. 18:21. Zeg ik schouderophalend. 'Vreemd.' Mompelt Rob. 'Kunnen we niet hier slapen?' Vraagt Lauren glimlachend. Raoul gaat naast haar zitten, en slaat een arm om haar heen. 'Nee meisje, dat gaat niet. Maar jullie mogen best nog wel eens langs komen hoor, gezellig!' Ze knikt tevreden.

Milo

Inmiddels is het half negen, en is de moeder die er twee en een half uur geleden had moeten zijn, er nog steeds niet. Raoul heeft haar al meerdere malen gebeld, maar steeds de voicemail. We zijn nu Frozen 2 aan het kijken, maar Belle en Lauren zijn allebei in slaap gevallen. Alleen Lucas kijkt aandachtig naar de tv. Lauren ligt volledig tegen Rob aan, en Belle ligt nog steeds tegen Matts borst. 'Roel, kom ff.' Fluister ik naar de bruinharige jongen naast me, terwijl ik aanstalte maak naar de gang te lopen. Meteen komt hij achter me aan. 'Zullen we een slaapplek voor ze maken..?' Vraag ik zacht als de deur gesloten is. Meteen knikt Roel. 'Zat ik ook over te denken. Ze kunnen beter hier blijven dan dat we ze naar de politie brengen, ze zijn net even oprecht blij.' 'Als ik bij een van jullie slaap kunnen ze in mijn bed, dat past makkelijk.' Roel stemt in, en samen lopen we terug naar de woonkamer, waar ook Lucas nu in slaap is gevallen.

'Ze blijven hier, in mijn bed.' Zeg ik zelfverzekerd als we terug zijn. De rest vindt het meteen een goed plan. Zacht tik ik op Lucas' schouder. 'Hé vriendje. Word je wakker? We gaan naar bedje toe.' Langzaam rekt het jongetje zich uit. 'Blijven we hier?' Vraagt hij verbaasd. Ik knik, en zie hoe er een glimlach op zijn gezichtje vormt. Als ook Lauren en Belle wakker zijn, en we met z'n alle naar boven lopen, haalt Rob snel drie shirts uit zijn kamer. Aangezien hij de kleinste van het stel is, lijken me dit de beste pyjama's.

Geduldig trek ik het alsnog veel te grote shirt over het hoofdje van een half slapende Belle. 'Kom meisje, nog heel even.' Zeg ik zacht, als haar oogjes langzaam dichtvallen. Ik til haar op, en meteen legt ze haar hoofd tegen mijn borst, en slaat ze haar benen om mijn romp.

'Nee Rob, ik ga Lauren absoluut geen PSV shirt aan doen.' Meldt Koen Rob, als ik me omdraai. 'Oh maar ik wel.' Zegt Rob lachend, als hij langs Koen naar Lauren loopt. 'Hey meisje, kijk eens wat een mooie pyjama ik hier voor jou heb.' Zegt hij lief, als hij hem over haar hoofd trekt. Lauren glimlacht. 'Hij is wel mooi Koen, lekker puh.'

Vijf minuutjes later liggen de drie smurfjes naast elkaar in mijn bed. 'Slaap lekker moppies, morgen komt mama jullie echt ophalen, maar nu lekker slapen in het grote bed oké?' Zegt Matt zacht, terwijl hij zijn vingers in het haar van Lucas verstrengeld. 'Is mama ons vergeten?' Klinkt het kleine stemmetje van Belle. 'Nee joh, mama weet dat het heel gezellig is hier! Slaapfeestje!' Belle glimlacht breed.

'Slaaplekker moppies, we houden van jullie, nu al.'

Heeeyy, sorry, dit deel zou gisteravond al online komen, maar opeens werkte wattpad niet meer dus ja ahaha sorryy