29

707 19 10
                                    

____

Carol and Luciano already meet, and to tell you it's a little bit messy at first but naging okay lang din naman.

Isang linggo nading dumadalaw si Carol dito at isang linggo nadin akong naiinis sa kanya, she's an attention seeker, and a flirt..just wish that God give me more patience kasi paubos na ang pasensya ko sa kanya

and today she and Luciano went somewhere to bond at Naiwan ako sa bahay kasama ang mga kasambahay habang nasa trabaho naman si Marcello.

"Ate leng, paki handa po yung sasakyan ko, aalis po ako, may kukunin ako sa condo kong papeles." Pakisuyo ko kay ate leng...

Nakarating ako sa condo ko ng 10am... I miss this place, matagal tagal nadin akong Hindi bumabalik sa lugar nato simula ng nakatira nako kay Marcello.

Hayystt!!!

Nahiga ako sa Kama ko, hindi ko malaman kung bakit mabigat ang pakiramdam ko... Parang kanina lang okay lang naman ako.

Hindi ko napansing nakatulog Pala ako. Nagising ako ng 1pm dahil sa tunog ng cellphone ko...

Someone's calling...

"Hello... " my voice is still raspy

"Katarina... "

Napabangon ako ng narinig ko ang boses sa kabilang Linya...

Anong kailangan nya? As far as I remember I already cut my connection with them...

.....

.....

.....

"Mrs. Hernandez... "

"Cut the chase, ayaw kung sayangin ang oras ko sayo.....I'll called just to inform you that your father is in hospital... Now if you want to see him alive come here. But better not. Toot toot toot.. " tss that woman really don't know how to ask nicely... Well nang-agaw nga eh anong mapapala mo sa ganyang mga tao.

Pero what did she say my father is in the hospital? Why? Last time I see him, he still looks healthy to me.

Ito siguro yung sinabi ni Emma about my father passed out along with my sister's cancelled wedding.

Nagtatalo ang isip at puso ko kung pupunta ba ako O hindi.

Ilang oras akong nagisip kung pupunta ba ako O hindi pero na-eestress ako... I need fresh air para makapag-isip isip.

Umalis na akong condo ko at maghanap ng magandang tea shop.. I much prefer tea than coffee. Hindi ako mapakali pag uminom ako ng kape and sometimes nag pa-palpitate ako every minute.

After how many minutes finding a tea shop may nahanap ako malayo layo konti sa condo ko.. Pagpasok ko palang mararamdaman ko na ang gaan ng hangin.

"Good afternoon ma'am, how may I help you? "

"I'll take Chamomile Tea please.. "

"Can you wait for 5 minutes ma'am.. "

"Oh yes, it's okay"

Naghanap ako ng available na upuan and thank you I spotted available sit beside a window.

Naghintay lang ako ng ilang minuto ng hinatid ng isang staff ang tea ko.

"Thank you. " I smile at her.

I'm just enjoying my tea when I see someone. He's in the other side of the road.

What is he doing here? I thought nasa trabaho sya..

Marcello?

Sinundan ko sya ng tingin na ipinagtataka ko. He doesn't like sweet foods that much?

Pumasok ito sa isang sweet tooth na shop, kaharap ng shop na kinaruruonan ko. Bakit sya nandyan. As far as I know he doesn't like sweet.

Kumabog ng malakas ang puso ko, and I'm starting to overthink, Hindi maganda to.

And what I did might the stupidest thing.

I follow him... Pagpasok ko sa loob ng shop Marami rami akong customer na na kita. Mostly young couples..

Hinanap ng Mata ko si Marcello and na kita ko sya sa may dulo na table. I can't see kung may kasama sya or wala .. Every table here has a barrier. It means you can't see who is in the other table. Except if you stand and purposely find someone.

Lucky me! Umalis yung kumakain sa katabing table nila Marcello Kaya Dali Dali akong umupo doon.

At first there table is so quit I can't here anything maybe his not doing anything Katarina. Baka akala mo lang yun. Baka nagcrave lang sya ng sweet that's why he's here.

Marcello won't cheat on you, he knows how you hate cheaters.

But My heart breaks in pieces..

This is not true Katarina... This is not true..

I slap my face para alamin kung totoo ba talaga ito. That this is just a dream. But my tear betrayed me. Nahulog na lang sya na para bang may-utak ito.

"Daddy! I'm done eating... Mama help me"

I can't utter any word... Thinking that they're meeting behind my back.

"Tss di ka parin nagbabago Marcello you still don't like sweet. But still you eat it if I say so" Carol's voice echo on my head.

They're together. They bond behind my back. He lied...

Pinigilan kung umiyak sa bigat at selos na aking nararamdaman.. Pinag-igihan kung pakalmahin ang sarili ko. I shouldn't make a scene here.. Atsaka baka they just coincidentally meet here. Baka Hindi sadya. Baka walang meaning to.

I cover my mouth to stop my sobs from coming out.

"Tss you always forced me to eat it... I don't have a choice-"

"Yeah yeah yeah.. Mabuti nalang nagnamana sakin ang anak natin. He likes sweet just like meeee!!! " anak natin? Yeah anak nyo.

They sounds happy... Kung ibang tao ako I'm sure masasabi kung they sound like a happy family. And that's hurt...

I can't contain my emotions. Hindi ko kayang marinig silang masaya....umalis na ako dun, that's enough.

Ayaw kung masaktan pa lalo sa mga susunod nilang sasabihin.

Umuwi akong bahay- bahay ni Marcello... Maybe I'll talk to him later. Baka Mali lang ako. Baka they just did that for Luciano.

I mean ako nayung Mahal ni Marcello right? Ako nayung present nya right? Hindi naman sila nagkabalikan diba. Kasi pano ako...

What about me...

Maybe there's no YOU from the start Katarina.

Pagkarating kung kwarto humagolgol ako nang abot sa aking makakaya... Iniyak ko lahat ng bigat na nararamdaman ko.

I'm convincing myself to stay calm and listen first to what Marcello's reason or explanation. I don't want to have a misunderstanding.

Nagmukmuk lang ako sa kwarto ng may narinig akong dumating na sasakyan..

Gabi na Pala?

Dali dali kung inayos and itsura ko at baka magtaka si Marcello.

Pagkatapos kung ayusin ang sarili ko, bumaba na akong sala at duon ko naabutan si Marcello, Carol at Luciano na nakatulog sa bisig ni Marcello.

I force myself to give them a warm smile. Kahit ang bigat nito... I force myself to be strong and not cry.

"Nandito na Pala kayo, sabay ata kayo dumating? bakit na sayo si Luciano?" Tanong ko kay Marcello kahit may alam ako kung bakit.

" ahh well I-i coincidentally meet them at a gas station. Sinabay ko na lang sila total pauwi naman na din ako. " he's smiling at as if he's not lying to me.

You're a good lair.... Marcello.

It hurts... Masakit! I don't like to feel this feeling again...

I've been here before. And I always don't like the ending.

The Beauty And The Pericoloso RagozzoWhere stories live. Discover now