My teacher

26.

"Στέφαν σταματα" του λέω γελώντας ενώ προσπαθώ να διώξω τα χέρι του μακριά από την κοιλιά μου

"Όχι έχεις ωραία φάτσα όταν γελάς" λέει γελώντας συνεχίζοντας να με γαργαλαει

"Μη-μη στ-σταματα" αναφώνω γελώντας 

Τα χέρι του σταματάνε και πέφτω πίσω στο κρεβάτι  γελώντας

"Είχα καιρό να γελάσω τόσο πολύ" αναφώνω καθώς σκουπίζω μερικά δάκρυα που είχαν τρέξει

"Είμαι πολύ αστείος"

Ναι...

Όσο ο Θιο ένα πράγμα 

Καλύτερα να μην του το πω βέβαια. Είμαστε σε ένα καλό κλιμα να μην το χαλάσω

"Μμ ναι" απαντώ τελικά

Παίρνει το τηλεκοντρόλ από δίπλα μου

"Τι ταινία θες?" Ρωτάει ανοίγοντας την τηλεόραση

Το γεγονός ότι είναι τόσο πλούσιος που μένει μόνος του και έχει τηλεόραση σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού....

Εκτός από το μπάνιο. Αυτό μας έλειπε

"Καμία ρομαντική. Δεν μου αρέσουν πολύ οι δράσεις"

"Είσαι ξενερωτη" ψυθιριζει

Ρολλαρω τα μάτια μου και κοιτάζω την ταινία που διάλεξε

"Στέφαν όχι" τον προιδοποιω

Με κοιτάζει με ένα στραβό χαμόγελο

"Γιατί όχι? Εγώ αυτήν θέλω"

"Δεν είναι καν ρομαντική" παραπονιεμαι

Όχι όχι

Πολύ άσχημος συνδιασμός ο Στέφαν με τον Massimo

"Πως δεν είναι. Συνδιάζει τα πάντα"

Τον κοιτάζω παράξενα

"Όταν λες τα πάντα?"

"Έρωτα σεξ. Πολύ σεξ" λέει πονηρά

"Είσαι άρρωστος" διαπιστώνω ειρωνικά

Φιλάει πεταχτά τα χείλη μου

Οκευ...

"Είμαι ναι. Και δεν έχεις δει τίποτα ακόμα"

Τον κοιτάω ξαφνιάσμενη

Τι στο καλό ήταν αυτό;

[...]

Ξεροκαταπινω και κοιτάω άλλου προσπαθώντας να μην κοιτάξω τα μάτια του

Καθόμαστε αγκαλια

Ναι αγκαλιά καλά διαβάσατε

Και κοιτάμε στην τηλεόραση που παίζει το 365 days

Πολλές φορές νιώθω το βλέμμα του πάνω μου και αποφύγω την οπτική επαφή, διότι σύμφωνα με τις ταινίες η τόσο κοντινή επαφή θα επιφέρει φιλί

Και ο Στέφαν δεν πρόκειται να μείνει μονο στο φιλί

Δεν έχω πολλές επιλογές. Είτε θα κοιτάξω αριστερά είτε την ταινία

Που νιώθω αμήχανα με την συγκεκριμένη

Τον κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου να πιάνει το τηλεκοντρόλ

Σηκώνει την φωνή στο σημείο που-

Ο Θεέ μου

"Δεν ακούω καλά για αυτό" δικαιολογεί τον εαυτό του

Κουνάω το κεφάλι μου

Καλέ οι αναστεναζουν πολύ

Νιώθω ξανά το βλέμμα του πάνω μου όσο με κρατεί καλύτερα πάνω του

Μην γυρίσεις Χειζελ

Μην

Άδικος κόπος

Το βλέμμα μου καρφώνεται στο δικό του

Τα γαλάζια μάτια μου με κοιτάζουν

Είναι όμορφος. Πολύ όμορφος

"Ξερεις ότι αυτό που κάνουμε είναι λάθος?" Ρωτάω σιγά κοιτώντας τα χείλη του

"Λάθος? Γιατί λάθος?"

"Είσαι καθηγητής μου και-"

"Και τίποτα. Έλεος μην τα υπερ αναλύεις όλα. Στο κάτω κάτω ζήσε την στιγμή δεν θα χάσεις" λέει πονηρά κλείνοντας μου το μάτι

"Στέφαν δεν θέλω να πληγωθώ" του λέω σοβαρά

Αφήνει ένα χαριτωμένο γέλιο και πλησιάζει το πρόσωπο του περισσότερο στο δικο μου

"Όταν δεν υπάρχουν αίσθημα δεν υπάρχει πόνος Χειζελ"

Παντού υπάρχει πόνος

"Όχι αισθήματα?" Ψυθιριζω

Θέλω να σιγουρευτώ

"Όχι αισθήματα. Δεν είναι δύσκολο είναι?"

"Όχι δεν είναι" απαντώ πριν ενώσει τα χείλη μας

Χειι

Νέο κεφάλαιο

Αδιάφορο ίσως αλλά πράγματοκα δεν είχα χρόνο γιατί ήμουν όλη μέρα έξω

Επίσης, θέλετε 🍑🍆 μεταξύ Χειζελ και Στέφαν νωρίς ή να αργήσει λιγοο;🤰

Το αφήνω στο χέρι σας γιατί εγώ είμαι αναποφάσιστη😻

Αυτά για σήμερα

Ελπίζω να σας άρεσε

Θα τα πούμε σύντομα

Φιλιά 💕

Αντίο ❤️