The Great Wall of Karina

Special chapter #3

"Karina!"

I heard Winter calling my name. Agad akong naalerto. I dropped the pen I was holding at agad na lumabas ng kwarto.

"Tol!" she called again. Nakita ko na syang patakbong umaakyat ng hagdan.

She looks so excited.

"Karina umuulan!" she happily said. Parang tuwang-tuwa sya. Her eyes are twinkling in excitement.

"Then?" I asked her.

I smile when she grabbed my hand at hinila ako pababa ng hagdan.

"Maligo tayo sa ulan Tol." kumunot ang noo ko sa request nya.

"Tol it's not safe na maligo sa ulan. You might get sick."

Hinarap nya ako circling her arms sa waist ko. She's pouting.

My god, Winter.

"Malakas naman ako. Hindi ako basta-basta nagkaka-sakit kaya sige na, maligo tayo sa ulan." pakiusap nya.

She's so adorable, what the heck.

How can I say no?

"Okay, pero you have to kiss me muna." I said.

She immediately frown at my request.

She's really cute.

My girlfriend is so cute!

Sumeryoso na yung expression nya then she cupped my face.

I immediately melted sa kiss nya. I snaked my arms sa waist nya pulling her closer sa akin. She rested her hands sa balikat ko ng mas lumalim ang paghalik ko sa kanya.

Her lips.

It's so addictive.

I stopped for her to breathe. Nagulat ako when she cutely groaned at hinabol pa nya ang lips ko.

Oh, wow.

"I—i thought you wanted to—rain." nahirapan akong magsalita when she's kissing me this...hard.

I was so ready to give in ng bigla nalang syang tumigil.

Wow.

Really Winter? Really?!

"Karina lumabas na tayo!" hinila nya na nga ako palabas ng bahay.

She immediately run papunta sa gitna ng garden. Tuwang-tuwa sya sa ulan.

Napatayo nalang ako at napatitig sa kanya. I can't help but smile habang pinagmamasdan sya.

I hope na ganito lang kami palagi. Makita ko lang syang masaya. Makasama ko lang sya lagi. I'm contented and happy.

"Tol halika rito!"

Mabilis akong lumapit sa kanya at niyakap sya.

"You're happy, right?" I asked.

"Sa ulan? Oo masaya ako." lumayo ako ng konti sa kanya at pinisil ang pisngi nya.

"Hindi sa ulan." her brows furrowed.

"Sa akin. You're happy with me, right?"

Hinawakan nya ang noo ko. Her eyes are full of concern.

"Nilalagnat ka na ba agad?" she asked. Umiling ako at inabot ang kamay nya.

"I'm asking you if you're happy with me? Masaya ka ba rito?...kasama ako? sa piling ko?" nakayuko lang ako at nakatingin sa magkahawak naming kamay. I can't look into her eyes, I might cry.

I heard her sigh.

"Karina hindi ako masaya."

Agad akong napatingin sa kanya.