Zawgyi
အပိုင္း(၁၈)
" ကုိႀကီး..ကိုႀကီး...ကိုႀကီးႏုိးလာၿပီေပါ့.......
ဆရာမေရ...ဆရာမ....လုပ္ပါဦး......ကိုႀကီးႏုိးလာၿပီ" ဟူေသာ မရင့္က်က္ေသးေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အခန္းထဲတြင္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ား ႏွင့္ ႐ုတ္႐ုတ္သည္းသည္းျဖစ္သြားရသည္။
"ဆရာ....ကုိႀကီးရဲ႕အေျခအေနက....."
"သက္သာပါတယ္။..စိတ္ခ်ရေအာင္ ေဆးရံုမွာတစ္ပတ္ေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ေတာ့လိုမယ္ဗ်..။"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ..ေက်းဇူးပါဆရာ...."
"ကုိႀကီး....မ်က္လံုးဖြင့္ဦးေလ.....ခ ကိုၾကည့္ပါဦး.....ကိုႀကီး"
"အင္း.......ခ"
"ကိုႀကီး..သက္သာလား....ခ ကုိမွတ္မိရဲ႕လားဟင္....ေခါင္းနာေနလား...."
"ခရယ္...တစ္ခုခ်င္းစီေမးပါ....ကုိႀကီးက ခကုိဘယ္လိုေမ့မွာလဲ။ ကေလးစိတ္မကုန္ေသးဘူးဘဲ........ဒါနဲ႔ ကိုႀကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ၾကာသြားၿပီလား"
"ကုိႀကီးကို ခေျပာတယ္ ခနဲ႔ခြဲေနတုန္းေဆးေသာက္ပါလို႔...ဘာလို႔မေသာက္ရတာလဲ.....ခုေတာ့ နဗစ္ႏွစ္ေတာင္ ဒီေဆးရံုကုတင္ေပၚမွာ.........အီးဟီး.....ခကိုထားသြားၿပီေတာင္ထင္ေနတာ......."ဟု ကေလးေပါက္စေလးဖြယ္ တ႐ွံု႔႐ွံု႔ ငိုေႂကြးေနသည္။
"မငုိနဲ႔ေလ.....ကုိႀကီး ေသသြားတာမွမဟုတ္တာ....ခရာ...မငိုနဲ႔ေတာ့.....တိတ္ေတာ့......."ဟုဆုိတာ ခဆံပင္ေလးကုိ အသာအယာဖြလိုက္သည္။
*ခသိပ္လြမ္းေနခဲ့ရတာကိုရာ ကိုထားသြားၿပီေတာင္ထင္ခဲ့တာ....ေနာက္က်ရင္ ခဘယ္ေတာ့မွ ကိုႀကီးကို တစ္ေယာက္တည္းမထားခဲ့ေတာ့ဘူး*
...................................,....................
တစ္ဖက္တြင္ ....
*လြန္းရယ္ ခုထိ သတိမရေသးဘူးလား...ကုိယ္လြမ္းလို႔ေသေတာ့မယ္.....ကုိယ့္မွာေလ လြန္းကို ေစာင့္ေနရတာ ဆယ့္တစ္ဘဝတုိင္တုိင္႐ွိေနၿပီေလ...ဒါကုိ ကိုယ့္ကို အလြမ္းေတြနဲ႔ ထပ္ႏွိပ္စက္ေနတုန္းလား....ျမန္ျမန္ကုိယ့္ဆီ ျပန္လာခဲ့ပါ....ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.....ကုိယ္လြန္းမ႐ွိရင္မေနႏိုင္ဘူး........ကိုယ့္ကို လွည့္ၾကည့္ေပးပါ......အရမ္းလြမ္းတာဘဲ လြန္းရာ....ကိုယ္အျမဲေစာင့္ေနမယ္ေနာ္...လြန္းကုိယ့္ဆီျပန္ေရာက္လာမဲ့ေန႔ကို.....*
YOU ARE READING
အတိတ္ေႏွာင္ႀကိဳးေလးတစ္မ်ွင္ (အတိတ်နှောင်ကြိုးလေးတစ်မျှင်)
Teen Fictionလူရယ္လို႔ျဖစ္လာတာနဲ႔ ဒုကၡေဆြ အခက္အခဲေတြ အထီးက်န္မႈေတြဆိုတာက အတိတ္ကံေၾကာင့္ ပါလာၿပီးသားပါ အဲ့ဒီအခက္အခဲေတြၾကားက ေမတၱာတရား ေၾကာင့္ သစၥာေစာင့္သိမႈကို ေရးဖြဲ႔ထားပါသည္။ အေရားအသားညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ရာ မွားယြင္းသည္႐ွိေသာ္ ေထာက္ျပေပးႏုိင္ပါတယ္ဗ် ။ ေ...
