အတိတ္ေႏွာင္ႀကိဳးေလးတစ္မ်ွင္ (အတိတ်နှောင်ကြိုးလေးတစ်မျှင်)

အပိုင္း(၆)/အပိုင်း(၆)

Zawgyi

ႏွစ္ေယာက္သားႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ား ၾကားလိုက္ရ၍ အလန္႔တၾကားႏိုလာေတာ့သည္။ နန္းတြင္းတပ္သားမ်ားက ေတာတြင္းသားမ်ားကုိ အျမစ္ျပတ္သုတ္သင္ျခင္းလုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕စားမင္းက ေတာတြင္းသားမ်ားအား အသက္႐ွင္ရန္႐ွိမေနသင့္ေသာ ရာဇဝတ္သားမ်ားဟု သမုတ္ကာ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆိုေစ လူသားတိုင္းအတြက္ အသက္ဆိုတာက အေရးပါသည္မဟုတ္ပါလား။အသက္႐ွင္ရန္ အခြင့္အေရးေတာ့ေပးသင့္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ဘာသာေရးမွာ အရီးႀကီးမ်ား ထြန္းကား၍ ဗုဒၶဘာသာစတင္ထြန္းကားစျဖစ္သျဖင့္ဗုဒၶဓေလ့သိပ္မက်ယ္ျပန္႔လ်က္႐ွိေသးရာ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအေလ့အထ႐ွိသည္။ဒါ့အျပင္ အယူအဆႏွင့္မေလ်ာ္ကန္ပါက သတ္ျဖတ္ကာ နတ္ေဒဝါမ်ားကုိ ပူေဇာ္ရမည္ဟူေသာ အယူဝါဒ႐ွိသည္။

(ဒီေနရာမွာ ဘာသာေရးကုိထိခိုက္ေျပာဆိုျခင္းမဟုတ္ပါ စိတ္ကူးသတ္သတ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေလ့လာဖူးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက မွတ္မိသေလာက္ကိုးကားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ အေကာင္းျမင္မ်ားနဲ႔ဖတ္ေပးဖုိ႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္။ ဘယ္စာအုပ္လဲဆိုရင္ေတာ့ သင္႐ိုးေဟာင္း ၆တန္းသမိုင္းမွာပါပါတယ္ေနာ္။)

လြန္းႏွင့္ခန္႔ျမင္လိုက္ရသည္က ေသြးပ်က္ဖြယ္ရာပင္။ နီရဲေနေသာမီးလ်ွံမ်ားၾကား ေတာတြင္းသားမ်ား၏ အသက္ဇီဝိန္ကုိ ႏႈတ္ယူေနၾကသည့္ ရဲမက္မ်ား၊ လွံမ်ားျဖင့္ ထိုးသူကထိုး၊ ဓားျဖင့္ထိုးသူကထိုး၊ ထြက္ေျပးသူမ်ားကုိ ျမႇားျဖင့္ပစ္သူကလ်က္ တစက္တစက္က်ေနေသာ ေသြးမ်ား၊ မိမိအသက္ကို ႐ွင္သန္ခြင့္ေပးပါရန္ ငိုေႂကြးေတာင္းဆုိသံမ်ားကို နားႏွင့္မဆံေအာင္ မ်က္လံုးမွ လ်ံွထြက္ေအာင္ ၾကားေနရျမင္ေနရသည္။

ထိုျမင္ကြင္းအာရံုမ်ားက ခန္႔အဖို႔ ရင္ထဲ၌ ေဒါသစိတ္မ်ားျပန္႔က်ဲလ်က္ မီးေတာက္ေလာင္ေနသကဲ့သို႔ပင္။ မိမိမကာကြယ္တိုင္သည့္အတြက္ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ကာ ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ႐ွင္သန္ခြင့္မေပးႏိုင္ရသနည္းဟူေသာ ေဒါသစိတ္တုိ႔က ရင္ဝကို တစ္စို႔လ်က္ ငုိင္တိုင္စြာ ရပ္ေနမိသည္။