Söz // bxb

3

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️

Meriç

Elimdeki kalemi sallayarak oturduğum yerden dışarıda eğitimdeki askerleri izliyordum. Bugün kimse bana ihtiyaç duymazsa odadan çıkmayı planlamıyordum. Alan taraması için uçuşta yoktu. Görünürde göreve gidecek bir tim de olmadığı için planım işler gibi duruyordu.

Çalan kapıyla bakışlarımı camdan çekip kalemi elimden bıraktım. Allah'ım lütfen evrak işi olsun, lütfen.

"Gel."

İçeri giren asker selam verip "Komutanım, Yağız Yüzbaşı sizi emrettiler." dedi. Beni zaten bu boş günümde kim rahatsız edebilir ki başka.

"Nerede odasında mı?"

"Evet komutanım."

"Tamam çıkabilirsin asker."

"Emredersiniz komutanım."

Asker odadan çıktıktan sonra oturduğum sandalyeden kalkıp tulumu düzelttim ve odadan çıktım. 

Bugün onunla daha sakin daha ılımlı konuşmaya karar vermiştim. Ne olursa olsun o benim komutanımdı. Ona karşı çıkmak saygısızlık olurdu. Yağız Komutana saygısızlığı geçtim kendime yediremiyordum. Karakterime tersti.

Ondan hoşlanmıyor olabilirdim. Bunu içimde tutup kendime saklamalıydım.

Kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes alıp çaldım. İçeriden gel komutunu duyunca içeriye girdim ve selam verdim.

"Beni emretmişsiniz ,komutanım."

"Yeni gelen askerlerle ilgilenmeni isteyecektim, Üsteğmen."

"Görevlerim-"

"Emrediyorum. Sende onların komutanlarındansın."

Derin bir nefes alıp "Emredersiniz komutanım." dedim. Masada duran dosyayı eline alarak bana uzattı. Dosyayı elinden alıp içine baktım.

"Burada eğitimle ilgili bilgiler var. Öğle yemeğinden sonra koşuyla başlarsınız."

"Emredersiniz."

"Üste ilgilenmen gereken bir şey olursa haber verirsin bana."

"Emredersiniz."

Sandalyesinden kalktı. Masanın arkasından çıkıp tam önümde durdur.

"Dünden bugüne uysallaştın mı sen?"

"Hayır. Dediğiniz gibi siz benim üssümsünüz. Herhangi bir karşı tepki vermem doğru değildi."

Yağız Komutan bana kaşlarını kaldırarak baktı.

"İyi en azından söylediklerimi dinliyorsun."

Gözlerimin içine bakarak kurduğu cümleye tepki vermemiştim. 

"Çıkabilirsin Üsteğmen."

Selam verip odadan çıktım.

"En azından lafını dinliyormuşum. Sağol ya."

Elimdeki dosyaya bakıp sinirle nefes aldım. Benim işim miydi bu? Versene karacılardan birine. Manyak herif illa bana yaptıracak. 

Öğle yemeğinden sonra içtima alanında toplanmıştı askerler. Başçavuş başlarında dikilirken sakin adımlarla onların yanına yürüyordum. Yanlarına geldiğimde Başçavuş selam verip yerine geçti.

Askerlere dönüp bağırarak "Hazır ol, rahat. Rahatta beni dinle." dedim. Bunlar art arda söylenmiyordu kesin ama şu an buna takılmayacaktım.

"Üsteğmen Pilot Meriç. Bugünlük sizin eğitim komutanınız benim. "