The Beauty And The Pericoloso Ragozzo

21

____

We already came home, Luciano needs to attend his class. He is home schooled for now, it's for his own- that's what Marcello said. And I think it's a better idea, lalo na ngayon may nakakaalam na kalaban ni Marcello na may anak sya, it's not safe anymore.

I heard Marcello's men talking about this Francisco guy they are facing, I also heard Marcello is having a hard time catching this man, this maybe the reason why he is so busy after we came back from our vacation.

"Luci, go to your study room.... Miss laybel is waiting for you" sumunod naman sya sa sinabi ko, mabuti nalang at sumunod ngayon may mga times kasing ayaw nya.

Dumeritso naman ako sa kwarto ko para magpahinga ng konti at pagkatapos continue working again. Marami akong nakatambak na trabaho while I'm on leave Kaya kailangan mag-over time.

It's been two days at Hindi parin umuuwi si Marcello, I keep on calling him but he'll just say sorry, busy lang daw masyado ang trinatrabaho nya ngayon... And I understand it.

Sa kabusyhan ko Hindi ko na naalagaan at nilalaro si Luciano at nagtatampo na nga ito sa akin...

This is the last paper I'll write cause I suddenly miss Luciano and Marcello of course.

Bumaba akong hagdan para hanapin si Luciano pero wala akong nakitang bata until may humahangos na tumakbo papunta sa akin.

"What happened ate Leng?." Taka kung tanong sa kanya.

"Ma'amsiLucianopobiglapo'ngnilagnat!" Mabilis nyang salita Kaya wala akong naintindihan.

"Okay. Inhale ate Leng, huminahon ka muna at ng maintindihan ko ang mga sasabihin mo." Pagpapakalma ko sa kanya

"M-Ma'am s-si ano po.... S-si ano Luciano po kasi bigla po'ng nilagnat hanggang ngayon po Hindi parin po bumababa ang lagnat nya." She nervously said to me.

WHAT!!!

"Bakit? I mean nasaan sya?" Dinala nya ako sa kwarto ni Luciano." Umuwi naba si Marcello ate leng? Tinawagan nyo ba?"

"Hindi pa po umuuwi ma'am. Pero tinawagan na po namin pero si sir Dane po yung naka sagot? " what the actual fuck is that. Mas importante pa talaga yung trabaho nya kaysa anak nyang may sakit!

Pagkapasok ko sa kwarto ni Luciano, I see him on his shivering and sweating.

"M-mo-mma." He hardly utter my name my poor baby.

"Hi baby! How are you, are you feeling cold." Sobrang init nya ng hinawakan ko sya

"Ate leng, gaano kataas ang lagnat nya?" Baling ko kay ate leng na nakatayo sa kilid.

"40° po ma'am" 40? That's high.

"Ilang oras na syang ganto? Kumain na ba sya?."

"Mga apat na oras na po ma'am, at kumain po sya ma'am pero kunti lang po, Hindi din po namin mapainom ng gamot ma'am umiiyak po sya at nag hehesterikal" Okay four hours

"At Bakit Hindi nyo sinabi sa akin na ni lagnat na pala si Luciano?"

"Ma'am sabi nyo po kasi wag ka muna namin iistorbohin kasi marami ka pong nakatambak na trabaho, at tsaka akala po namin sinat lang po iyon." Nakayukong sagot sa akin ni ate leng

Well I'm at fault in that too... Hindi ko nabantayan ng maayos si Luciano.

"It's okay ate leng.... What done is done. Kasalanan ko din." As much as possible I don't want her to feel that it's her fault.

"Ate paki palitan nalang ito ng maligamgam na tubig, at pakisabi kay ate Matilda kung pwede ba syang magluto ng chicken soup or porridge at paki dala nalang din yung gamot para mapainom ko." Pagkalabas ni ate leng kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Marcello pero out of coverage ito.

Where the fuck is he? God Marcello mapapatay talaga kita, yung anak mo nilalagnat pero ikaw inuuna mo parin ang pagtratrabaho...

Tinawagan ko si Dane, at first ring lang ito ng ring but later on sinagot din ito.

"Hel-" Hindi natapos ni Dane ang sasabibin nya Sana dahil nagsalita na ako.

"WHERE THE FUCK IS MARCELLO? BAKIT HINDI KO SYA MA CONTACT?"

"Ah well, first if all don't shout at me okay geezz bakit ba lagi nalang naiinlove pamilya ko sa mga warfreak like can they choose a submissive one." Hindi ko narinig ang huling sinabi nya.

"May sinasabi ka? Asan si Marcello kako at bakit Hindi ko sya macontact...yung anak nya may sakit Tapos sya inuuna nya parin trabaho nya, kung ipakain Hindi ko pa man nakikita ang ka brutalan nya ayy naranasan ko na pala sa kama..kidding aside.

I call kohee I know he'll tell me... Thankfully kohee texted me some address.

Kohee:
           *** location building 02,  
            upperfloor...

             Ps. miss please save me my
            boss gonna kill me later 😭😭😭😭.

He send it to me with a crying emoji so cute...

"Ma'am ito na po ang mga kailangan nyo ma'am" Hindi ko napansing bumalik na pala si ate leng

Sinimulan ko nang punasan ng bimpo si Luciano at pinakain ng paunti unti. sinusubuan kahit nagpupumilit pa syang ayaw nya.

Ng natapos syang kumain, sinimulan ko naman syang kombinsihin na uminom ng gamot at mabuti nalang at sumunod ito ng walang reklamo.

Nakatulog ito pagkatapos kong painomin ng gamot, medyo bumaba na ng konti ang lagnat nya kaya naka hinga ako ng konti.

"Ate leng, punasan mo bimpo si Luciano every 15-20 minutes huh, may pupuntahan lang ako at pag may nangyari tawagan nyo po agad ako." Pagbibilin ko kay ate leng

"Masusunod po ma'am."

Iniwan ko muna ang natutulog na baby Luciano... Don't worry baby babalik din ako agad.. Susunduin ko lang ang Ama mo at parang Hindi na tayo namimiss kasi magtatatlong araw na syang Hindi umuuwi at baka iba na ang pinakakaabalahan non.