EXPECT the UNEXPECTED (COMPLETED)

Chapter 22

ANGELICA’S POV

WOOOH! PRE ANG SAKIT! Hindi ko alam kung paano ko nakayanan ng isang linggo... pero ang alam ko lang hindi dapat ako magmuk-mok... ano pa’t naging totomboy tomboy ako di ba...

Pero hanggang ngayon ang sakit pa rin...

Isang linggo akong umabsent... well, wala namang magiging malaking epekto yun sa grades ko. I’m the valedictorian after all... hahaha :D Ang alam ko lang handa na ako.. handa na akong saktan ulit ang sarili ko. Char lang xD

Basta kailangan kong magpakatatag... siguradong makikita ko siya mamaya pero pipigilan kong hindi umiyak... at magpanggap na manhid na lang.

Andito na ako sa harap ng gate...

“Wooh... kaya ko to... kunyari walang Red na nageexist, kunyari di ka nasaktan... kunyari wala kang puso at balunbalunan... kunyari ang ganda mo”

Taeng yan -_-... pakahirap kumbinsihin ang sarili...

“HOY!”

“Ay panget ka...”

“Aba ako pa talaga panget diyan... ikaw nga tignan mo laki na ng eyebags mo”

“HOY MONSTER KUNG WALA KANG MAGAWANG TAMA LUMAYAS KA NA ! NAALIBADBARAN AKO SAYO!”

“Wow huh... wala ka man lang utang na loob. Psh”

“Ikaw naman walang lamang loob -_-“

“psh. Iyakin.”

“Cheh”

Oo, tama kayo! Si ash monster ang kausap ko ngayon, sa totoo lang si Ash yung andyan nung panahong sobra akong nasasaktan, ilang beses ko siyang pinagtabuyan... ilang beses sinungitan... at kung ano-ano pa pero hindi niya ako iniwanan nung panahong sariwang-sariwa ang sugat sa puso ko -_-

Flashback...

Ilang araw na akong nagkukulong dito sa kwarto...

Ang sakit-sakit kasi...

Sabi na nga ba eh...

Sasaktan lang ako ag nain-love ako -_- baliw-baliw din kasi ako hinayaan ko pang mahulog ang sarili ko sa kanya... EPIC!

Sa ilang araw na yun, ilang araw na ding punta ng punta yung ungas na monster na si Ash -_- nayayamot na nga ako eh...

“HOY! ANDITO KA NANAMAN?”

“Miss mo ako.”

“Lumayas ka...”

“Hindi...”

“Hindi ka lalayas?”

“Hindi..”

“1”

“Kahit abutin pa yan ng 10 million -_-“

Sa sobrang inis ko pinagbabato ko siya ng kahit anong madampot ko... eh sakto nadampot ko yung alarm clock ko... hindi ko naman talaga balak na ibato yun sa kanya... hindi ko ablak na tamaan siya kaya sa gilid lang niya ko pinpatama kaso nga lang nadulas ang kamay ko... kaya tumama yun sa kanya...

O_O

Gulat na gulat ako sa nagawa ko...

Tumama yun sa ulo niya.... at nagdudugo na ulo niya...

WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!

“Oh my gosh.... sorry... sorry!”

Dali-dali ako tumakbo sa kanya... siya wala nakatayo lang siya dun at nakapoker-face, hindi ko mabasa kung ano ang iniisip niya samantalang ako natataranta na...