Yorum 💗
~°○~°○~°○~°○°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
Ferzan geldiği zamandan beri söylemek istiyordu fakat hem endişeleniyor hem de heyecanlanıyordu.
Akşam söyleyecekti buna karar vermişti yatağa geçmedikleri zaman hemencecik diyecekti. Azad'ın ifadesi ona göre şekillenecekti. Zaten saat akşam yediye geliyordu. Birazdan Azad eve gelir yemek yer ve odalarına geçerdi. Eğer direkt geçmezse de bir şeyler konuşulduğunu anlardı Ferzan.
Yemek demişken Ferzan konağa geldiklerinden beri yemek yemiyordu. Unutmamıştı. Canı istemiyordu ve açlık hissi kaybolmuştu. Normalde çok yiyen Ferzan bir günlüğüne tok bir insana dönüşmüştü. Demişlerdi, yemek ye diye fakat Ferzan yol yorgunum deyip yememişti.
Yatakta elleri terleyen Ferzan saate bakıp duruyordu. Aşağıdan sesler gelmeye başlamıştı. Aşağıya inme kararı aldı Ferzan. Karşılayıp tekrar gelecekti odaya. Özlemişti. Oysaki daha sabah görmüştü.
Aşağıya çabucak indi. Karşısındaki adama gülümseyerek baktığında Azad da ona gülümseyerek bakıyordu. İkiside bu kısacık zamanda değişmişlerdi. Asabi ve sinirli bir kişiliğe sahip olan Azad tamamen farklı biri olmuştu. Ferzan ise sürekli gülüp, sinirleniyordu. Kabul etmesede Ferzan da Azad'a karşı bir şeyler hissediyordu.
Sarıldılar ve Ferzan tam çıkacakken durdurdular. Koltukta öylece oturmak zorunda kaldı.
"Oğlum istersen Azad'la beraber mutfakta ye yemeği." Ferzan babaya doğru baktı ve,
"Yok ba-" lafını bölen şey Azad'ın sesiydi.
"Odada yerim baba hatta Ferzan da yer." Ferzan ona baktı. Kalbinde hissettiği bu duygular neyin nesiydi? Azad'a her baktığında hissettikleri? Kalbinde oluşan sızı neydi?
Baba bir şey demedi ve yukarı çıktılar. Ferzan merdivenlerde dengesini kaybetmiş fakat yine düzeltmişti kendini. Çok heyecanlıydı. Odaya girdiklerinde Ferzan'ın nefesi karışmış ve neredeyse nefes almayı unutmuştu. Azad anlamıştı bir şeyler olduğunu.
"Bir şey mi oldu Ferzo'm?" Dedi. Ferzan dediği şeyle kıkırdadı. Bu kelimeyi ona yasaklamıştı.
"Azad sus yoksa konuşamam." Dedi Ferzan kıkırdayarak. Azad anlamayarak dinlemeye başladı.
"Cümlem bitene kadar hiç bölme. Sabahtan beri bunu düşünüyorum." Dedi gergince. Uzun saçlarını bir kez elledi ve konuşmaya başladı tekrardan.
"Balayında kusup durmam, sana sinirlenişimin tek bir sebebi vardı. Sana söyleyemedim. Hani bana trip attığın gün vardı ya? İşte o gün sana söyleyemedim. Korktum. Kendi kendimi korkuttum. Bugün sabah sana sordum. Çocuğumuz olsa ne yaparsın diye. İşte daha sabah karar verdim söylemeyi." Dedi Ferzan nefes nefese. Azad şaşkınca cümlenin sonunu bekliyordu.
"Hamileyim. Cinsiyetini bilmiyorum ve bu konuyu açarsan seni ö-" Azad'ın yatağa düşmesi sonucu Ferzan'ın lafı yarım kalmıştı. Yatağa düşen bedene baka kaldı Ferzan. Sadece bakıyordu. Ne yapacağını bilmiyordu bile.
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
Selam nasılsınız?
Bölüm kısa çünkü bir bölüm daha atacağım.
Umarım beğenmişsinizdir. Kendinize dikkat edin 💗
