THE ONE

Chapter 2

Vice
Natapos na kami sa work namin at yung mga kaibigan ko ay nagpaalam na sa akin para umuwi na kasi malapit na magdilim. Kaya umuwi na rin ako kasi e message ko pa si calvin kong saan kami magkikita excited na ako huhuuuhu, paano kong mag propose na siya sa akin? Huhuhu. Kaya umuwi na ako sa bahay at nagtungo sa kwarto ko para makaligo at makabihis na rin. Pagkatapos kong magbihis ayy biglang tumunog yung cp ko nagmessage pala si calvin sa akin kung saan kami magkikita. Kaya agad akong bumaba para pupuntahan kong saan kami magkikita excited na excited na ako.

Nandito na ako sa lugar kong saan kami magkikita ni calvin hindi ko alam yung nararamdaman ko may kaba at may excitement. Bumaba na ako sa sasakyan at naglakad napansin ko yung lugar na ang tahimik lang at biglang nahagip ng mata ko yung isang lalaki na naka talikod. Lumapit ako at hindi ako nagkakamali si calvin ito kaya tinawag ko.

"Calvin!" Tawag ko dito, agad namn siyang humarap sa akin."Calvin, ano ang pag-uusapan natin?" Tanong ko sa kanya. Pero huminga muna ito ng malalim bago sumagot.

"Vice, gusto ko lang malaman mo nahhh..." tinigil nito ang sasabihin. Kaya nagtataka namn ako.

"Na ano? Linawin mo nga calvin" tanong ko dito kasi naguguluhan ako.

"Vice, itigil na natin kong anong meron tayu ngayun ayaw kona" sagut nito habang walang imosyon yung mukha. Bigla namn akong nanglumo, kasi anong ibig sabihin niya mapapakasal naba siya sa akin?

"Ahh calvin, anong ibig sabihin mo? Magpapakasal kana ba sa akin? Linawin mi nga!" Pagtatanong ko sa kanya kasi nagugulohan ako.

"Sorry vice, pero hindi ako magpapakasal sayu, hindi ko kaya na magpapakasal tayu, vice break na tayu!" Sagut nito sa akin. Nabigla ako sa sinasabi niya ang sakit sakit para akong binag sakan ng mundo, bakit ano ang nagawa kong kasalanan? Bakit? Bakit?

"Bakit? Ano ang nagawa kong kasalanan sayu? Bakit ka makikipaghiwalay? Bakit? Calvin mahal na mahal kita plesss wag ka namang mawala" hindi ko alam na yung mga luha ko ayyy bimigay na pala at tumulo na. Ang sakit lang kasi, bakit niya kailangang makipaghiwalay sa akin? Wala namn akong ginawang masama.

"Sorry vice, wala kang nagawang kasalanan. Vice sawang sawa na ako, hindi ko na kayang ipagpatuloy pa natin itong relasyon natin, sorry vice" matapos nitong humingi ng tawad ay tumalikod na siya sa akin at nagsimula ng maglakad papalayu sa kinaruroonan ko.

Napaupo na lamang ako kasi hindi ko matanggap sa ganon ganon lang iiwan niya ako dahil sawa na siya hindi nga ako nasawa sa kanya. Habang iyak ako ng iyak kasi hindi ko matanggap ang nangyari ay naisipan kong tawagan si anne at karylle para sa mahan ako mag bar. Dinayal kuna ang numero ni anne.

(Kring! Kring! Kring)

"Hello, siterett napatawag ka kumosta yung pagkikita niyu ni calvin? Ano ba yung sasabihin niya?" Tanong nito sa akin. Napaiyak na lang ako sa tanong niya. "Sisterettt, bakit ka umiyak?May problema ba? Anong problema?" Tanong ng tanong ito sa akin habang ako iyak ng iyak.

"Annne?.... wala na kami ni calvin nakipaghiwalay na siya sa akin, nasawa ra daw siya sa relasyon namin, anne bakit ba ganito lahat na lang ng lalaking minamahal ko lagi nila akong iniiwan? Ano bang mali sa akin anne? Ano?" Iyak ako ng iyak habang nagsasalita sa cp ko. " anne sundoin mo ako dito, mag bar tayu para mawala itong sakit sa puso ko" habang umiiyak. Agad namn itong simagot.

"Sige siss, message mo lang sa akin yung address, pupuntahan kita gan at sasamahan tandaan mo nandito lang ako palagi sa tabi mo kung may problema ka " pag alala niya sa akin.