Escaping from the Obsessed Vampire Prince (NEW VERSION)

𝗘𝗦𝗖𝗔𝗣𝗘 (10)

𝗘𝗦𝗖𝗔𝗣𝗘 (10)

Mas lalo akong naawa nang biglang sipain si Tata Canor ng isang kawal kaya napahiga ito sa sahig at napaiyak sa sakit. Parang may kung anong kumurot sa dibdib ko dahil sa nakita ko.

"Sasabihin mo o hindi?" Mas lalo akong napatakip sa bibig dahil sa lamig ng bises nya. Kaya ba nya ako pinapunta dito para makita ko na binugbog nya ang Tatay ni Victoria? Ang sama nya!

Nagulat ako nang biglang may humawak sa balikat ko. Nang lingonin ko yun ay nakita ko ang isang lalaki na seryosong nakatingin sakin. Kung hindi ako nagkakamali, sya yung lalaking kanang kamay na nag anunsyo kahapon

Magsasalita pa sana ako pero walang pasabing tinulak nya ako dahilan para mabuksan ng tuluyan ang pintuan at mapatingin samin ang nasa loob pati na rin si Prince Zian...

Natatakot ko syang tingnan at tiningnan si Tata Canor na ngayon ay maluha luha akong tiningnan...

"Mahal na prinsipe... Nakita kong nakikinig sya kanina sa may pintuan... Mukhang isa syang espiya" Napalingon ako sa nagsalita

"Ano bang pinagsasasabi mo?! Anong espiya? Do I look like a spy? Hindi mo ba alam na pinpunta nya ako dito!" Singhal ko para patunayan na wala akong ginawa kundi ang pumunta lang dito at wala nang ibang intensyon

"Is that true? Gerald? You caught her listening to us a while ago?" Naptango naman ang lalaki.

Ngumisi naman si Prince Zian bago tumingin sakin at kay Tata Canor...

"Is he your father?" Napatango ako. Sa una, naguluhan pa sya kung bakit ko naintindihan pero kalaunan ay bumalik na rin sa pagkaseryoso ang mukha nya

"Alam mo bang muntik na nyang patayin ang aking ama? Nilagyan ng lason ang inumin nito... Do you think... Ano ang pwedeng iparusa sakanya? Pahirapan? O kamatayan?" Napalunok ako. Wala akong mapili. Hindi ako naniniwalang magagawa yun ni ama

"Hindi yun magagawa ng aking ama! Baka pinapalabas nyo lang na may ksalanan si ama para may mapagbuntunan kayo ng galit!" Singhal ko pero isang malakas na sampal ang nakuha ko dahilan para mapiyak at manghapdi ang pisngi ko. Walang h*ya!

Galit ko syang tiningnan pero sinakal nya ako dahilan para mapaubo ako sa sakit ng lalamunan ko. Hindi rin ako makahinga... Wala akong nagawa kundi tuluyan na ngang umiyak

Padabog nya akong binitawan dahilan para mapasubsob ako sa sahig habang habol ang hininga ko

"Bring him again to dungeon... Seems like, I have to punish something..." Kaagad namang umalis ang mga kawal habang hila hila si Tata Canor. Umalis na rin yung Gerald na nahuli akong nakikinig...

Kami nalang dalawa dito... Natatakot ako sakanya... Takot na takot. Hindi ko alam kung anong gagawin nya sakin... At isa pa, baka patayin nya ako nang wala sa oras...

Bigla akong siniklaban ng takot nang bigla syang maglabas ng espada at walang psabing sinugatan ang leeg ko. Napahiyaw ako sa sakit...

Pinantayan nya ako ng upo at kaagad na dinilaan ang leeg ko. Pasimple nya rin iyong kinagat... Hindi ako tanga para hindi malaman na sinipsip nya yung dugo ko.

"Your blood tastes good..." Ipinagptuloy pa nya ang ginawa nya. Wala akong magawa kundi umiyak na lang... Hindi ko magawang manlaban sakanya... Biglang kumirot yung braso ko pero mas nangingibabaw ang sakit sa leeg ko...

Hinawakan naman nya ang braso ko at pasimpleng hinaplos iyon dahilan para unti unting mawala yun... Nakahinga ako ng maluwag nang bigla syang humiwalay at tinitigan ako saglit.

Nagulat ako nang bigla nyang hinubad ang kanyang suot at tsaka ako binuhat papunta sa malambot at malaking kama... Pasimple syang pumaibabaw sakin at dahan dahang tinanggal ang damit ko. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

Hinawakan ko rin ang braso nya at nakikiusap na pigilan sya sa binabalak nya. Alam ko kung saan ito tutungo... Alam ko kung anong gagawin nya sakin.

Nang makita nyang umiyak ako ay pasimple nya itong pinunasan at hinalikan nya ako sa noo tsaka masuyong tiningnan

"We need to do this... I'm sorry... You're my wife, and please, just accept the fact, that you're forever be my property" Hindi ako makapagsalita nang sinimula na nya akong halikan...

Wala akong magawa... Wala akong laban. Anong laban ko sa isang prinsipeng biniyayaan ng kapangyarihan habang isa lang akong hamak na simpleng mamamayan at ang mas malala pa, nandito lang ako sa isang misyon.

Nang gabing iyon, inangkin nya ako. Hindi isang beses kundi maraming beses... Pakiramdam ko, walang wala na ako. Nagsisi ako kung bakit ko sya nakilala. Ang sama nya!

Pasimple kong sinulyapan ang katabi ko. Mahimbing at mapayapang natutulog. Gabi na siguro. Tahimik na ang labas at wala nang mga mga nag iingay...

Pinunasan ko ang luha sa mga mata ko at dahan dahang umalis sa kinahaihigaan ko. Mas lalo akong napaiyak nang maramdaman ang sakit ng katawan ko at sakit sa pagitan ng hita ko... Hinanap ko ang damit na sinuot ko kanina pero di ko na makita...

Kahit masakit ang katawan ko ay pinilit ko parin...

"Finding something?" Nanigas ako sa kinatatayuan ko dahil may isang malamig na tinig na nagsalita. Umupo ako nang nakatalikod sakanya.

Naramdaman kong bumangon sya at hinawakan ang balikat ko tsaka inamoy amoy ang leeg ko. Andito na namn sya! Iniwas ko ang leeg ko nang magsimula na syang halikan iyon

"A-ayoko na... P-please..." Naiiyak na naman ako.

"Tsk... Are you mad? C'mon... Let's do it again, I love it... I really love it... I really do..." Mapanglaro nyang saad at inamoy amoy ang likod ko...

"The way you m*an... I love it... Tell me, you love it too right?" Kaagad akong tumayo at galit syang tiningnan

"Hindi ko gusto ang ginawa mo! Pinagsamantalahan mo ko! Walang h*ya ka! H*yop ka!" Galit kong singhal pero walang emosyon nya lang akong tiningnan bago nagsalita

"Stop shouting at me woman... You're just my wife"

"I'm not your wife okay?! Bakit hindi nalang si Rica ang ganituhin mo? Tutal gusto ka naman nun di ba? Bakit nba kase dumating ka pa sa buhay ko? Bakit ba kase nilagyan mo pa ng marka ang balikat ko? Bakit? Ano bang kasalanan ko sayo?" Umiiyak kong saad

"I Love you..." Natawa ako sa sinabi nya. Seriously? Mahal nya ko? Nagpapatawa ba sya?

"Ang sabihin mo, katawan lang ang habol mo sakin right? Bakit mo pa ba ako pinapahirapan?" Huminga sya ng malalim bago tumayo. Umiwas pa ako ng tingin dahil nakahubad sya lahat at nakikita ko ang lahat ng parte ng katawan nya

"I know someday you'll learn to love me too... I'm always here, just waiting" Sinuot nya ang damit nya bago lumapit sakin at hinalikan ako sa noo...

"Magbihis ka na... Samahan mo kong kumain" Saad nya at tuluyan nang lumabas.

Naiwan naman ako sa loob. Feeling ko, nag iisa nalang ako