Söz // bxb

4

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️

Yağız

Tim atış eğitimindeyken ben de başlarında durmuş onları izliyordum. Düşündüğümden daha iyiydiler. Kaç saattir çalışmamıza rağmen bir bile mızmızlanmamıştı. 

"On dakika ara."

Bağırmamla hepsi birer atış daha yapıp ayaklanıp çimenlerin oraya gittiler. Hepsi çimenlerde otururken ben de bir ağaca yaslanıp sigara yaktım.

"Meriç'le konuşabildiniz mi?"

Duyduğum isimle askerlerin konuşmasını dinlemeye başladım.

"Sabah eğitime gelmeden önce revire uğradım. Yağmur Yüzbaşının yanındaydı."

"Durumu nasılmış?"

"Düne göre daha iyiymiş."

"Atlamaya iyi ki ikna edebilmiş."

"Atlamasa bir şey olsa Meriç'i zor toplardık."

"Ben Meriç'in Yağmur Komutanı tutup uçaktan kendisinin atmasını bile bekledim valla."

Hepsi arkadaşlarının dediğine gülerken ben de gülümsemiştim. Kısa süredir tanıyor olsam da biraz delilik vardı, Meriç'te. Dünde bu yüzden peşinden gittim zaten.

"Komutanım?"

Revire gittiğini söyleyen askerin seslenmesiyle ona döndüm. Hâlâ isimlerini ezberleyemediğim için üniformasındaki isimliğinden soyadına baktım.

"Dinliyorum Atay."

"Dün Meriç'le gittiğiniz için teşekkür ederim. Benim geç haberim oldu, yetişemedim. Sizin onunla olduğunuzu söylediklerinde içim rahatladı. Ne yapacağı belli olmuyor Meriç'in çünkü."

"Siz Meriç'le yakınsınız galiba."

"Kaya ile harbiyeden beri arkadaşlar komutanım. Diğerlerimiz burada tanıştık."

Soyadı Atay olan askerin adını da öğrenmiş oldum. 

"Harbiyeden nasıl tanışıyorsunuz? Meriç havacı değil mi?"

"Karadan geçti helikoptere. Havacı olsaydı onu jetlerden koparamazlardı ki."

"Görev olmasa bile arada çıkıyor. Eski komutan baya kızıyordu bu konu için ona."

"Meriç'te sinirleniyordu. Gerçi o çoğu şeye sinirlenir de, buna ayrı sinirleniyordu. En sonunda komutana sinirlenip saygısızlık etmemek için kesti uçuşlarını."

İlk gün bana sinirlenip, sonraki gün daha sakin olması saygısızlık yaptığını düşündüğündenmiş anlaşılan. 

Eğitim bittikten sonra askerler tek tek revire gitmiş Yağmur'u ve Meriç'i görmeye gitmişlerdi. Bense revirin olduğu koridorda bekliyordum. Niye gitmiyordum, daha doğrusu gidemiyordum bilmiyorum. Komutanı olarak çoktan gidip görmem gerekiyordu. Ama ben öylece koridorda durmuş bekliyordum.

Revirden çıkan Meriç'le ellerimi cebimden çıkardım. Beni görmeden merdivenlere yönelip yukarıya çıkmaya başlamıştı. Ben de sanki Meriç'ten kaçıyormuşum gibi revire gittim. 

Yağmur sedyede ayaklarını kendine doğru çekmiş bir şekilde oturuyordu.

"Geçmiş olsun."

"Sağolun."

Yanındaki sandalyeyi düzeltip oturdum.

"Daha iyi görünüyorsun düne göre."

"Kartalın parçalarını topladılar mı?"