58.

1.1K 83 45
                                    

Stefan

Πιέζω τον πάγο στην μύτη μου

"Έτσι και έχει πάθει τίποτα η αδελφή μου θα σε σκοτώσω στο ορκίζομαι" τον ακούω να λέει

Σηκώνω ζαλισμενος το κεφάλι μου

"Δεν με άφησε να της εξηγήσω εγώ-"

"Στέφαν σκάσε μα τον Θεο θα σε δειρω χειρότερα" με απειλεί

Έχε χάρη που είμαι ζαλισμενος αλλιώς θα του έδειχναν εγώ

"Έλα μπαμπά παίρνω τηλέφωνο την Χέιζελ και δεν το σηκώνει που είναι;" Ρωτάει στο τηλέφωνο

Τον βλέπω να γουρλωνει τα μάτια του

"Τι πράγμα; Και εμένα γιατί δεν μου το είπε;" Ρωτάει

Περνάει το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του

"Κλείσε μπαμπά έρχομαι τρέχοντας"

"Ε που πας;"

Με κοιτά απειλητικά

"Έτσι και φύγει η αδελφή μου θα σε σκοτώσω στο ορκίζομαι"

"Να φύγει να πάει που;" Φωνάζω αλλά δεν απαντάει

Θα έφυγε μάλλον από το σπίτι της

Αναστεναζω ελάχιστα

"Σκατα τα έχω κάνει" 

Ακούω κλειδιά στην πόρτα καθώς περιμένω τον Θίο να έρθει μέσα να με κράξει

"Είσαι μαλακας;"

Σηκώνω ελάχιστα το κεφάλι μου

"Ναι" απαντάω

Πετάει την σακούλα που είχε στα χέρια μπροστά μου

"Δεν είσαι μόνο μαλακας είσαι και πολλά άλλα ηλίθιε ε ηλίθιε. Να την χώριζες ρε παπάρα εάν δεν την ήθελες όχι να την απατήσεις" φωνάζει

"Δεν ήξερα τι έκανα γαμω πόσες φορές θα σας το πω. Δεν ήξερα τι έκανα είχε πιει τον κώλο μου, δεν καταλαβα τίποτα"

Γελάει ειρωνικά

"Να μην έπινες τον κώλο σου τότε. Ανώριμε, μόλις κάτι σε ξίνησε πήγες, ήπιες και τα έκανες σαν την μούρη σου. Σκατα."

Περνάω το χέρι μου άμεσα από τα μαλλιά μου

"Θιο σκασε. Δεν είμαι ανώριμος"

"Τι μας λες ρε; Και τι είσαι;"

Πετάω τον πάγο στο τραπέζι

"Δεν ξέρεις τι έγινε γιατί αυτό μην μιλάς" του απάντησα μέσα από τα δόντια μου

"Ότι και να έγινε δεν της αξίζει ρε μαλακα. Σε καμία δεν αξίζει" χαμηλώνει τον τόνο του

"Το ξέρω γαμω το ξέρω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι πλέον δεν με ακούει"

Σηκώνομαι

"Θιο στο ορκίζομαι δεν ήθελα να την απαντήσω. Η Χειζελ μου αρέσει οκευ και μπορεί να ακούγεται κάπως αυτό αλλά εγώ την θέλω. Με ακούει και μου δίνει συμβουλές. Καμία άλλη δεν έκατσε να μιλήσει μαζί μου. Καμία άλλη δεν μου έλεγε για αυτή. Καμία άλλη δεν ήταν σαν την Χειζελ"

Με κοιτάζει επιβλητικά

"Και πως αισθάνεσαι τώρα που την έχασες;" Ρωτάει

Πονάει αυτή η πρόταση

"Εάν της εξηγήσω; Θα με ακούσει που θα πάει"

Κουνάει το κεφάλι του  πέρα δώθε

Κοιτάζει γύρω γύρω

"Κοίτα πρακτικά αυτό είναι λίγο αδύνατο"

Τον κοιτώ ερωτηματικά

"Γιατί αδύνατο; Θα θυμώσει μια εβδομάδα θα την δω στο σχολείο και θα μιλήσουμε"

Αναστεναζει

"Κοίτα η Χέιζελ είναι κάπως αυθόρμητη σε κάτι τέτοιες στιγμές"

Σηκώνω το φρύδι μου

"Δηλαδή;"

Αναστεναζει ελάχιστα πάλι

"Η Χειζελ δέχτηκε εκείνη την υποτροφία για το κολλέγιο της Αριζόνα"

Καθαρίζω τον λαιμό μου

"Τι εννοείς;"

"Η Χειζελ αυτή την στιγμή πετάει για Αριζόνα"

"Όταν λες Αριζόνα εννοείς καμία γειτονιά ή την πόλη;"

Ξανά κάθομαι

"Την πόλη"

Καθαρίζω τον λαιμό μου ενώ πιάνω το διακοσμητικό που είχε βάλει η Χειζελ πάνω στο τραπέζι μου

"Για βόλτα έτσι; Μου είχε πει ότι αυτή την περίοδο γίνεται μια έκθεση βιβλίου στην Αριζόνα που την ενδιαφέρει. Σε αυτήν πήγε έτσι Θιο;" Ρωτάω όσο πιο ήρεμα μπορώ

Κάθεται δίπλα μου

"Γράφτηκε στο κολέγιο της Αριζόνας. Θα μείνει στην εστία. Η Χειζελ έφυγε"

Χελλοοοο

Νέο κεφάλαιο

Πώς μου είστε;

Ξέρω ότι είναι μικρό αλλά έχω είδη έτοιμο το επόμενο το οποίο είναι μεγαλύτερο

Να ετοιμαστείτε για πολλές αλλαγές γιατί το κεφάλαιο θα αναφέρετε σε 3 + χρόνια αργότερα

Μπορεί να σας φανεί απότομο αλλά πρέπει να τελειώσεις κάποτε:(

Αυτά για σήμερα

Θα τα πούμε σύντομα

Φιλιά 💕

Αντίο ❤️

My teacherKde žijí příběhy. Začni objevovat