hoofdstuk 22

8.9K 514 41
                                    

IK WEET DAT MIJN GOALS NOG NIET ZIJN BERIJKT MAAR IK STA WEER OP #2 BIJ WEERWILF DAT VOND IK WEL EEN NIEUW HOOFDSTUK WAARD DUS HEB IK ER ME BEST VOOR GEDAAN!

*Blaire*

“wat is er toch aan de hand met alle prostituees de laatste tijd?!”

Ik laat een raar geluid uit mijn mond komen na mijn vraag en glij daarna van Reese zijn schoot af zodat ik rechtop naast het bed kan gaan staan. Reese kijkt me met een sorry zeggende blik aan, maar ik kijk hem alleen maar woest aan. Geweldig. Hij en Ryder waren allebei mannelijke hoeren.

“wie is dat mormel?” vraagt ze op een scherpe toon terwijl ze haar hand op Reese zijn arm heen en weer wrijft. Dit zorgt er voor dat mijn wolf in mijn hoofd begint te grommen.

Reese gromt naar haar, dit zorgt er voor dat zelfs ik naar achter spring van angst en haar ogen vergroten zich. Vanbinnen grijns ik, maar ik behoud mijn poker face aan de buitenkant.

“zij is mijn mate!” gromt hij naar haar, hierdoor fronst ze.

“waar heb je het allemaal over? Ik ben JOUW mate!” krijst ze, dit zorgt er voor dat ik zachtjes jank door haar schelle stem.

“god vrouw, kan je alsjeblieft niet zo schreeuwen!?” vraagt hij over zijn oren wrijvend terwijl ik met mijn handen mijn oren bedek.

“nee, jij bent de enige die me kan laten schreeuwen.” Ze spint kat achtig en ik laat een luide grom horen.

“ugh, wat doe je hier nog steeds mormel?” sneert ze terwijl ze ene stap dichter naar me toe zet.

“waarom zou ik,” ik stop mezelf halverwege om me op haar te storten. Ze gilt maar voor ik haar goed en wel kan raken sluiten sterke arme zich om mijn rug en duwen me tegen zijn borst.

ze kijkt me woest af vanaf haar ver wegge plek. Haar ogen vernauwen zich om het feit dat Reese zijn arm om me heen heeft geslagen.

“ik roep de bewakers wel om dat stomme mormel hiervandaan te laten verwijderen, ik zal ze vertellen dat ze haar in de cellen moeten gooien.” Spuugt ze uit. dit zorgt ervoor dat Reese een luide dominante grom laat horen.

Ondanks dat ik me furieus voel reageert mijn lichaam op zijn stem en sidder ik van lust. Hij kijkt op me neer met zijn lichtblauwe ogen die donkerder worden. Hij kijkt terug op naar de prostituee met een kille blik.

“verdwijn Alice en laat het niet nodig zijn dat ik mezelf moet herhalen.” Zegt hij in een lage, koude en dodelijke toon dat er voor zou zorgen dat iedereen op zijn knieën zou gaan en om vergiffenis zou vragen zelfs als ze niks hadden gedaan. Ze jammert en tranen schieten in haar ogen.

“m-ma-maar wat gaat er dan met on-ons gebeuren?” hikt ze door haar stille snikken heen.

“er is nooit een ons geweest Alice, nauwelijks louter kennissen, verdwijn!” sneert hij donker. En mijn lichaam de verrader zelve word opgewonden door alleen al het geluid van zijn stem.

Ze kijkt me woest aan door haar betraande ogen heen, maar mijn aandacht ligt vast bij Reese zijn hand, die ont]zichtbare rondjes op mijn onderrug aan het maken is. Ze snikt en loopt daarna de kamer uit, de deur hard achter haar dichtslaand.

Reese kijkt op me neer met lust gevulde ogen.

“oh hel nee!” roep ik uit terwijl ik hem van me af duw. Dit zorgt ervoor dat hij zijn grip om, mij heen verstrakt. Ik begin tegen hem aan te wiebelen proberend om uit zijn grip te komen. Hij trekt me mee naar het bed. Hij gaat zitten  en zet mij daarna op zijn schoot waardoor ik recht op zijn schoot zit. Als in recht, recht.

“kom op Blaire! wees niet zoals dit.” Zegt hij waarna hij zijn hoofd in mijn nek nestelt precies op de plek van het merk dat hij gisteren op me heeft gemaakt.

“houd er mee op Reese.” Zeg ik terwijl ik tegen zijn borst mezelf van hem af probeer te duwen.

“nah, ik denk dat ik hier wel goed zit zo samen.” Mompelt hij in mijn nek. Hij begint zijn handen over mijn zij te wrijven. Ik pak zijn schouders vast, steeds steviger naarmate hij meer naar beneden gaat, steeds verder.

“R-Reese, h-houd ermee o-op!” stotter ik. Ik duw nu nog harder tegen zijn schouders en borst aan, maar sinds hij een volwassen en ontwikkelde vampier is, is hij veel sterker dan mij. Het feit dat ik wel ben geboren van een Alfa en Luna brengt me erg in verwarring, maar ik gok dat mijn Alfa kracht heeft afgenomen sinds ik mijn mate heb gevonden en nu heb ik er zelfs twee.

Hij negeert me compleet en grijot mijn heupen, hij trekt me nog dichter tegen hem aan en gaat verder met mijn merk plagen, wat er voor zorgt dat er tintelingen en vonken door mijn hele lichaam gaan.

“R-Reese! Alsjeblieft s-stop!” stotter ik, ik laat een verrast geluidje horen op het moment dat hij mijn heupen naar voren duwt. Mijn heup samen laten komen met de zijne. Ik trek aan zijn haar wat hem laat kreunen van verveling en irritatie. Ik kijk naar zijn ogen, degene die ooit heel licht zee blauw waren zijn nu verdonkerd van lust. Hij leunt naar voren om me te zoenen maar ik draai mijn hoofd wat er voor zorgt dat zijn lippen in contact komen met mijn kaak.

hij gromt van verveling en zijn armen laten hun strakke greep om mij heen een beetje varen, dit geeft mij eindelijk de kans om uit zijn armen te glijden.

Een luide klop op de deur laat me springen van verassing. Reese zucht en maakt zijn weg naar de deur. onderweg pakt hij snel een shirt van een kast af en trekt hem snel aan. Zodra hij e deur open doet verschijnt er een ouder uitziende jongen.

“meneer! Het is Alfa Jackson!” hijgt hij uit en ik hap gelijk na hem luid naar adem.

“wat? Wat hebben wij in hemelsnaam wat hij zou willen!?” roept Reese uit terwijl hij een hand over zijn gezicht laat glijden.

“hij heeft- hij heeft ons de oorlog verklaard!” het lukt hem nog net om het eruit te piepen. Mij ogen vergroten zich.

 Alfa Jackson is Ryder

*Ryder*

“Ryder! Wat denk je in Maria’s naam dat je aan het doen bent!?” roept mijn moeder verschrikt uit terwijl ze achter me aanloopt.

“ik moet haar terug hebben mam ik heb haar nodig!” schreeuw ik terug zonder naar haar te kijken, wetend dat ze nog steeds achter me aanloopt.

 “kom op, ik weet dat je van Blaire houd en zo maar je moet een subtielere manier kunnen vinden om haar terug te krijgen!” schreeuwt ze me na, maar ik schud alleen mijn hoofd naar haar.

“mam! Wat als iemand pap van jou vandaan zou halen? Wat zou jij dan doen?” vraag ik haar met een zucht. Eindelijk draai ik me om om haar aan te kunnen kijken, ze lijk een minuutje over mijn vraag na te denken.

‘e-eerlijk ik zou ze allemaal vermoorden, maar je moet niet iets doen dat het meisje van slag maakt, of iets waar je later in je leven spijt van zal krijgen, heb ik me zelf duidelijk gemaakt?” vraagt ze terwijl ze een wenkbrauw optrekt en een hand in haar zij zet.

“ja mevrouw!” zeg ik terwijl ik naar haar saluut zoals ze ook in het leger doen, ze rolt haar ogen naar me maar draait zich wel om om weer het packhuis in te gaan. (weet iemand of ik packhuis ergens anders met een streepje schreef dus pack-huis volgens mij deed ik dat eerst maar ik weet niet wat juist iz?)

“Josh!” schreeuw ik naar mijn Beta en hierdoor draait hij zich om en begint als een gestoorde naar me te zwaaien.

“yo! Wat is er aan de hand?” vraagt hij vrolijk.

“bel het vampier gebied we gaan ze een klein… bezoekje brengen.” Zeg ik terwijl ik gemeen grijns en hij glimlacht hierdoor naar me, zijn ogen glinsteren met ondeugendheid.

“dat zal ik nu meteen gaan doen, Alfa.” Zegt hij terwijl hij naar me terug grijnst. Ik knik mijn hoofd naar hem en Josh loopt weg.

 Reese zal boeten in de hel voor het feit dat hij mijn mate heeft gestolen en haar heeft gemarkeerd. 

Niet Wegrennen! (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu